Η παραγωγικότητα στη Γερμανία αυξήθηκε 22,7% σε δέκα χρόνια, από το 1991 έως το 2011, ενώ κατά την ίδια περίοδο ο μέσος χρόνος εργασίας ανά άτομο μειώθηκε κατά 9%, ανακοίνωσε σήμερα η ομοσπονδιακή στατιστική υπηρεσία της χώρας.
Η παραγωγικότητα υπολογίζεται διαιρώντας το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν --δηλαδή τον πλούτο που παράγεται από μια χώρα σε ένα χρόνο-- με τα στοιχεία του ενεργητικού.
Υπολογίζοντας την όχι με βάση τα στοιχεία του ενεργητικού, αλλά με τον αριθμό των ωρών εργασίας, η παραγωγικότητα της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης έχει στην πραγματικότητα αυξηθεί κατά 34,8% μετά την επανένωση.
Την ίδια περίοδο, το κόστος εργασίας, δηλαδή το συνολικό εισόδημα της εργασίας δια των στοιχείων του ενεργητικού, αυξήθηκε κατά 47,5%.
Αλλά αν διορθωθεί η αύξηση των μισθών και των εισοδημάτων λαμβάνοντας υπόψη την παραγωγικότητα, το κόστος εργασίας στη Γερμανία αυξήθηκε μόνο κατά 20,2% μεταξύ 1991 και 2011, διευκρίνισε η υπηρεσία.
Η τελευταία επισημαίνει ότι αφότου σημείωσε αύξηση την επομένη της επανένωσης, σε μια προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος για την πρώην Ανατολική Γερμανία, το κόστος εργασίας στη Γερμανία βρέθηκε σε στασιμότητα την περίοδο 1998 - 2011, γεγονός που "ενίσχυσε την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής οικονομίας σε διεθνές επίπεδο".
Η Γερμανία είναι μια από τις χώρες της Ευρώπης όπου οι μισθοί, προσαρμοσμένοι στην παραγωγικότητα, αυξήθηκαν με αργό ρυθμό τα τελευταία χρόνια. Για το λόγο αυτό επικρίνεται συχνά για τη συγκέντρωση όλων των δυνάμεών της για την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγικών εταιρειών, εκεί όπου οι πιο γενναιόδωροι μισθοί θα τονώσουν την κατανάλωση των γερμανικών νοικοκυριών και τις εισαγωγές, προς όφελος και άλλων χωρών.
Οι μισθοί στη Γερμανία καθορίζονται μετά από διαπραγματεύσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και τους κυριότερους τομείς δραστηριοτήτων. Η χώρα δεν διαθέτει ένα γενικό κατώτατο μισθό.
(ΑΠΕ - ΜΠΕ)