Στην τραγική ειρωνεία της αντίθεσης ανάμεσα στις αλληλοσυγκρουόμενες αναλύσεις των διάφορων εμπειρογνωμόνων σε σχέση με την πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας επικεντρώνεται το άρθρο της ιταλικής έκδοσης του διεθνούς οικονομικού σάιτ, με την υπογραφή του Αλεσάντρο Προϊέτι.
Η Ελλάδα βρίσκεται στο έλεος των στατιστικών. Κάθε νέο στοιχείο σχετικά με την οικονομία της Αθήνας, καταφέρνει το δύσκολο έργο να πείσει τον παρατηρητή για ποικιλία συμπερασμάτων: υπάρχουν οι εκτιμήσεις της "επίσημης γραμμής" της κυβέρνησης, εκείνες της τρόικας, μετά οι άλλες του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και τώρα τελευταία έχει μπει στον χορό και ο διεθνής οίκος αξιολογήσεων Moody's. Έτσι το άμεσο μέλλον στη σκιά του Παρθενώνα, αλλάζει ανάλογα με το σενάριο από "αισιόδοξο" μέχρι και απόλυτα "βυθισμένο στην ύφεση".
Αρχίζοντας με τον οίκο αξιολόγησης. Η Moody's πρόσφατα αναβάθμισε την Ελλάδα: ξεκινώντας από το "μηδέν" στα δελτία των αποτελεσμάτων (αξιολόγηση 'C' για τον οίκο), η Αθήνα κέρδισε απευθείας μια διπλή προαγωγή, με ένα μόνο χτύπημα, φτάνοντας στο Caa3. Είναι η πρώτη αναβάθμιση μετά από πέντε χρόνια υποτιμήσεων. Παρά τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, η Moody's δεν νιώθει σίγουρη για τα δώρα της προς την Αθήνα: η αναβάθμιση των δύο μονάδων εξαρτάται αποκλειστικά από την βελτίωση του συνολικού οικονομικού πλαισίου, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πρωτίστως, ο οίκος εκτίμησε αυτές τις 74 εκατοστιαίες μονάδες του κουρέματος του ελλείμματος που καταγράφηκε από το 2009 μέχρι σήμερα: μια ψαλιδιά σχεδόν 12 μονάδων του ΑΕΠ που θα έπρεπε να είχε βοηθήσει την Αθήνα να προσεγγίσει (αν όχι να ξεπεράσει) τους στόχους της για το 2013 και να φτάσει το πολυπόθητο πλεόνασμα το 2014. Μετά πρόσθεσε τις "προόδους" που έγιναν ως προς τις διαθρωτικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα υποστηρίξουν τη μελλοντική ελληνική ανάπτυξη. Αρωγός στον δύσκολο δρόμο της Αθήνας (πάντα σύμφωνα με τον οίκο) είναι τέλος και η οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης: αυτές οι συνθήκες συνέτρεξαν για να ανακόψουν καθοριστικά την πτώση του ΑΕΠ που έχει φτάσει το 25% από το 2009. Και όχι μόνο: η βελτίωση του σκηνικού τόσο τοπικά, όσο και ευρωπαϊκά θα κάνει το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν να συρρικνωθεί μόνο κατά 0,1% το 2014 και να αυξηθεί κατευθείαν κατά 1% τον επόμενο χρόνο.
Ωστόσο όπως αναφέραμε αρχικά, αυτός είναι ο ήχος μόνο μίας από τις πολλές καμπάνες που χτυπούν τώρα που έχει αρχίσει ο "πόλεμος των αριθμών". Ναι, αρχίζουμε από το ΑΕΠ, θερμόμετρο της οικονομίας των χωρών, που τόσο αρέσκονται να υπολογίζουν όσοι βρίσκονται στη θέση του δικαστή. Από την Αθήνα επαναλαμβάνεται η ίδια φράση: το 2014 θα είναι το πρώτο έτος ανάπτυξης, η οποία θα φτάσει το 0,6%. Δεδομένου ότι ήδη η Moody's μιλούσε για ένα πολύ πιο διστακτικό 0,1%, ο ΟΑΣΕ διαλύει κάθε προσδοκία: το 2014 η ύφεση θα συνεχιστεί και θα αυξηθεί ακόμα κατά 0,4 εκατοστιαίες μονάδες, ενώ πρέπει να περιμένουμε κι άλλο για την ανάκαμψη.
Μιλώντας για το ελληνικό χρέος που βρίσκεται σήμερα στο 176% του ΑΕΠ, το παιχνίδι των εταίρων δεν αλλάζει. Αν και η τρόικα προέβλεψε μείωση μέχρι και 124% της παραπάνω αναλογίας μέχρι το 2020, ο ΟΑΣΕ "διέψευσε" αμέσως τα στοιχεία και εξέθεσε τις δικές του προβλέψεις: το 2020 η Αθήνα θα έχει πέσει μόνο στο 160% στη σχέση χρέους/ΑΕΠ. Αν στη συνέχεια θελήσουμε να κοιτάξουμε τις προβλέψεις για το πρωτογενές πλεόνασμα, η Ε.Ε. και η ΕΚΤ μιλούν για πλεόνασμα 4,5% μέσα στο 2016 ενώ ο ΟΑΣΕ, εσχάτως, προειδοποιεί του πάντες ότι χρονολογία αυτή θα είναι πολύ πιο μακρινή: για να φτάσει αυτό το όριο θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2018.
Συνεπώς, το μέλλον της Αθήνας σύμφωνα με τα νούμεραπαραμένει ένα άλυτο μυστήριο. Όμως είναι ανάγκη να μείνουμε προσγειωμένοι στην πραγματικότητα: η χώρα σήμερα, πρέπει να επιβιώσει με μια ανεργία που ξεπερνά το 27 τοις εκατό, πρέπει να παλέψει με μια νεανική απασχόληση σε τραγικά επίπεδα (σχεδόν έξι στους δέκα νέους χωρίς δουλειά), πρέπει να πολεμήσει για να μην παραδοθεί στη χίμαιρα που λέγεται λιτότητα, η οποία τακτοποιεί τους αριθμούς σήμερα για να τους αμφισβητήσει αύριο. Πρέπει ακόμα να αντιμετωπίσει μια αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών που μόνο μέσα σε πέντε χρόνια, έχει κατρακυλήσει 40 εκατοστιαίες μονάδες, πρέπει να φροντίσει τα 439 χιλιάδες παιδιά που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας.
Η κρίση για τους πολίτες της Αθήνα συμβαίνει τώρα: λίγο τους ενδιαφέρει αν τα μεγάλα διεθνή ιδρύματα "τσακώνονται" για τα νούμερα ενός μέλλοντος, το οποίο για τον καθένα ξεχωριστά είναι δύσκολο να φανταστεί έστω κι αν πρόκειται για λίγες μέρες αργότερα.
Πηγή e-go -Η φωτογραφία είναι από το ιταλικό οικονομικό σάιτ.
