Η χημειοθεραπεία για τον καρκίνο μπορεί να σώζει ζωές, όμως έχει και σοβαρές παρενέργειες, καθώς μαζί με τα «ξερά» μπορεί να καούν και τα «χλωρά», όσον αφορά τα κύτταρα του αρρώστου.
Τώρα, Αμερικανοί επιστήμονες βρήκαν ένα πρωτοποριακό τρόπο να δημιουργούν μία «ασπίδα» στον οργανισμό, εισάγοντας ένα μεταλλαγμένο γονίδιο στους καρκινοπαθείς, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στα, τροποποιημένα πλέον, βλαστικά κύτταρα του ασθενούς να αντέχουν τις συνέπειες της χημειοθεραπείας.
Οι ερευνητές του Κέντρου Ερευνών για τον καρκίνο «Φρεντ Χάτσινσον» και του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, με επικεφαλής τον βιολόγο-ογκολόγο Χανς-Πίτερ Κίεμ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine", σύμφωνα με το BBC και το "Science", θεωρούν ότι είναι δυνατό στο μέλλον να προστατεύονται τα υγιή κύτταρα του ασθενούς από τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας, αν και, όπως είπαν, η έρευνά τους βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο.
Η χημειοθεραπεία στοχεύει στα ταχέως πολλαπλασιαζόμενα καρκινικά κύτταρα, όμως παράλληλα πλήττει και υγιείς ιστούς, όπως τον μυελό των οστών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα γενετικά τροποποιημένα βλαστικά κύτταρα για να προστατεύσουν τον μυελό, ο οποίος υπό φυσιολογικές συνθήκες παράγει συνεχώς νέα αιμοκύτταρα.
Η χημειοθεραπεία οδηγεί στην παραγωγή αφενός λιγότερων λευκών κυττάρων από τον μυελό (πράγμα που εξασθενεί τις άμυνες του οργανισμού και αυξάνει τον κίνδυνο λοιμώξεων) και αφετέρου λιγότερων ερυθρών κυττάρων (με συνέπεια ο ασθενής να κουράζεται πιο εύκολα και να αναπνέει πιο δύσκολα). Συχνά οι γιατροί αναγκάζονται να ελαττώνουν, να καθυστερούν ή να σταματούν τελείως την χημειοθεραπεία εξαιτίας αυτών των παρενεργειών της.
Οι Αμερικανοί ερευνητές έκαναν δοκιμές με τον μυελό των οστών τριών ασθενών που έπασχαν από μία συνήθως θανατηφόρα μορφή καρκίνου του εγκεφάλου, το γλοιοβλάστωμα, καταφέρνοντας τα μεν υγιή κύτταρα να αποκτήσουν μία ασπίδα προστασίας, ενώ τα καρκινικά όχι.
Οι επιστήμονες απομόνωσαν από τον μυελό βλαστικά κύτταρα που παράγουν αίμα και, με τη βοήθεια ενός ιού-οχήματος, εισήγαγαν στα κύτταρα αυτά ένα γονίδιο που προστάτευε τα κύτταρα από τη δράση του φαρμάκου της χημειοθεραπείας. Τα γενετικά τροποποιημένα κύτταρα στη συνέχεια εισήχθησαν ξανά στον οργανισμό των καρκινοπαθών.
Όπως αποδείχτηκε, οι ασθενείς μπορούσαν πλέον να ανεχτούν πολύ καλύτερα την χημειοθεραπεία και χωρίς παρενέργειες. Και οι τρεις συγκεκριμένοι εθελοντές, που συμμετείχαν στην έρευνα, έζησαν περισσότερο από το μέσο όρο των 12 έως 13 μηνών που είναι το προσδόκιμο ζωής μετά τη διάγνωση αυτού του είδους άκρως επιθετικού καρκίνου. Κατά μέσο όρο έζησαν 22 μήνες, ενώ ο ένας ασθενής ζει ακόμα 34 μήνες μετά την πρωτοποριακή θεραπεία.
Μία μεγαλύτερη κλινική δοκιμή θα πρέπει να γίνει προτού αποδειχτεί ότι όντως η νέα τεχνική θα μπορέσει μελλοντικά να βοηθήσει τους ασθενείς με γλοιοβλάστωμα, αλλά πιθανώς και με άλλα είδη καρκίνου, όπως του εντέρου και των πνευμόνων
(ΑΠΕ - ΜΠΕ)