Με αφορμή την ολοκλήρωση της 9μηνης απεργίας των χαλυβουργών το ΠΑΜΕ προχώρησε στην παρακάτω ανακοίνωση:
«Διδάγματα για το παρόν και το μέλλον
O αγώνας των χαλυβουργών επικαιροποίησε τα πολύτιμα διδάγματα από τη γεμάτη θυσίες ιστορία του εργατικού κινήματος. Κάθε στιγμή του αγώνα τους, ήταν ένα μάθημα σημαντικό για την εργατική τάξη προκειμένου να βγάλει συμπεράσματα χρήσιμα για την ταξική πάλη.
· Δίδαξε ηρωισμό και αυτοθυσία! Οι απεργοί χαλυβουργοί δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο τον Μάνεση αλλά το σύνολο των εκμεταλλευτών τους, το πολιτικό προσωπικό της κυρίαρχης τάξης, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Όλο αυτό το διάστημα, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, υπέδειξαν υποδειγματική αντοχή και πίστη για το δίκιο της εργατικής τάξης.
· Δίδαξε το χαρακτήρα της ταξικής αλληλεγγύης! Έκανε το φαινομενικά ανέφικτο εφικτό γιατί κατορθώθηκε εργάτες να απεργούνε για εννιά μήνες ώστε να γυρίσουν οι συνάδελφοί τους απολυμένοι στη δουλειά. Ανέδειξε την εργατική αλληλεγγύη ως αναντικατάστατο όπλο της ταξικής αναμέτρησης με το κεφάλαιο. Καλλιεργήθηκε η συντροφικότητα απέναντι στον κοινό αντίπαλο, δοκιμάστηκε στη ζωή το σύνθημα «ένας για όλους και όλοι για έναν».
· Ανέδειξε το περιεχόμενο της πολύμορφης σύγκρουσης! Ο αγώνας αυτός αναπτύχθηκε κόντρα στην πολύμορφη επίθεση της εργοδοσίας, στη μοιρολατρία και στο συμβιβασμό. Βοήθησε να γίνουν ορατές οι δυσκολίες που έχει ο δρόμος της απειθαρχίας και της ανυπακοής ενάντια στους νόμους που κάνουν τη ζωή του λαού κόλαση. Το σύνθημα «όλη η Ελλάδα μια Χαλυβουργία», δόνησε αρκετές φορές τις απεργιακές συγκεντρώσεις απέναντι στη βάρβαρη πολιτική.
· Φώτισε την ανάγκη της οργανωμένης πάλης! Αναδείχτηκε ο ρόλος του σωματείου ως κέντρο του αγώνα, μακριά από τις δαγκάνες της εργοδοσίας και του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Με πρωτοβουλίες, με τη συγκρότηση επιτροπών στήριξης και οργάνωσης του αγώνα. Με αποφάσεις από τις γενικές συνελεύσεις, με φανερές διαδικασίες.
· Φανέρωσε την ασίγαστη πάλη που υπάρχει ανάμεσα στο κεφάλαιο και τη μισθωτή εργασία. Αναδείχτηκε ποιοι είναι οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου, ζωντάνεψε το σύνθημα «εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Φανέρωσε τη ζωή που κρύβεται πίσω από την κόλαση των καμινάδων, την παρασιτική ζωή των βιομηχάνων με τις βίλες και τα κότερα που αποκτώνται από τον ιδρώτα, το αίμα και τις ζωές των εργατών.
Ο αγώνας των χαλυβουργών ανέστειλε έστω και προσωρινά τακτικές και ευρύτερους σχεδιασμούς των βιομηχάνων. Η απεργία ξεκίνησε τη στιγμή που στα συρτάρια αρκετών εργοστασίων ήταν έτοιμα τα φιρμάνια της εκ περιτροπής εργασίας και της πιο γενικευμένης επίθεσης.
· Επιβεβαίωσε ότι μόνο η γραμμή της ταξικής πάλης, της σύγκρουσης με την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς μπορεί να δώσει τέτοιους αγώνες. Σε αντίθεση με τη γραμμή των κοινωνικών διαλόγων, του κοινωνικού εταιρισμού, του συμβιβασμού και του δήθεν ρεαλισμού, που όχι μόνο δε φρενάρει την επιθετικότητα των καπιταλιστών, απεναντίας μετέτρεψε τα συνδικάτα σε υποχείριά τους. Και από αυτή την άποψη ο αγώνας των χαλυβουργών ήταν πολύτιμος γιατί βοήθησε να ισχυροποιηθεί η πεποίθηση για την ανάγκη αποτίναξης του ζυγού του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού από τις πλάτες των εργατών. Ο αγώνας των χαλυβουργών προκάλεσε κοντραρίστηκε με το λεγόμενο ρεαλισμό του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, άσκησε πίεση σε φιλοεργοδοτικές Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα προκειμένου να κηρύξουν απεργίες και στάσεις εργασίας.
