Η Ερυθραία έχει "τουλάχιστον 10.000" πολιτικούς κρατουμένους, πολλοί από τους οποίους ζουν "σε φρικτές, αφάνταστες συνθήκες", καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεσή της που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, μερικές ημέρες από την 29η επέτειο της ανεξαρτησίας της χώρας αυτής.
Η πολιτική αντιπολίτευση είναι απαγορευμένη, τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης έχουν φιμωθεί και οι θρησκευτικές μειονότητες διώκονται σ' αυτή τη μικρή χώρα των 6 εκατ. κατοίκων στο Κέρας της Αφρικής, η οποία βρέχεται από την Ερυθρά Θάλασσα.
"Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε με συστηματικό τρόπο τις αυθαίρετες συλλήψεις και τις φυλακίσεις χωρίς δίκη για να συντρίψει την αντιπολίτευση, να φιμώσει κάθε διαφωνία και να τιμωρήσει οποιονδήποτε αρνείται να υποκύψει" στο καταπιεστικό σύστημα, σύμφωνα με την Κλερ Μπέστον, ειδικό για την Ερυθραία στη Διεθνή Αμνηστία.
"Τουλάχιστον 10.000" άνθρωποι "έχουν εξαφανισθεί, καθώς φυλακίσθηκαν μυστικά", αλλά είναι αδύνατο να ξέρει κανείς τον ακριβή αριθμό τους, σύμφωνα με την έκθεση. Οι κρατούμενοι είναι κλεισμένοι σε υπόγεια κελιά ή σε κοντέινερ.
"Τα βασανιστήρια είναι κάτι συνηθισμένο στη διάρκεια των ανακρίσεων, ως τίμωρία ή για άσκηση πίεσης".
"Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι οικογένειες των φυλακισμένων δεν παίρνουν καμιά πληροφορία και συχνά δεν ακούν ποτέ πια να μιλούν γι' αυτούς μετά τη σύλληψή τους".
"Οποιοσδήποτε επικρίνει τον πρόεδρο Ισαΐας Αφεουόρκι (βρίσκεται στην εξουσία από τότε που η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της) φυλακίζεται χωρίς δίκη, συχνά υπό τις πιο σκληρές συνθήκες".
"Είκοσι χρόνια μετά την ευφορία του εορτασμού της ανεξαρτησίας, η Ερυθραία είναι ένα από τα πιο καταπιεστικά και κλειστά κράτη του κόσμου", γράφει η Κλερ Μπέστον.
Το κράτος της Ερυθραίας δεν απάντησε άμεσα σ' αυτή την έκθεση που το κατηγορεί.
Οι αντάρτες της Ερυθραίας με επικεφαλής τον Ισαΐας Αφεουόρκι κέρδισαν την ανεξαρτησία από την Ερυθραία έπειτα από έναν εμφύλιο πόλεμο 30 ετών, που τελείωσε το 1991. Ένα δημοψήφισμα για την αυτοδιάθεση ακολούθησε δύο χρόνια αργότερα και η ανεξαρτησία κηρύχθηκε στις 24 Μαΐου 1993.
Αφού δημιούργησε πολλές ελπίδες για εκδημοκρατισμό και οικονομική ανάπτυξη στη διεθνή κοινότητα, η οποία είχε βοηθήσει μαζικά την ανεξάρτητη Ερυθραία, το καθεστώς της Ασμάρα προσχώρησε στον αυταρχισμό.
Ένας φονικός πόλεμος εναντίον της Αιθιοπίας ξέσπασε και πάλι το 1998-2000 για την κυριαρχία σε μια μικροσκοπική μεθοριακή περιοχή. Σύμφωνα με τους αναλυτές, η σύγκρουση αυτή χρησίμευσε στο καθεστώς της Ερυθραίας για να ενισχύσει την καταστολή.
Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα θεωρούν την Ερυθραία τη χειρότερη χώρα στον κόσμο όσον αφορά τις προσβολές της ελευθερίας του Τύπου, πίσω από τη Βόρεια Κορέα.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)