Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης θεωρεί αναπόφευκτο το νέο κούρεμα του Ελληνικού χρέους από τους πιστωτές της Ελλάδας ενώ ανησυχεί για τη συνοχή της κοινωνίας, την οποία βλέπει σε πραγματικό κίνδυνο αν δεν βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Handelsblatt», τονίζει ότι τα αίτια της ελληνικής κρίσης βρίσκονται στη λαϊκιστική πολιτική παροχών που ακολούθησε η κυβέρνηση Καραμανλή της Νέας Δημοκρατίας μετά το 2004.
Διαβάστε τη συνέντευξή του στην εφημερίδα
Με τους σημερινούς υπολογισμούς, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το 2020 θα είναι στο 124% του ΑΕΠ. Το 2009 το ποσοστό ήταν 129%. Η πρόοδος λοιπόν είναι μικρή. Μια οριστική λύση προϋποθέτει ότι το συνολικό χρέος θα πρέπει να είναι σε πολύ χαμηλότερο ποσοστό, αισθητά κάτω από το 100% του ΑΕΠ. Αυτό δεν είναι ρεαλιστικό χωρίς ένα νέο κούρεμα και για τους δημόσιους πιστωτές.
Σε ευρέα στρώματα της κοινωνίας κυριαρχεί απελπισία εξαιτίας της οικονομικής τους θέσης και υπάρχει μια γενική αίσθηση ότι το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς καταστρέφεται. Επιδεινώνεται συνεχώς και η «ποιότητα της δημοκρατίας». Η χρήση βίας εκ μέρους των διαδηλωτών γίνεται όλο και περισσότερο αποδεκτή από την κοινωνία, οι δικαστές απεργούν μολονότι απαγορεύεται από το Σύνταγμα, υπάλληλοι περιορίζουν την απόδοσή τους στο ελάχιστο επιτρεπόμενο από τον νόμο όριο. Το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου και οι δημοσκοπήσεις αντικατοπτρίζουν τη δυσαρέσκεια των πολιτών.
Με την κυβέρνηση Καραμανλή το πελατειακό σύστημα άνθησε ξανά, στο Δημόσιο διορίστηκαν πάνω από 150.000 υπάλληλοι, το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε σε πεντέμισι χρόνια από τα 130 δισ. ευρώ δηλαδή 95,4% του ΑΕΠ το 2003, στο 129,4% στα τέλη του 2009.
Το 2008 ηγετικές χώρες στην ΕΕ πίστευαν ότι ο αυτοματισμός της αγοράς θα αποκαταστήσει τη διαταραγμένη ισορροπία ανάμεσα στις χώρες-μέλη. Μόλις το 2011 ελήφθη η απόφαση να αντιμετωπιστεί η ελληνική πυρκαγιά με αποτελεσματικά μέσα. Αλλά ήταν αργά. Νέες εστίες σε Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ισπανία δείχνουν ότι επρόκειτο για γενικό πρόβλημα.