Όλοι κάνουν τον Κινέζο

Την πρώτη στιγμή που άκουσα την είδηση για τον φονικό σεισμό και το ακόμα φονικότερο τσουνάμι στην Ιαπωνία, η πρώτη αντίδραση ήταν η απολύτως ανθρώπινη: δέος μπροστά στη δύναμη της φύσης και συμπόνια για έναν λαό που βιώνει μια τεράστια καταστροφή. Μέχρι εδώ όλα καλά… Μόνο που λίγα μόλις λεπτά μετά την ανακοίνωση του σεισμού το μεσημέρι της 11^ης Μαρτίου, άρχισε στα παγκόσμια media (με τους αμερικανούς να σέρνουν για άλλη μια φορά τον χορό) η πιο παράλογη προπαγάνδα που είχα ακούσει ποτέ. Για άγνωστη αιτία οι πάντες βάλθηκαν να με πείσουν πως οι Ιάπωνες είναι τέρατα ψυχραιμίας, πως η τεχνολογία τους είναι τόσο άρτια που μπορεί να τα βάλει ακόμα και με τα στοιχειά της φύσης, πως παρόλο το μέγεθος της καταστροφής δεν άνοιξε ούτε ρουθούνι και πως το μεγαλείο της αυτοκυριαρχίας του ιαπωνικού λαού είναι αξιοθαύμαστο και πρότυπο μίμησης για όλους τους υπόλοιπους (άχρηστους) λαούς. Αυτό που δεν άκουσα ποτέ επίσημα ούτε εκείνη την αποφράδα μέρα, ούτε σήμερα (μερικές εβδομάδες αργότερα) είναι πως επρόκειτο για εκατόμβη νεκρών για δεκάδες χιλιάδες θύματα (ακόμα και σήμερα μιλούν για αγνοούμενους), για εκατομμύρια άστεγους, για πλήρη παράλυση ενός κρατικού μηχανισμού. Τον πανικό και τον τρόμο τον έβλεπες και τον βλέπεις στα μάτια των Ιαπώνων στα τηλεοπτικά πλάνα, αλλά το σπικάζ μιλούσε και μιλάει για άλλα πράγματα: για ηρωισμούς , αλτρουισμό, σύνεση και ελπίδα. Και εκεί είναι που αρχίζεις να απορείς και να φωνάζεις παράλογο! Γιατί δεν μπορεί ξαφνικά τα τηλεοπτικά μέσα, που είναι τα πιο δεινά αρπακτικά ανθρώπινου πόνου και μιζέριας, να μην έχουν ακόμα καταφέρει να εντοπίσουν το πιο λιμπιστό κουφάρι που τους ξέβρασε ποτέ η σύγχρονη παγκόσμια ιστορία… Για να μην μιλήσω για την φρίκη που έζησε ο κοσμάκης σε όλο τον πλανήτη παρακολουθώντας live από τις οθόνες του την έκρηξη σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα! Και όμως πάλι τα media κινήθηκαν σε μια κατάσταση ζεν! Οι πάντες μας διαβεβαίωναν ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας γιατί οι ( πέσε-στα-γόνατα-και-προσκύνα-τώρα!) Ιάπωνες επιστήμονες προσπαθούν να θέσουν υπό έλεγχο την κατάσταση. Και σήμερα οι Ιάπωνες επιστήμονες ακόμα προσπαθούν. Και αύριο πάλι θα προσπαθούν. Και έτσι κύλησαν μερικές εβδομάδες για να αρχίσουν τα media να ψελλίζουν την υποψία πυρηνικής καταστροφής. Αναρωτιέμαι αν το ίδιο συμβάν είχε λάβει χώρα σε οποιοδήποτε άλλο κράτος του πλανήτη (του οποίου η οικονομία δεν είναι τόσο αλληλένδετη με την παγκόσμια οικονομία και τα εθνικά συμφέροντα τόσο αλληλένδετα με αυτά άλλων κρατών υπερδυνάμεων) τι θα είχε κάνει ο ΟΗΕ, για παράδειγμα, ή οι Αμερικάνοι. Γιατί αν η μνήμη μου δεν με απατά (και δεν με απατά) ο πόλεμος στο Ιράκ έγινε με την ΥΠΟΨΙΑ ύπαρξης πυρηνικών όπλων (που τελικά δεν υπήρχαν) τα οποία απειλούσαν τον πλανήτη. Το θέμα είναι ότι και οι πάντες γύρω μου άρχισαν να γλυκαίνονται με την καραμέλα και να την πιπιλάνε σε βαθμό βλακείας «Ευτυχώς που δεν έγινε αυτό στην Ελλάδα, εδώ δεν θα είχε μείνει ούτε κολυμπηθρόξυλο και ο κόσμος θα ούρλιαζε στους δρόμους»… Μα και στην Ιαπωνία δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο και ο κόσμος όντως ουρλιάζει στους δρόμους και πεινάει και διψάει και κρυώνει και τα βάζει με το «ανύπαρκτο κράτος» του που δεν τον προστάτευσε και φοβάται ότι σύντομα θα αρχίσει να φωσφορίζει τη νύχτα από την ραδιενέργεια. Αλλά για αυτό ούτε κουβέντα, μόνο απλά ραπόρτα που μιλούν επιγραμματικά για τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που παίρνουν την μορφή… τσουνάμι στην Ιαπωνία. Και νομίζω ότι το παιχνίδι χάνεται όταν συγκρίνεις δύο άσχετες μεταξύ τους αλήθειες και νομίζεις ότι το τελικό σου συμπέρασμα θα είναι και αυτό αληθινό. Γιατί πράγματι η Ιαπωνία είναι (ή τουλάχιστον ήταν) ένα πολύ οργανωμένο κράτος με υψηλή αντισεισμική τεχνολογία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπερτερεί φερ΄ ειπείν του Βελγίου γιατί απλούστατα το Βέλγιο δεν θα πληγεί ποτέ από σεισμό ή τσουνάμι! Και ω ναι και η Ελλάδα και η Ιαπωνία είναι σεισμογενείς αλλά δε θα συγκρίνεις το τσουνάμι του Αιγαίου με το τσουνάμι του Ειρηνικού. Είναι σαν να συγκρίνεις το αυλάκι με το Νείλο! Στο μέτρο που τους αναλογεί οι Ιάπωνες κάνουν ότι μπορούν και εμείς τρέμουμε μήπως και δεν τα καταφέρουν. Αλλά στο τέλος της ημέρας και ο Ιάπωνας, άνθρωπος είναι , όσο και αν κάποιοι βάλθηκαν να με πείσουν ότι είναι υπερήρωας σε manga.