Οι χαλυβουργοί που έδωσαν αυτό τον αγώνα και όσοι τον στηρίξαμε είμαστε περήφανοι.
Η εννιάμηνη υψωμένη γροθιά τους, είναι η δύναμη στους αγώνες που θα ακολουθήσουν.
Η Γενική Συνέλευση του σωματείου των χαλυβουργών έκρινε πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ολοκληρωθεί η μεγάλη αυτή απεργιακή μάχη. Οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν- άμεση παρέμβαση κυβέρνησης με επικεφαλής τον πρωθυπουργό και επιλογή το τσάκισμα του αγώνα για να σταλεί ηχηρό μήνυμα συνολικά στην εργατική τάξη και σε όσους αγωνίζονται, μόνιμη ισχυρή παρουσία κατασταλτικού μηχανισμού κλπ- επέβαλαν την αναστολή του αγώνα για να αποφευχθεί ο εκφυλισμός που θα επιθυμούσε η εργοδοσία και το κράτος που τους υπηρετεί. Το σωματείο μπορεί να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση, όπως αντιμετώπισε δεκάδες δύσκολες και κρίσιμες στιγμές όλο αυτό το διάστημα, ενωμένα, οργανωμένα και συλλογικά.
Η αταλάντευτη στάση των απεργών χαλυβουργών ανάγκασε τον ταξικό αντίπαλο να αφήσει στην άκρη τα όποια προσχήματα και να χρησιμοποιήσει το τελευταίο του όπλο, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Έτσι ο αγώνας αυτός εκτός των άλλων αποκάλυψε το βάρβαρο πρόσωπο της συγκυβέρνησης « σωτηρίας» του ελληνικού λαού. Κατέδειξαν στα μάτια των εργατών ότι στο βαθμό που δε θα υποτάσσονται στα σχέδια εκείνα που τους θέλουν εξαθλιωμένους προς όφελος των κερδών της πλουτοκρατίας, στο βαθμό εκείνο θα πραγματοποιείται επίθεση εναντίον τους με το πιο βάρβαρο και ωμό τρόπο. Άρα ο αγώνας αυτός προβληματίζει παραπέρα για την ανάγκη γρήγορης ανάπτυξης ενός ρωμαλέου εργατικού κινήματος έτοιμου να αντιμετωπίσει την πολύμορφη επίθεση κεφαλαίου- ΕΕ και ικανού να τσακίσει κάθε κατασταλτικό μηχανισμό.
Οι χαλυβουργοί είναι ήδη νικητές.
Η νίκη του αγώνα των χαλυβουργών αντανακλάται στην τεράστια παρακαταθήκη που αφήνει για το επόμενο διάστημα. Η σπορά που μπήκε θα ανθίσει στις « νέες χαλυβουργίες» που θα ξεπηδήσουν το επόμενο διάστημα γιατί έρχεται νέα καταιγίδα αντεργατικών μέτρων.
Ορισμένοι που πότε με το μανδύα του αγωνιστή και πότε σε ρόλο πυροσβέστη της ριζοσπαστικοποίησης των εργατικών συνειδήσεων, όλο αυτό το διάστημα έψαχναν ψεγάδια στον απεργιακό αγώνα, προσπαθώντας να απομονώσουν και να σπιλώσουν το σωματείο των χαλυβουργών, επιχειρούν να το παίξουν μετά χριστού προφήτες και εκ του ασφαλούς κριτές. Οι αγώνες όμως δεν είναι χτύπος ρολογιού για να ξέρεις τι θα γίνει το επόμενο δευτερόλεπτο.
Ο αγώνας των χαλυβουργών έδειξε πως όταν η εργατική τάξη αποφασίσει να στυλώσει τα ποδάρια το γρανάζι της εκμετάλλευσης δε γυρνά. Όταν το χυτήριο παραμένει κρύο, ο κάθε Μάνεσης είναι «τίποτα». Φανέρωσε την ανεξάντλητη και κρυφή δύναμη που έχουν οι εργάτες αν πιστέψουν στη δύναμη τους και αποφασίσουν να συγκρουστούν.
Η ιδία η ζωή έχει ήδη κατατάξει αυτόν τον αγώνα στις φωτεινές και σκληρές ταξικές αναμετρήσεις, λιθαράκι στον αέναο αγώνα των εργατών απέναντι στους εκμεταλλευτές τους.»
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)