Τις τελευταίες εβδομάδες ακούω καθημερινά την πρόταση «Η Ελλάδα θα τα καταφέρει» και αναρωτιέμαι, προβληματίζομαι και ελπίζω ακόμα… Πώς μπορεί μια χώρα να καταφέρει να αποτρέψει την οικονομική κατάρρευση εάν δεν συγκεντρώσει τις δυνάμεις της για να προκαλέσει ανάπτυξη και να εισπράξει έσοδα; Εδώ το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να φορολογεί όλο και περισσότερο τις ελληνικές επιχειρήσεις και τον Έλληνα φορολογούμενο μέχρι να τον αποτελειώσει για τα καλά.
Η κυβέρνηση έχει αναλάβει το κόστος της ρήξης με την κοινωνία αλλά δεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει το κόστος της σύγκρουσης με το κατεστημένο... Τα έβαλε με μεγάλο μέρος της κοινωνίας, (μισθωτούς και συνταξιούχους) μα δεν τόλμησε να τα βάλει με τους λίγους και δυνατούς συνδικαλιστές του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Kάθε μέρα που περνά το κόστος της κυβερνητικής αδράνειας γίνεται πιο δυσβάσταχτο. Η αγορά έχει κουραστεί να ακούει για διαρθρωτικές αλλαγές που μένουν στα λόγια επειδή κάποιοι φοβούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Όσο η κυβέρνηση δεν τολμά να περιορίσει πραγματικά και όχι στα λόγια το δημόσιο, τόσο οι ιδιώτες επενδυτές θα διστάζουν να βάλουν τα κεφάλαιά τους να δουλέψουν προς όφελος της πραγματικης οικονομίας. Θυμάμαι τον πρωθυπουργό να παρουσίαζει την κρίση ως μία ευκαιρία να ξεπεράσουμε τους κακούς μας εαυτούς. Να γίνει η κρίση εφαλτήριο γία ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, έλεγε. Οι υγιείς δυνάμεις της ελεύθερης οικονομίας ακούσαν αυτά τα λόγια με ικανοποίηση. Γιατί όπως έλεγε και ο Joseph Schumpeter, ο καπιταλισμός αναγεννάται μέσα από τη διαδικασία της δημιουργικής καταστροφής. Μόνο που προς το παρόν βλέπουμε μόνο την καταστροφή χωρίς τη δημιουργία.
Είναι κρίμα. Κρίμα για όλους όσοι πιστεύουν ότι κάτι καλύτερο μπορεί να γίνει σε αυτήν τη χώρα. Η κλεψύδρα αδειάζει ολοένα και περισσότερο. Και σε λίγο η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη. Και τότε το κόστος θα το πληρώσουν πρώτα απο όλα αυτοί για τους οποίους οι δήθεν προοδευτικοί υπέρμαχοι της στασιμότητας νοιάζονται: Oι πιο αδύνατοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροαστοί που γρήγορα μετατρέπονται σε νεόπτωχους.
Ο επόμενος μήνας θα είναι καθοριστικός. Αν η κυβέρνηση δεν κάνει ένα μεγάλο άλμα προς τα μπροστά τότε όλα τα σενάρια θα είναι ανοιχτά.