Βρετανός καθηγητής αποκαλύπτει: Αυτοί είναι οι τρεις πιθανοί «ένοικοι» στον τάφο της Αμφίπολης [εικόνες]

Για τον Νίκολας Σόντερς ο βίος, αλλά και ο θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι συνυφασμένοι με τη δική του πανεπιστημιακή και συγγραφική καριέρα. Ο Βρετανός καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και συγγραφέας πολλών επιστημονικών βιβλίων και μελετών, δίνει τη δική του οπτική για το ποιος ενδέχεται να βρίσκεται μέσα στον τάφο της Αμφίπολης.

Μιλώντας στο Έθνος σημειώνει πως θα είναι αδύνατο να βρίσκεται εκεί ο τάφος του Μεγάλου Αλέξάνδρου. Εξηγεί πως: «Υπάρχει πράγματι μια δελεαστική πιθανότητα να σχεδιάστηκε και να χτίστηκε για τον ίδιο (η σορός του κατευθυνόταν στη Μακεδονία όταν οι Πτολεμαίοι την απέσπασαν μεταφέροντάς την στην Αίγυπτο), το πρόβλημα όμως με αυτήν την υπόθεση είναι ότι ο Μέγας Αλέξανδρος θα θαβόταν στον προγονικό βασιλικό τάφο στην Βεργίνα. Θα ήταν αδύνατο να τον έθαβαν οπουδήποτε αλλού στην Μακεδονία και η Αμφίπολη ήταν πολύ δευτερεύουσα σε σχέση με τις Αιγές/ Βεργίνα. Για τον ίδιο λόγο, ο τάφος αυτός είναι απίθανο να ανήκε σε κάποιο μέλος της βασιλικής οικογένειας».

Ο Νίκολας Σόντερς

Κατά τη γνώμη του, λοιπόν, το σημαντικό εύρημα ανήκει σε έναν από τους διαδόχους του Αλέξανδρου, σε ένα μέλος της ευρύτερης βασιλικής οικογένειας ή σε έναν από τους στρατηγούς του. Λέει χαρακτηριστικά: «Θεωρώ πιο πιθανό να ανήκε σε κάποιον υψηλόβαθμο σύντροφο. Ίσως στον επικεφαλής του στόλου του, Νέαρχο; Ωστόσο είμαι σίγουρος ότι οι Έλληνες αρχαιολόγοι μπορούν να έχουν μια πιο εμπεριστατωμένη γνώμη. Εξάλλου συχνά αυτό που φαίνεται λογικό σε εμάς τους σύγχρονους ανθρώπους, δύο χιλιάδες χρόνια πριν να είχε μια αρκετά διαφορετική εξήγηση. Επομένως είναι πιθανό μέσα στον τάφο να βρίσκεται κάτι εντελώς αναπάντεχο!».

Πού είναι ο τάφος;

Πολύς λόγος, πάντως, γίνεται για το πού βρίσκεται ο περιβόητος τάφος του Μ. Αλέξανδρου. Ο κ.
Σόντερς δίνει τη δική του εκδοχή: «Θεωρώ ότι τα θεμέλιά του τάφου του βρίσκονται ακόμη πολλά μέτρα κάτω από το έδαφος της σύγχρονης πόλης της Αλεξάνδρειας, στην τοποθεσία που υποδεικνύω στο βιβλίο μου. Ωστόσο είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι θα έχουν απομείνει πολλά από αυτόν. Ως προς τα οστά του, εδώ τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Θα μπορούσαν να έχουν καταστραφεί (καεί), θα μπορούσαν να είναι κρυμμένα κάπου αλλού στην Αίγυπτο -ίσως στο τεράστιο κοιμητήριο της πτολεμαϊκής περιόδου της Μπαχαρίγια (στην Κοιλάδα με τις Χρυσές Μούμιες). Η δική μου αγαπημένη εξήγηση, όμως, είναι ότι το μουμιοποιημένο πτώμα έσπασε σε κομμάτια και πωλήθηκε ως παντοδύναμο φυλαχτό στους Αλεξανδρινούς (οι οποίοι, αν και πολλοί από αυτούς εκχριστιανίστηκαν, εξακολουθούσαν να τον αγαπούν). Πρόκειται για ένα πολύ δημοφιλές φαινόμενο και κατά τη γνώμη μου σηματοδότησε την αρχή της γνωστής χριστιανικής πρακτικής να θεωρούνται τα μέλη των αγίων ως ιερά λατρευτικά αντικείμενα. Έτσι, υπό μία έννοια, το πτώμα του Αλέξανδρου θα μπορούσε να έχει επιστραφεί σε μικρά κομμάτια στους κατοίκους της ίδιας του της πόλης».

