Επικίνδυνα celebrity βιολογικά ρολόγια σε αναζήτηση πυροτεχνουργού, και μαρξιστικό κάμα σούτρα με μια ταβανόβουρτσα
ΚΛΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΡΑΝΑ (life): Συγχυσμένα συμπεράσματα ευγενικής κακοήθειας.
Από τον Τάσο Θεοδωρόπουλο (terra_gelida@hotmail.com )
Βασικά θέλω να γίνω σελέμπριτι. Όχι όμως από αυτά των βαρέων επαγγελμάτων και του ποιοτικού γιατί κουράζομαι εύκολα. Κατηγορίας φτερού θέλω από αυτά που χτυπάνε δύο τρία εξώφυλλα μέσα στην αναβροχιά του καλοκαιριού όταν απουσιάζουν οι πρωτοκλασάτοι ή λούζονται οι αγάπες μου στο Γουαδαλκιδίρ, και επειδή δεν έχουν τι να πουν στη συνέντευξη που αναγκαστικά συνοδεύει τη φωτογράφησή τους (ασχέτως αν δε θα τη διαβάσει κανένας) θυμούνται ότι θέλουν να γίνουν μάνες.
Όλες τους όμως. Από την 20άρα μέχρι την 40άρα και απ' τη γκομενάρα μέχρι τη γυναίκα Οδυσσέας Ανδρούτσος. Σαν να έχουν βγει ομαδικά από κέντρο ορμονοθεραπείας. Που το διευθύνει ο Ουμπέρτο Έκο. Τον θυμήθηκα γιατί αφ' ενός έχω γκανιάσει να βλέπω στις παραλίες κυτταρίτιδα και «Το κοιμητήριο της Πράγας» μαζί, το νέο του ογκώδες βιβλίο που θεωρείται σαν αξεσουάρ μόδας για το μπάνιο παρά το μέγεθός του. Και αφ' ετέρου επειδή αν δεν κάνω λάθος, ο Έκο ήταν αυτός που έχει πει το κλασσικό, «τον Αύγουστο δεν υπάρχουνε ειδήσεις». Κάτι που στην Ελλάδα ισχύει μάλλον περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου. Εξ' ου και ως μοναδική είδηση προκύπτει η γκαστριά. Ή η επιθυμία της. Ή η επιδίωξη της. Κάτι σαν δήλωση πασπαρτού και εξασφαλισμένη ως προς την κοινωνική της αποδοχή. Ασχέτως αν προσωπικά ο μαυρόψυχος, όποτε κάποια φίλη μου ανακοινώνει περιχαρής ότι γονιμοποιήθηκε, της απαντώ «τα συλλυπητήρια μου κι άμα βρεις τα λεφτά να ξεγεννήσεις έλα να με φτύσεις, εμένα πάντως μην με υπολογίζεις, θα τα ξαναπούμε όταν σου γίνει το μούλικο 20 χρονών». Ότι δηλαδή η άλλη θα πάει να γκαστρωθεί, κι εμένα από δω και πέρα πρέπει κάθε επίσκεψή μου σπίτι της να μου στοιχίζει κι από ένα 30ευρω παραπάνω για να πάρω δώρο για το πιτσιρίκι; Δεν πας καλά κούκλα μου.
Καλύτερα να μείνω εγώ έγκυος να γίνω και ιατρικό φαινόμενο με όλα τα έξοδα πληρωμένα κομπλέ. Και ενημερωτικά κιόλας, για να ξέρεις, αυτό που χτυπά μέσα σου και σου λέει «γκαστρώσου τώρα» δεν είναι το βιολογικό σου ρολόι γιατί από ότι ξέρω κι από το σούπερ μάρκετ που πηγαίνω, τα βιολογικά προϊόντα κάνουν καλό στον άνθρωπο. Ωρολογιακή βόμβα είναι και χρειάζεται πυροτεχνουργό. Έμεινα μια εβδομάδα στην πολυκατοικία ενός φίλου μου γιατί στο σπίτι είχα μαστόρους, στους οποίους μαστόρους έχω από τη φύση μου μια αδυναμία γι αυτό και είπα να μετακομίσω για να μη γίνει το διαμέρισμα δύο έργα σεξ. Και ξαναθυμήθηκα.
Τι ωραίο και υγιές πράγμα είναι η οικογένεια. Με το ζευγάρι των από πάνω μας στο διαμέρισμα του φίλου, δύο 35χρονους με τη γυναίκα να έχει ήδη αποκτήσει από τις τρεις γέννες της το εκτόπισμα του Τιτανικού και τον άντρα το κεφάλι βουδιστή μοναχού, να γαμωσταυρίζονται εφτά φορές τη μέρα με εκφράσεις που δεν τις έχω πει ούτε στα μπουρδέλα της νιότης μου. Τα δύο πιτσιρίκια τους να κλαίνε και το μεγαλύτερο, γύρω στα 10 να απαντάει στα μπινελίκια του ζεύγους με επιπλέον βρισίδι, πιο χάιτεκ και προχώ. Ένα δυαράκι, 50 τετραγωνικά όλα κι όλα το σπίτι των ανθρώπων που τους είχα ξανασυναντήσει πριν από καμιά πενταετία και από τότε μοιάζουν σαν να γέρασαν 100 χρόνια, από τα οποία 50 τετραγωνικά, τα 25 χρησιμεύουν για να αποθηκεύουν τα ψυχοφάρμακά τους και τα ουίσκια τους, μπας και διατηρηθεί κάποια στοιχειώδης ψυχραιμία. Του τύπου να μη γίνει φονικό δηλαδή. Μετά πήγα στο εξοχικό ενός άλλου φίλου που το έχει κοντά σε αυτό το κακό πράγμα που λέγεται «οικογενειακή παραλία» και τότε άρχισα να παίρνω εγώ τα ψυχοφάρμακα. Για να αντέξω.
