Σε θρίλερ έχει εξελιχθεί η υπόθεση με την περιβόητη «λίστα Λαγκάρντ» η οποία περιέχει ονόματα 1.991 μεγαλοκαταθετών στην τράπεζα HSBC στην Ελβετίας.
Οι αντικρουόμενες δηλώσεις πολιτικών -και μη- προσώπων, αποδίδουν στην συγκεκριμένη λίστα τον χαρακτηρισμό της «καυτής πατάτας» καθώς οι ευθύνες επιρρίπτονται από τον προηγούμενο στον επόμενο.
Η πρώτη στην λίστα με καταθέσεις 500 εκατομμυρίων ευρώ
Χωρίς να έχουν βγει στην δημοσιότητα κανένα από τα ονόματα της λίστας, γνωστό έχει γίνει πως «επικεφαλής» της είναι μία γυναίκα, υπάλληλος σε ναυτιλιακή εταιρεία, η οποία έχει καταθέσεις ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ.
Κατά την άτυπη διερεύνηση που έγινε επί υπουργίας Γιώργου Παπακωνσταντίνου, από το ΣΔΟΕ, αποκαλύφθηκε πως η γυναίκα αυτή με κανέναν τρόπο δεν δικαιολογούσε το ύψος των καταθέσεων αυτών. Οι αρχές εκτιμούν πως πρόκειται για «αχυράνθρωπο» κάποιου γνωστού εφοπλιστή το όνομα του οποίου καλούνται να επιβεβαιώσουν ή να αποδείξουν.
Ωστόσο οι διαστάσεις που πήρε η υπόθεση αλλά και η δημόσια παραδοχή πως η λίστα είναι προϊόν υποκλοπής, έχει ελαττώσει τις δυνατότητες του ελληνικού κράτους να την αξιοποιήσει στο έπακρο, καθώς πλέον η «λίστα Λαγκάρντ» δεν έχει καμία νομική ισχύ.
Τώρα η ελληνική κυβέρνηση καλείται όχι μόνο να εντοπίσει την συγκεκριμένη γυναίκα με τα 500 εκατ. ευρώ αλλά και να προσπαθήσει να αξιοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την «λίστα Λαγκάρντ» και να διεκδικήσει μέσω της νόμιμης οδού το τον φόρο κεφαλαίου, το 40% δηλαδή των καταθέσεών της που αντιστοιχεί περίπου σε 200 εκατομμύρια και ύστερα να στραφεί στους υπόλοιπους.
Ωστόσο πέραν των ονομάτων που περιέχονται στην λίστα ενδιαφέρον έχει η πορεία της μέχρι σήμερα αλλά και οι αντιδράσεις όλων όσων την έπιασαν στα χέρια τους.
Η πορεία του επίμαχου CD
Όλα ξεκίνησαν από ένα «δώρο» της γαλλικής κυβέρνησης προς την Ελλάδα. Το Παρίσι πήρε μέσω του Γαλλοϊταλού υπαλλήλου της HSBC, Ερβέ Φαλσιανί, μία λίστα με χιλιάδες ονόματα μεγαλοκαταθετών.
Η Γαλλία λοιπόν παραδίδει (με ελάχιστο οικονομικό αντίτιμο) μία επιμέρους λίστα με Έλληνες μεγαλοκαταθέτες μετά από μεσολάβηση της ΕΥΠ και του τότε διοικητή της, Κωνσταντίνο Μπίκα στην ελληνική κυβέρνηση. Ήταν μία «χείρα βοηθείας» προκειμένου η Ελλάδα να μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την φοροδιαφυγή.
Η λίστα αυτή φτάνει λοιπόν από την τότε υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ, μέσω της ΕΥΠ, στον Έλληνα ομόλογό της, Γιώργο Παπακωνσταντίνου τον Δεκέμβριο του 2010, σε μορφή CD.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έδωσε την λίστα στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Γιάννη Καπελέρη. Μετά από μελέτη έγινε μία επιλογή 20 ονομάτων, στα οποία πρώτο δέσποζε το όνομα μίας γυναίκας η οποία εμφανίζεται με καταθέσεις 500 εκατομμυρίων ευρώ.
Μετά την «αλλαγή φρουράς» στο ΣΔΟΕ, επικεφαλής αναλαμβάνει ο Γιάννης Διώτης, ο οποίος μόλις αντιλήφθηκε πως η συγκεκριμένη λίστα αποτελεί προϊόν υποκλοπής την παρέδωσε στον τότε υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο.
Από εκεί και έπειτα η τύχη της λίστας αγνοείται και ξεχνιέται. Υπενθυμίζεται πως από τότε και μέχρι και σήμερα κανείς δεν γνωρίζει εάν πρόκειται για την πρωτότυπη ή για αντίγραφο.
Ξαναέρχεται στην επιφάνεια
Το ζήτημα επανέφερε η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ η οποία την προηγούμενη εβδομάδα αποκάλυψε ότι το ΣΔΟΕ «έχασε» λίστα με 2.000 Ελληνες καταθέτες την οποία η πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ είχε παραδώσει τον Δεκέμβριο του 2010 στον τότε ομόλογό της Γιώργο Παπακωνσταντίνου σε μορφή CD.
Αμέσως το ζήτημα πήρε διαστάσεις ξεπερνώντας τα ελληνικά σύνορα. Ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας δήλωσε στους Financial Times την περασμένη Κυριακή ότι ο ίδιος δεν βρήκε καμία λίστα στο υπουργείο Οικονομικών, ότι αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησης η πάταξη της διαφθοράς και ότι θα ζητήσει αντίγραφο.
Ο διεθνής απόηχος της υπόθεσης της «χαμένης» λίστας κάνει τους πάντες να αναζητούν την παραπάνω πορεία καθώς και τον υπεύθυνο για «απώλεια». Ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης εξαγγέλλει έρευνα για την απώλεια της λίστας.
Αιφνιδίως ωστόσο την Τρίτη ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βρίσκει την λίστα την οποία και παραδίδει αμέσως το Μέγαρο Μαξίμου. Πηγές της Ιπποκράτους τόνισαν πως η λίστα υπήρχε σε μορφή usb stick στο γραφείο του κ. Βενιζέλου «χωρίς να έχει χρησιμοποιηθεί με οποιονδήποτε τρόπο».
Επιπλέον, σημειώνουν ότι ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε την «εύλογη εντύπωση» ότι το υλικό αυτό παραμένει ως ανεπεξέργαστο υλικό στο ΣΔΟΕ.
Οι ίδιες πηγές, ανέφεραν ότι «μόλις ο κ. Βενιζέλος διαπίστωσε από τα δημοσιεύματα και τις ανακοινώσεις της Τρίτης ότι καμία δημόσια υπηρεσία δεν έχει το υλικό αυτό (όχι για παράνομη επεξεργασία, αλλά ως υλικό που ακόμη και χωρίς να γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας πρέπει να υπάρχει στη διάθεση της πολιτείας για να μη μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αποκρύφτηκε ή καταστράφηκε), έστειλε στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ό,τι του έδωσε ο κ. Διώτης και όπως ακριβώς του το έδωσε».
Από το Μέγαρο Μαξίμου στάλθηκε αμέσως στο ΣΔΟΕ με την επισήμανση ότι δεν την άνοιξαν καν στο πρωθυπουργικό επιτελείο.