Μηχανή δημιουργίας μύθων

Για το αν η Αμφίπολη θα αποτελέσει... όχημα προσέλκυσης τουριστών και να δοθούν χρήματα για περαιτέρω έρευνα στη χώρα μας, ο κ. Σόντερς επισημαίνει: «Το πρόβλημα εδώ είναι η διαφορά ανάμεσα στην αρχαιολογική επιστημονική/ ιστορική «αλήθεια» και τη δημόσια αντίληψη. Όσο σημαντική κι αν είναι αυτή η ανακάλυψη -και σίγουρα είναι πολύ σημαντική για την ελληνική αρχαιολογία- το ευρύ κοινό έχει εμμονή με τον Μεγάλο Αλέξανδρο, και επομένως μόνο αν αποδειχθεί επιστημονικά ότι ο τάφος ανήκει σε αυτόν ή αν η... μηχανή δημιουργίας δημοφιλών μύθων πείσει τους ανθρώπους ότι θα μπορούσε να είναι ο τάφος του, τότε ένας μεγαλύτερος αριθμός τουριστών θα θελήσουν πράγματι να επισκεφτούν την περιοχή. Από την άλλη μεριά, εκείνοι που ήδη λατρεύουν την ελληνική αρχαιολογία και ιστορία και/ή είναι θαυμαστές του Μεγάλου Αλεξάνδρου, πιθανότατα θα προσθέσουν αυτόν τον προορισμό στο δρομολόγιό τους. Έτσι, αν οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον τουρισμό και την πολιτιστική κληρονομιά χειριστούν το θέμα αυτό με τη δέουσα προσοχή, η νέα αυτή ανακάλυψη θα μπορούσε να δώσει ώθηση στον τουρισμό χωρίς να θυσιαστούν οι αρχαιολογικές αξίες».

Οι πιθανοί ένοικοι

Σύμφωνα με την άποψη του κ. Σόντερς οι πιθανοί «ένοικοι» του τάφου στην Αμφίπολη είναι τρεις:
Ο Νέαρχος: Ένας από τους ναυάρχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του οποίου η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αμφίπολη όταν εκείνος ήταν ακόμη παιδί. Επομένως θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια από τις μεγάλες προσωπικότητες της πόλης, γεγονός που, σύμφωνα με τον καθηγητή, θα μπορούσε να τον ανταμείψει με έναν μεγαλοπρεπή τύμβο. Επιπλέον ο Νέαρχος δεν ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας και γι' αυτό δεν θα μπορούσε να ταφεί στις Αιγές / Βεργίνα.

Η γυναίκα και/ή ο γιος του: Η σύζυγος του Αλέξανδρου, Ρωξάνη και ο γιος της (Αλέξανδρος ο Δ'), ο μόνος νόμιμος κληρονόμος του, πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τον Κάσσανδρο και δολοφονήθηκαν εκεί στο 309 π.Χ. Καθώς η Ρωξάνη δεν είχε βασιλικό μακεδονικό αίμα, δεν είναι απαραίτητο ότι θα θαβόταν στις Αιγές/ Βεργίνα και επομένως ίσως να έχει θαφτεί κοντά στην Αμφίπολη. Όσο για τον γιο της, ποιος ξέρει; Ίσως να
θάφτηκε με τη μητέρα του, ίσως στις Αιγές/ Βεργίνα.

Η αδελφή του: Ενδιαφέρον παρουσιάζει, σύμφωνα με τον καθηγητή, το γεγονός ότι ο Κάσσανδρος δολοφόνησε επίσης την αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Κλεοπάτρα, επίσης το 309 π.Χ. - πιθανόν στην Αμφίπολη. Θα μπορούσε να έχει ταφεί στον συγκεκριμένο τύμβο αλλά ως πλήρες μέλος της βασιλικής οικογένειας πιθανώς να θαβόταν στις Αιγές / Βεργίνα.