«Και τέλος πάντων, να, τραβούμ' εμπρός». Πίσω από ένα λεωφορείο στην καρδιά της Αθήνας, ο Καβάφης μας κοιτάζει κατάματα, κατακόκκινος και λέει αυτό που θέλει κάθε πολίτης στην εποχή της κρίσης να ακούσει. Ο κορυφαίος, διεθνής ποιητής Κ.Π. Καβάφης από την Τρίτη 15 Οκτωβρίου βρίσκεται παντού στην πόλη και μιλάει στους κατοίκους της σαν την βαθιά εσωτερική τους που έχουν πάψει πια να ακούν.
Στίχοι επιλεγμένοι έτσι ώστε να πετυχαίνουν κατευθείαν την καρδιά ή τις σκέψεις του πολίτη από το ασύλληπτου πλούτου έργο του ποιητή επέλεξε το Ιδρυμα Ωνάση (που απέκτησε την άνοιξη το αρχείο Κ. Π. Καβάφη διασώζοντας το από την οριστική απομάκρυνση από την Ελλάδα, αφού είχε εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον για να το αποκτήσει μεγάλο εκπαιδευτικό ίδρυμα του εξωτερικού). Αποφεύχθηκαν οι εύκολες αναφορές της Ιθάκης, για παράδειγμα, αφού ο στόχος ήταν να αναδειχθεί η διαρκώς ενεργή, παλλόμενη ιδιότητα των ποιημάτων του Καβάφη, όπως μας εξηγεί η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, εκτελεστική υποδιευθύντρια και υπεύθυνη επικοινωνίας της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, αλλά και υπεύθυνη των δράσεων που οργανώνει το Ιδρυμα Ωνάση για τον Καβάφη «Επιλέξαμε στίχους που δείχνουν πως ο Καβάφης έχει το μοναδικό, διαρκές χάρισμα να συνομιλεί με τον άνθρωπο κάθε εποχής. Ακόμα και σήμερα μας μιλά για συνθήκες της καθημερινότητάς μας όπως λίγοι μπορούν».
Στον σταθμό του Κεραμεικού – ναι, κάτω από τη γη σε έναν τόπο ιερό της Αθήνας- ο στίχος «Ξένος εγώ, ξένος πολύ» δεν θα μπορούσε να είναι πιο εύστοχος, σπαρακτικός, αληθινός. Σα να γράφτηκε για αυτό το σημείο ειδικά. Στα λεωφορεία που διατρέχουν τους δρόμους μια τάση φυγής προς τα εμπρός και επανεκκίνησης κυριαρχεί, με στίχους όπως «Και τέλος πάντων, να, τραβούμ ' εμπρός», «Δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά», αλλά και «Επέστρεφε συχνά και παίρνε με αγαπημένη αίσθησις» (σε ένα λεωφορείο που διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο «Λεωφορείο ο πόθος).
Οι Ελληνες δικαιούνται να απολαμβάνουν τον Καβάφη να έχουν αυτή την αδιάληπτη επικοινωνία μαζί του. Μια επικοινωνία που λόγω συνθηκών, άγνοιας, έλλειψης εκπαίδευσης δεν ήταν πάντα εύκολη. Η επιλογή του Ιδρύματος Ωνάση να βγάλει τους στίχους του Καβάφη στο δρόμο έχει αυτό τον στόχο. Ταυτόχρονα αποτελεί και μια μορφή εικαστικής παρέμβασης μοναδική. Το δημιουργικό των Beetroot κατορθώνει να σπάσει τα ταμπού και τα κλισέ της παρουσίασης του ποιητή και σε αυτή την πιο ποπ εκδοχή του να (από)δείξει πως η ποίηση δεν είναι ελίτ, η ποίηση αντηχεί καλύτερα στην άσφαλτο, στην καρδιά της πόλης. Και μιλώντας για δημιουργικό, παρατηρείστε το παιχνίδι που κάνουν τα γυαλιά του Κ.Π. Καβάφη με το logo του Ιδρύματος Ωνάση.
Καθώς περιμένουμε ως το τέλος του έτους να ανακοινωθούν οι άξονες και οι πρώτες δράσεις που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της νέας εποχής των Αρχείων Καβάφη (εξωστρέφεια, κοινωνικοποίηση, επέκταση), οι Αθηναίοι μπορούν να απολαύσουν ξανά μια σχέση που θα έπρεπε να είναι βαθιά βιωματική: Αυτή με τον Αλεξανδρινό ποιητή Κωνσταντίνο Π. Καβάφη.