Δυο χρόνια έχουν συμπληρωθεί από την πρώτη Κυριακή που άνοιξε για το κοινό ο Κήπος του Προεδρικού Μεγάρου στις 28 Μαρτίου 2010 με εντολή του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια. Ο κήπος, που στα μέσα του 19ου αι. ήταν ο λαχανόκηπος των τότε βασιλικών ανακτόρων (σημερινό κτίριο του Κοινοβουλίου), είναι από τότε κάθε Κυριακή ανοικτός (εκτός από αργίες) για τους επισκέπτες. Τις καθημερινές και ύστερα από συνεννόηση με το γραφείο Δημοσίων Σχέσεων της Προεδρίας, σχολεία και ομάδες πολιτών μπορούν να ξεναγηθούν τόσο στον Κήπο όσο και εντός του Προεδρικού Μεγάρου.
Με 140 είδη και ποικιλίες καλλωπιστικών δένδρων, θάμνων και φυτών ο Κήπος των 25 στρεμμάτων χαρακτηρίζεται από την αλέα με τα κυπαρίσσια που ξεκινά από την πίσω επίσημη είσοδο της Προεδρίας και οδηγεί στο κιόσκι στο βάθος του Κήπου. Εκεί, όπου είθισται να υποδέχονται κάθε χρόνο, στις 24 Ιουλίου, κατά την ετήσια δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο εκάστοτε πρωθυπουργός της χώρας τους προσκεκλημένους. Η πρώτη δεξίωση είχε δοθεί το 1975 από τον Κωνσταντίνο Τσάτσο.
Το σημερινό Προεδρικό Μέγαρο άρχισε να κτίζεται το 1891 και ολοκληρώθηκε το 1897. Με βάση σχέδια του Ερνέστο Τσίλερ κτίσθηκε κατά το πρότυπο των μεγαλοαστικών κατοικιών της τότε Αθήνας, ως ιδιαίτερο ανάκτορο του τότε διαδόχου Κωνσταντίνου. Μετά την αποπεράτωση του Μεγάρου το 1897 και τη χάραξη της Ηρώδου του Αττικού, ο χώρος που περιέβαλε το ανάκτορο διαμορφώθηκε σε διακοσμητικό κήπο. Τον σχεδιασμό του είχε αναλάβει το τεχνικό γραφείο του Τσίλερ.
Όταν το 1909 πυρκαγιά κατάστρεψε μεγάλο τμήμα των παλαιών ανακτόρων, το Προεδρικό Μέγαρο είχε χρησιμοποιηθεί ως προσωρινή κατοικία του βασιλιά Γεωργίου Α', παράλληλα με το εξοχικό ανάκτορο του Τατοϊου. Μετά τη δολοφονία του και την ενθρόνιση του Κωνσταντίνου Α', το 1913, μετατράπηκε επισήμως σε βασιλικά ανάκτορα. Με την έξωση της δυναστείας και την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας το 1924 χρησιμοποιήθηκε ως έδρα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το 1935, οπότε παλινορθώθηκε η δυναστεία, οι βασιλείς εγκαταστάθηκαν πάλι στην Ηρώδου Αττικού. Με τη φυγή του Κωνσταντίνου Β' στο εξωτερικό το 1967 και μέχρι τη μεταπολίτευση το 1974, το κτίριο είχε μείνει αχρησιμοποίητο.
Ο Κήπος ακολουθεί αυστηρό γεωμετρικό σχέδιο γαλλικού ρυθμού, με συμμετρικά παρτέρια και νησίδες εποχιακών φυτών. Την αυστηρότητα της συμμετρίας αποδυναμώνουν τα αιωνόβια πλατάνια, οι φιλύρες και τα κυπαρίσσια. Στη σκιά τους και σήμερα, παρά τη ζέστη της Αθήνας, περισσότεροι από 50 επισκέπτες αναζήτησαν δροσιά, αλλά και τη θέαση ενός από τα λαμπρότερα κτίρια της νεοκλασικής Αθήνας. Συνολικά, στα δυο χρόνια δημόσιας λειτουργίας του Κήπου, περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι τον έχουν επισκεφθεί τα κυριακάτικα πρωϊνά.
(ΑΠΕ -ΜΠΕ)