Η πίσω ανάρτηση με μονό αμορτισέρ ήταν μία επανάσταση για τις μοτοσυκλέτες εκτός δρόμου και ο Brad Lackey, για λογαριασμό της Kawasaki, συνέβαλε στην εξέλιξή της.
Honda: Πρωτότυπα με βάση τη CB1000R
Ο αναβάτης motocross από την Καλιφόρνια περιγράφει την εξέλιξη μέσα από τις συμμετοχές του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Χρειάστηκαν δύο σεζόν για να ανέβει στην πρώτη δεκάδα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος 500 κ.εκ. (η κορυφαία κατηγορία αντίστοιχη της σημερινής MX2 με μοτοσυκλέτες, που έχουν δίχρονο κινητήρα) και το 1975 πέτυχε την πρώτη του νίκη κατά τη διάρκεια του τελευταίου γύρου της σεζόν στο Λουξεμβούργο. Βελτιώνοντας τα αποτελέσματά του κάθε σεζόν, ο Καλιφορνέζος τελικά τερμάτισε δεύτερος το 1978 και εντάχθηκε στην εργοστασιακή ομάδα της Kawasaki για την «μεγάλη» κατηγορία. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 όλα τα εργοστάσια έψαχναν για μια νέα τεχνολογία ανάρτησης καθώς οι μοτοσυκλέτες γίνονταν όλο και πιο ισχυρές.
Όταν η Kawasaki συμμετείχε επίσημα στην κατηγορία των 500 κ.εκ, εισήγαγε το σύστημα Unitrak και μετά από πολλές δοκιμές ο Lackey με εκπληκτική απόδοση κέρδισε έναν αγώνα κατά τη διάρκεια του πρώτου γύρου της σεζόν στην Αυστρία. Νικητής του overall του δεύτερου γύρου της σεζόν στη Γαλλία, κέρδισε έξι αγώνες και πέντε Podium GP εκείνη τη σεζόν. Αλλά η εμπειρία που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια της σεζόν ήταν ένα σημαντικό βήμα για το σύστημα ανάρτησης Unitrak. Ο Lackey ήταν ένα μεγάλο μέρος της ανάπτυξης την ανάρτησης μονού αμορτισέρ καθώς «έτρεξε» τη μοτοσυκλέτα δοκιμών με το πρώτο σύστημα σε πίστα Grand Prix με πλήρως εργοστασιακή υποστήριξη και μηχανικούς της KHI που παρευρίσκονταν στους αγώνες.
Η δεύτερη σεζόν του Lackey με την Kawasaki ήταν ακόμα καλύτερη καθώς ήταν διεκδικητής τίτλου σε όλη τη σεζόν, χάνοντας τον τίτλο από τον Andrde Malherbe κατά τη διάρκεια του τελικού GP στο Λουξεμβούργο. «Οφείλω να ομολογήσω πως η καλύτερη μου ανάμνηση είναι ότι η διοίκηση της Kawasaki είχε πλήρη πίστη στην ικανότητά μου να εξελίξω τη μοτοσυκλέτα και αυτό έκανε την δουλειά μαζί τους πολύ πιο διασκεδαστική από ό, τι είχα βιώσει στο παρελθόν. Μέχρι το 1980 η μοτοσυκλέτα ήταν τόσο καλή ή ακόμα και καλύτερη από τις εργοστασιακές Honda.
Η ομάδα της είχε τρεις έως πέντε αναβάτες και πολλούς μηχανικούς για την εξέλιξη της μοτοσυκλέτας ενώ στην Kawasaki τα κάναμε όλα μόνοι μας», δήλωσε ο Lackey που τελικά τερμάτισε δεύτερος εκείνη τη χρονιά πριν τελικά κατακτήσει τον παγκόσμιο τίτλο δύο χρόνια μετά. Τότε αποσύρθηκε αμέσως από τους επαγγελματικούς αγώνες. Σε αναγνώριση της καριέρας του, που τον είδε να κερδίζει περισσότερους αγώνες και GP στην κύρια κατηγορία από οποιονδήποτε άλλο Αμερικανό αναβάτη, ο Lackey μπήκε στο Motorcycle Hall of Fame το 1999 και στο Motorsports Hall of Fame της Αμερικής το 2013.