Δύο βασικές οπτικές καθορίζουν τη στάση της παγκόσμιας οικονομικής κοινότητας απέναντι στις τρέχουσες εξελίξεις, τμήμα των οποίων είναι και το λεγόμενο «Ελληνικό Πρόβλημα». Από τη μία πλευρά βρίσκεται η θέση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), καθώς και προσφάτως της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS). Θέση που στον πυρήνα της λογικής της έχει την αντίληψη ότι η οικονομική κρίση του 2008 αποτελεί πλέον παρελθόν. Από την άλλη μεριά βρίσκεται η θέση της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας (FED). Θέση που αντίστοιχα στον πυρήνα της λογικής της έχει την πεποίθηση ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 δεν έχει ακόμα ξεπερασθεί πλήρως.
Στην πρόσφατη 81η πρώτη ετήσια έκθεση της BIS με θέμα την "Οικοδόμηση γερών θεμελίων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη" αναφέρεται ότι "κατά τον τελευταίο χρόνο η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε τροχιά αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης παρά τις όποιες αναταράξεις". Οι δύο κυριότεροι κίνδυνοι για την συνέχιση της ανάπτυξης που ξεχωρίζει η έκθεση αυτή είναι η επανεμφάνιση των παγκόσμιων ανισορροπιών και η άκαιρη πλέον επεκτατική νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών.
Σύμφωνα με την BIS, οι δύο αυτοί κίνδυνοι συγκεράζονται τελικά στο ζήτημα του χρέους. Κατ επέκταση, το ξεπέρασμα της κατάστασης υπερδανεισμού στην οποία έχει περιέλθει, τόσο ο ιδιωτικός, όσο και ο δημόσιο τομέας, περνάει μέσα από τις δομικές μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες ώστε να εξυγιανθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα και να ισορροπήσει η παγκόσμια ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, η πολύ χαλαρή νομισματική πολιτική που ακολουθούν οι κεντρικές τράπεζες όλων των σημαντικών χωρών από τη στιγμή εκδήλωσης της κρίσης λειτουργεί ανασταλτικά στο να τεθεί το ζήτημα με την επιτακτικότητα που χρειάζεται. Αναβλητικότητα που τελικά κοστίζει, αφού οδηγεί σε άνοδο του πληθωρισμού. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τασσόμενη στον ίδιο θεωρητικό "χώρο" με την BIS έχει ήδη ξεκινήσει την μάχη ενάντια στον πληθωρισμό. Μάχη που δίνεται για την ώρα μέσω της σταδιακής ανόδου των επιτοκίων.
Η άνοδος των επιτοκίων, όμως, "σκοτώνει" την ανάπτυξη στην πραγματική οικονομία μέσω της αύξησης του κόστους δανεισμού για νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Μια πραγματικότητα, που από ότι φαίνεται, που παίρνει πολύ στα σοβαρά η αμερικανική FED, η οποία δήλωσε πρόσφατα ότι θα διατηρήσει τα επιτόκια χαμηλά για μια "παρατεταμένη περίοδο".