Πίσω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, βρίσκονται οι Ελληνες σε όλα τα πεδία που αποτυπώνεται το ευ ζην, προσγειώνοντας στη σκληρή πραγματικότητα όσους υποστηρίζουν ότι η έξοδος από το τούνελ της κρίσης. Ενα 24ωρο πριν από τη δημοσιοποίηση της επίσημης Εκθεσης για τη Παγκόσμια Οικονομία- και την ελληνική βέβαια- ο ΟΟΣΑ δημοσιοποίησε έναν πιλοτικό Δείκτη, που κατά βάση συμπληρώνεται από τους ίδιους τους πολίτες κάθε χώρας. Παρά τις στατιστικές αδυναμίες αυτού του Δείκτη Καλλίτερης Ζωής, είναι ενδεικτικό της κατάστασης ότι
το μέσο καθαρό εισόδημα ενός νοικοκυριού στην Ελλάδα διαμορφώνεται στα 20.440 δολάρια ετησίως, ποσό αρκετά χαμηλότερο από το μέσο όρο στα κράτη μέλη του οργανισμού (23.047 δολάρια το χρόνο), ενώ το μέσο εισόδημα των Γερμανών ανέρχεται σε 28.799 δολάρια και των Γάλλων σε 28.310 δολάρια. Σημαντικό είναι και το χάσμα που καταγράφεται μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων στη χώρα μας, καθώς το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού κερδίζει έξι φορές τα εισοδήματα του κατώτατου 20%!
Παρά τις χαμηλότερες αποδοχές και σε πείσμα της παραφιλολογίας, οι Ελληνες πολίτες εργάζονται 2.032 ώρες ετησίως, πάνω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ (1.776 ώρες), όταν οι Γερμανοί απασχολούνται μόλις 1.413 ώρες το χρόνο και οι Γάλλοι 1.476 ώρες! Κάτω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ διαμορφώνεται και η απασχόληση, με το 56% των ατόμων ηλικίας από 15 έως 64 ετών στην Ελλάδα έχουν σχέση αμειβόμενης εργασίας, έναντι 66% του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.
Σε ό,τι αφορά στους κοινωνικούς θεσμούς και τις κοινωνικές σχέσεις, υπάρχει μια κάποια αίσθηση αλληλεγγύης και μέτρια επίπεδα κοινωνικής συμμετοχής των πολιτών στην Ελλάδα, όπου το 81% των ανθρώπων πιστεύουν ότι γνωρίζουν κάποιον στον οποίο θα μπορούσαν να βασιστούν σε ώρα ανάγκης, χαμηλότερα πάντως από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ (90%). Σε γενικές γραμμές, ο ΟΟΣΑ συμπεραίνει ότι οι Έλληνες είναι λιγότερο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους συγκριτικά με το μέσο όρο του Οργανισμού, με το 71% των ατόμων να δηλώνουν ότι έχουν πιο θετικές εμπειρίες (αίσθηση ικανοποίησης για μια επιτυχία, ευχαρίστηση κλπ) από αρνητικές (πόνος, ανησυχία , θλίψη, ανία, κλπ). Ωστόσο, το ποσοστό αυτό είναι χαμηλότερο από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ (80%.)