Μεταρρυθμίσεις στον χώρο της εργασίας, καταπολέμηση της διαφθοράς και συνέχιση της οικονομικής εξυγίανσης είναι τα κύρια σημεία του «πολιτικού μανιφέστου» το οποίο παρουσίασε χθες ο Μάριο Μόντι και που προβάλλεται σήμερα από το σύνολο του ιταλικού τύπου.
Σε ό,τι αφορά τον χώρο της εργασίας, ο Μόντι --ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός ο οποίος παραιτήθηκε την Παρασκευή, μετά την έγκριση του προϋπολογισμού, αλλά παραμένει σε υπηρεσιακό ρόλο-- στοχεύει στον περιορισμό των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και στην προώθηση των εταιρικών συμβάσεων. Η θέση του αυτή έχει προκαλέσει ένταση στις σχέσεις του με το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, το Cgil, που πρόσκειται στην κεντροαριστερά.
«Δεν μπορούν να υπάρχουν κάποιοι εργαζόμενοι που χαίρουν προστασίας και κάποιοι άλλοι οι οποίοι δεν έχουν σχεδόν καμία εγγύηση», είναι η θέση του Μόντι.
Στο θέμα της καταπολέμησης της διαφθοράς το πρόγραμμα του Μόντι προβλέπει την ενίσχυση των ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου «αφού οι ενστάσεις κάποιων πολιτικών δυνάμεων δεν επέτρεψαν, την χρονιά που μας πέρασε, την έγκριση πιο αυστηρών νόμων».
Ο Μόντι επιθυμεί επίσης να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες για τον περιορισμό του φαινομένου της έμμεσης «εξαγοράς ψήφων», κυρίως στον ιταλικό νότο, όπως και την θέσπιση ενός νόμου που να ορίζει ότι υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ επιχειρηματικής και πολιτικής δράσης.
Η τοποθέτησή του αυτή «φωτογραφίζει» την περίπτωση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τις εικοσαετείς ανεπιτυχείς προσπάθειες να βρεθεί μια λύση που θα ρυθμίζει το μοναδικό αυτό πολιτικό «φαινόμενο».
Στην οικονομία, ο Ιταλός πρώην πρύτανης του πανεπιστημίου Μποκόνι του Μιλάνου υπόσχεται πιστή εφαρμογή των όσων συμφωνήθηκαν έως τώρα με την Ευρώπη και ξεκαθαρίζει ότι «ο φόρος ακίνητης περιουσίας δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να καταργηθεί. . . σύντομα θα χρειαζόταν η εκ νέου υιοθέτησή του, με διπλάσιες αντικειμενικές αξίες».
Το «μανιφέστο» του Μόντι προβλέπει ακόμα την συνέχιση της διαδικασίας της απελευθέρωσης τομέων, στο πεδίο του εμπορίου και στα λεγόμενα ελεύθερα επαγγέλματα.
Αναφερόμενος στις σχέσεις Ιταλίας-Γερμανία ο Ιταλός υπηρεσιακός πρωθυπουργός σημειώνει ότι υπάρχουν πολλά σημεία σύγκλισης, αλλά και διαφορές: «η Ιταλία δεν έσκυψε ποτέ. . . ήταν ισότιμος συνομιλητής με το Βερολίνο και θεωρεί ότι πρέπει να δοθεί περισσότερη έμφαση στην ανάπτυξη».
Στο πρόγραμμα του Μόντι γίνεται λόγος για ριζική αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης.
Στα μέχρι τώρα σχέδια που έχουν δημοσιοποιηθεί, δεν αναφέρεται ευθέως, αλλά η υπουργός Εργασίας της κυβέρνησής του, η Έλσα Φορνέρο, είχε δηλώσει επανειλημμένα ότι «θα πρέπει να εξετασθεί σε βάθος και το θέμα της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, διότι με τους ισχύοντες νόμους, οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα βρίσκονται σε μειονεκτική θέση».
Παρατηρητές συγκλίνουν στην διαπίστωση ότι ο Μόντι προσπαθεί να οικοδομήσει μια κεντροδεξιά εναλλακτική ως προς εκείνη του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που θα δίνει την κύρια έμφαση στην απελευθέρωση της οικονομίας.
Ο μεγαλύτερος πιθανός μελλοντικός σύμμαχος για την διακυβέρνηση της χώρας το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, δεν μοιάζει να αντιμετωπίζει τις προτάσεις Μόντι με ιδιαίτερη θέρμη: «Πάμε στις εκλογές, ο καθένας με τις δυνάμεις του, και στην συνέχεια βλέπουμε πως μπορεί να συμφωνηθεί μια αποδοτική συνεργασία», είναι η θέση της κεντροαριστεράς.
Η πιο θετική αντίδραση ως τώρα υπήρξε αυτή της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία μέσω του προέδρου της Συνέλευσης Καθολικών Επισκόπων Ιταλίας, του καρδινάλιου Άντζελο Μπανιάσκο, έκανε λόγο για «καινοτόμο μέθοδο με προτάσεις ουσίας, οι οποίες χαρακτηρίζονται από σοβαρότητα και ειλικρίνεια».
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)