Ζευγάρια με καροτσάκια, πορτ μπεμπέ και απογόνους γκρέμλιν, με τα μάτια σαν πρεζάκι από τη νύστα για το ντάντεμα και το κανάκεμα των μικρών τους, να ονειρεύονται υποσυνείδητα την πιθανότητά του να πνιγεί κάποιο από τα σπλάχνα τους μπας και ηρεμήσουν λίγο, εξ' ου και η θρυλική ιαχή «Γιαννάκη, μην πας βαθιά, αν πας βαθιά και πνιγείς θα σε σκοτώσω». Αν αναλύσεις την παραπάνω φράση τι συμπέρασμα βγάζεις; Μπλοκάρει ο Γιαννάκης, σου λέει «ας πάω βαθιά μπας και περάσει κανένα πειρατικό να με πάρει και γλυτώσω το σκοτωμό που ούτως ή άλλως τον έχω σίγουρο πνιγώ δεν πνιγώ», πνίγεται ο Γιαννάκης, ευτυχεί η οικογένεια. Βγες μετά εσύ μουλάρα αναξιοποίητη ανθυποστάρ και δήλωνε μου «θέλω να κάνω παιδιά».
Σε περιοδικά λαϊκής κατανάλωσης, που τα διαβάζει η μεροκαματιάρα και λέει μετά του αντρός της, «κοίτα Βαγγέλη, κι αυτή η παρδαλή, μπορεί να κάνει βίζιτες, μπορεί να έχει φωτογραφηθεί με τον κώλο τούρλα, αλλά βαθιά μέσα της, μάνα θέλει να γίνει κι αυτή η έρμη». Παίρνει μετά ο Βαγγέλης το περιοδικό, βλέπει τον κώλο τούρλα της διάσημης που θέλει να μείνει έγκυος, του σηκώνεται και φυτρώνει κι από ένα παιδί στη γυναίκα του να μείνει κι αυτή ικανοποιημένη. Η διάσημη όμως, διάσημη είναι όπως το είπε το ξέχασε. Κι αν τύχει και κάνει παιδί, ζωή να έχουνε οι δέκα δούλες που θα της το μεγαλώσουνε και θα το ξεσκατίζουνε, η ίδια ζήτημα είναι αν θα το ξαναδεί μέχρι τα Χριστούγεννα (συνήθως για κάποια φωτογράφηση αγκαλίτσα μαζί του στο εξώφυλλο ενός άλλου περιοδικού που θα οδηγήσει άλλο ένα θύμα στην παγίδα της τεκνοποίησης). Και για να σοβαρέψω έτσι λίγο να σου τηγανίσω και τον εγκέφαλο, και για να μη νομίζεις επίσης ότι λέω κάτι καινούργιο, ρίξε μια ματιά στο τι έλεγε το κολητάρι του Μαρξ, ο Ένγκελς στο πόνημα του «Η καταγωγή της οικογένειας, της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και του κράτους». Μπας και καταλάβεις το κατά πόσο η επιθυμία σου για φαμελιά όπως την ξέρουμε και την αναπαράγουμε, είναι όντως εξ' ενστίκτου φυσιολογική και όχι επίκτητη και φυτεμένη, προκειμένου να συντηρηθεί απ' τη μία ως έχει η τάξη των πραγμάτων και απ' την άλλη εσύ πάντα από κάτω και στη μούγκα.
Γι αυτό και 'γω με αυτό το βιβλίο παραμάσχαλα, αποφάσισα μετά τις «οικογενειακές» εμπειρίες που σας περιέγραψα ότι έζησα, να επιστρέψω σπίτι μου, που έχω ακόμα ευτυχώς τους εργάτες, για να τους το διαβάσω, αφού είναι μαρξιστικό και θα τους διαφωτίσει. Το πολύ πολύ, αν δω ότι δεν τους αρέσει και δεν το καταλαβαίνουν, θα τους πω ότι θέλω κι εγώ να γίνω μάνα, όπως το λένε και οι διάσημες. Δηλαδή σιγά μη γίνω, αλλά γδυθείτε εσείς να περάσουμε καλά και μετά βλέπουμε. Έτσι ή αλλιώς, με το βιβλίο ή την πρακτική εφαρμογή του κάμα σούτρα πάνω στη σκαλωσιά και τις πολλαπλές εφαρμογές της ταβανόβουρτσας, μια διαφώτιση θα τους τη δώσω. Γιατί να έχω λεφτά να τους πληρώσω, δεν το βλέπω.