Οξύμωρο: πλούσιες καλόγριες
Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια η μάνα ενός φίλου δούλευε ως μαγείρισσα-τραπεζοκόμος στο χώρο που παραθέριζε μια ομάδα από καλόγριες έξω από τον Άγιο Κωνσταντίνο. Δεν θυμάμαι από πού είχαν έρθει, πάντως ήταν φιλοξενούμενες και οι περισσότερες νεαρές.
Αυτές οι καλόγριες, λοιπόν, έκαναν μπάνιο κανονικά με μαγιό [το πρώτο σοκ της μάνας φίλου] και τις παρασκευές έτρωγαν σαλάμι μαζί με τα όσπρια [έτερο σοκ και μεγαλύτερο, γιατί με το μαγιό κάτι πάει κι έρχεται, πώς στο καλό να μπεις στη θάλασσα, με τα ράσα;]. Το σαλάμι όμως [εκτός του συμβολικού σχήματος και μεγέθους] ήταν θέμα, δεν μπορείς κυρά μου να είσαι παντρεμένη με τον Κύριο και τις Παρασκευές να τρως κρέας, δηλαδή το σώμα Του, κανίβαλη είσαι;
Τέλος πάντων, τα κορίτσια έβγαιναν αργά το απόγευμα όλα μαζί, πήγαιναν στη θάλασσα, μπανιαρίζονταν για κανα μισάωρο και μετά ντύνονταν γρήγορα γρήγορα με τα ράσα και γύριζαν στη "μονή" κουκουλωμένα, για να μην χαλάσει το λευκό του κρίνου της επιδερμίδας τους. Κινδύνευαν ν' αρπάξουν χρώμα.
Η μάνα φίλου τις συμπαθούσε, ήταν καλά κορίτσια και σεβαστά, προσευχή, μπιρίμπα, βίντεο στην τηλεόραση [ελληνικές ταινίες] και διάβασμα περιοδικών, όλα ωραία και καλά, μέχρι την ημέρα που τις ρώτησε αν θέλουν κάτι από τη Λαμία, -πήγαινε με τον άντρα της για ψώνια. Όλες ήθελαν κάτι. Η μία μια κρέμα ημέρας, η άλλη ένα βρακάκι στρινγκ, η τρίτη ένα κοκκαλάκι για τα μαλλιά, όλες ήθελαν κάτι που για μια νέα κοπέλα ήταν επιτρεπτό, αλλά για τις νύφες του Κυρίου ήταν απαράδεκτα [αστεία αστεία, έχει σκεφτεί κανείς πόσο μεγάλο είναι το χαρέμι Του;]
Η μάνα φίλου αισθάνθηκε ότι το ποτήρι ξεχείλισε και το ίδιο απόγευμα σταμάτησε τη δουλειά. Τα κορίτσια δεν έμαθα τι απέγιναν χωρίς μαγείρισσα-τραπεζοκόμο. Φαντάζομαι επέζησαν.
Τις θυμήθηκα χθες το βράδυ που άκουσα την είδηση ότι οι πλούσιες καλόγριες έβγαλαν τα λεφτά τους απ' τις τράπεζες και τα έστειλαν στο εξωτερικό, για να μην καταστραφούν οικονομικά.
Λογικό, διότι χωρίς προίκα πώς θα τις θέλει ο Κύριος;