Η αντιμετώπιση μιας κρίσης, όπως ήταν οι φονικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική, απαιτεί από μια κυβέρνηση σχέδιο και ικανότητες.
Οι άνθρωποι που σήμερα παραμένουν πεισματικά μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, στα υπόγεια του, αλλά και στα υπουργεία, από την πρώτη στιγμή που διεκδίκησαν την εξουσία απέδειξαν ότι δεν έχουν ούτε σχέδιο, αλλά ούτε και ικανότητες. Αντίθετα, έδειξαν ότι διακατέχονται από πολιτικό αμοραλισμό, ενώ εξακολουθούν να αμφισβητούν βασικές αρχές της φιλελεύθερης Δημοκρατίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας, και η ηγετική του ομάδα, κυριευμένοι από εμμονές και ιδεοληψίες μιας παρωχημένης Αριστεράς, από μια διχαστική αντίληψη για την κοινωνία και μια επικίνδυνη εξουσιομανία, μεταχειρίστηκαν σχεδόν όλες τις μεθόδους για να καταλάβουν την κυβέρνηση και την εξουσία.
Όταν ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση, ο Αλέξης Τσίπρας δεν δίστασε να ζητήσει χρηματοδότηση από τη Βενεζουέλα για να στηρίξει την προεκλογική του καμπάνια, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο μέχρι που είναι ικανός να φθάσει για να γίνει καταλάβει την εξουσία. Η συνωμοσιολογική και παράφρων θεώρηση που είχε για τους πολιτικούς του αντιπάλους, τον οδήγησε στο σημείο να ζητήσει από τον Νικολάς Μαδούρο να του στείλει ειδικούς από την Ουρουγουάη για να εγκαταστήσει πρόγραμμα αποκρυπτογράφησης στα κινητά τηλέφωνα που χρησιμοποιούσε, για να μην τον παρακολουθούν ο… Σαμαράς και ο Βενιζέλος!
Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν είχε συγκεκριμένο σχέδιο διακυβέρνησης, ούτε ρεαλιστικό πρόγραμμα για έξοδο από την κρίση. Και αυτό οι πολίτες το γνώριζαν πολύ καλά. Ακόμη και όσοι τον ψήφισαν. Αλλά το αγνόησαν. Αυτό που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν να εκμεταλλευτεί το, δικαιολογημένο, τεράστιο κύμα οργής των πολιτών για το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα που οδήγησε την χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Είπε ψέματα ότι αν έρθει στην εξουσία, θα χρησιμοποιήσει ένα «μαγικό ραβδί» και θα επαναφέρει την 13η σύνταξη, θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ και θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ.
Οι μεγάλες κρίσεις που βίωσε στην συνέχεια η χώρα, κατά την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν μοιραίο να συμβούν. Συνέβησαν λόγω της παντελούς έλλειψης σχεδίου, της πλήρους ανεπάρκειας και της ανικανότητας του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών που επέλεξε να έχει.
Οι επτά «πληγές» του Αλέξη Τσίπρα θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί:
1. Τέταρτο μνημόνιο. Η αλλοπρόσαλλη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του Γιάνη Βαρουφάκη με τους δανειστές, το πρώτο εξάμηνο του 2015, έφεραν την χώρα στο χείλος της καταστροφής. Η αποτυχία του Plan B, που προέβλεπε υποστήριξη από την Βενεζουέλα και την Ρωσία, εισβολή στο Νομισματοκοπείο και έκδοση παράλληλου νομίσματος, οδήγησε τελικά την κυβέρνηση σε ένα διχαστικό δημοψήφισμα, στα capital controls και σε ένα αχρείαστο τέταρτο μνημόνιο, επιβαρύνοντας τη χώρα με τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον και με νέα δυσβάσταχτα μέτρα λιτότητας.
2. Προσφυγικό. Ο Αλέξης Τσίπρας εφάρμοσε την πολιτική «ανοικτών συνόρων», χωρίς κανένα σχέδιο, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα φανεί ο ίδιος «ανθρωπιστής» και η Ν.Δ. «ακροδεξιά». Στην συνέχεια όμως, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στοίβαξε χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες σε λιμάνια, σε πλατείες και σε γήπεδα, και έπειτα σε «στρατόπεδα συγκέντρωσης» στα νησιά του Αιγαίου, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης.
3. Περιβαλλοντική καταστροφή στο Σαρωνικό. Το καλοκαίρι του 2017, όταν ο Αλέξης Τσίπρας έκανε διακοπές, (σε άγνωστο μέχρι στιγμής μέρος), και ο υπουργός Ναυτιλίας βρισκόταν στο Λονδίνο, στον Σαρωνικό συντελέστηκε μια από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές καταστροφές. Από την βύθιση του δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη» γέμισε η θάλασσα πίσσα και μαζούτ, εξαιτίας της ολιγωρίας και των λανθασμένων χειρισμών των Αρχών.
4. Φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα. Τον Νοέμβριο του 2017 συνολικά 24 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη Μάνδρα, από τις δυνατές βροχές, εξαιτίας της έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων και της ανεπαρκούς διαχείρισης της κρίσης από τις Αρχές τα κρίσιμα λεπτά.
5. Δύο στρατιωτικοί. Τον περασμένο Μάρτιο οι τουρκικές Αρχές συνέλαβαν και φυλάκισαν δυο Έλληνες στρατιωτικούς στον Έβρο. Οι ελληνικές Αρχές αν και γνώριζαν για την ασυνήθιστη κινητικότητα των Τούρκων στα σύνορα, (με πολυάριθμες περιπόλους) και ενώ είχε προηγηθεί εμβολισμός ελληνικού σκάφους από τουρκικό, δεν ήταν σε ετοιμότητα και πιάστηκαν στον ύπνο. Ο πρωθυπουργός και πάλι τότε προσπάθησε προκλητικά να υποβαθμίσει το γεγονός, δηλώνοντας πως πρόκειται για «μεμονωμένο μεθοριακό επεισόδιο», ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έλεγε ότι πρόκειται για «διμερές ζήτημα».
6. Μακεδονικό. Τον περασμένο Ιούνιο η κυβέρνηση, χωρίς να έχει την στήριξη ούτε καν του κυβερνητικού του εταίρου, και παρά τα μεγάλα συλλαλητήρια και τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, διαπραγματεύτηκε εν κρυπτώ και υπέγραψε συμφωνία με τα Σκόπια, αναγνωρίζοντας «μακεδονική» γλώσσα και εθνότητα, κάτι που καμία άλλη κυβέρνηση δεν είχε διανοηθεί να πράξει.
7. Φονικές πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική. Τουλάχιστον 91 άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο στις φλόγες, επειδή οι Αρχές δεν ειδοποίησαν ποτέ τους κατοίκους στο Μάτι ότι πλησιάζει το μέτωπο της φωτιάς. Υποτιμήθηκε η πυρκαγιά, δεν υπήρξε συντονισμός, ούτε προσπάθεια εκκένωσης, ενώ το πρώτο βράδυ ο πρωθυπουργός απέκρυψε την ύπαρξη νεκρών, αν και τουλάχιστον δυο υπουργοί (Τόσκας και Κουρουμπλής) το γνώριζαν.
Σήμερα, μπροστά σε μια εθνική τραγωδία που λύγισε κάθε Έλληνα, αυτή η κυβέρνηση αντί να σκύψει το κεφάλι και να αναλογιστεί τι έφταιξε, τολμάει να σηκώνει το δάχτυλο στα θύματα της, συλλαμβάνεται ψευδόμενη, καυχιέται πως «δεν βρίσκει κανένα λάθος», υβρίζει, με απύθμενο θράσος συνεχίζει να κατασκευάζει εχθρούς, επαίρεται, εξακολουθεί να απειλεί τους αντιπάλους της. Παραμένει αλυσοδεμένη στην εξουσία.
Όμως, αυτή τη στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας είναι, επιπλέον, και ένας απελπισμένος πρωθυπουργός, συνειδητοποιώντας, ξαφνικά, πως γκρεμίζεται και η φιέστα που ετοίμαζε για τον Αύγουστο.
Την ώρα που στο Μάτι τα σωστικά συνεργεία συνέχιζαν να ανασύρουν απανθρακωμένα πτώματα, ο πρωθυπουργός παραληρούσε στο υπουργικό συμβούλιο, μιλώντας για… την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια! Αντί να καταλογίσει ευθύνες στην κυβέρνηση του για την τραγωδία, ψέλλιζε ασυνάρτητα πως η χώρα «ανακτά σε λίγες μέρες από σήμερα, έπειτα από οκτώ σκληρά χρόνια, την κυριαρχία της»… Ενδεχομένως να πίστευε πως ακόμη θα μπορούσε να παραπλανήσει τους πολίτες. Όπως προσπάθησε να κάνει το πρώτο βράδυ στο συντονιστικό. Τόσο αφελές, αλλά συνάμα και τόσο τραγικό.
Ίσως πολλοί δεν το έχουν ακόμη αντιληφθεί, αλλά ένας ανεπαρκής και απελπισμένος πρωθυπουργός, καθίσταται πλέον και ιδιαίτερα επικίνδυνος.