Ενας πυρετός για ρετρό έχει καταλάβει τους καταναλωτές του πλανήτη. Σούπερ στελέχη ντύνονται με καρό πουκάμισα, το τραπέζι φορμάϊκα έγινε της μόδας, και τα αυτοκίνητα ξαναγίνονται παλιομοδίτικα για να πουληθούν.
Πρόκειται για φαινόμενο της κρίσης; Για μια ανάγκη να γυρίσουμε πίσω το χρόνο όταν όλα κυλούσαν ανέμελα και δεν υπήρχε ανεργία ή φτώχεια; Ολες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες του παγκόσμιου χωριού δείχνουν ανασφάλεια για το μέλλον και χάνουν την πίστη τους στην αξία του προόδου.
Σε μια μεγάλη έρευνα της εφημερίδας Le Monde για την επιστροφή στις αξίες vintage η αναλύτρια Ναταλί Ροζμπόρσκι αναφέρει: «Οι άνθρωποι κουράστηκαν με την κατανάλωση στυλ Kleenex. Αναζητούν τώρα πιο σταθερές αξίες, κυνηγούν τη διάρκεια. Επιδιώκουν όλο και περισσότερο την έξυπνη κατανάλωση, δεν θέλουν πιά να αγοράζουν όπως τύχει».
Για τους επιχειρηματίες αυτή η τάση είναι η χρυσή αφορμή για χρυσές business. Ο κανόνας που ακολουθούν είναι ένας: η επανέκδοση παλιών μοντέλων, η άνθηση του νεο-ρετρό.
Πρόσφατα η Πεζό-Σιτροέν ανακοίνωσε ότι θα επανεκδόσει την μυθική 2CV αλλά την πρόλαβαν άλλοι. Η Fiat 500, η Mini και η New Beetle είχαν προηγηθεί, με πωλήσεις-ρεκόρ. Οι κατασκευαστές στρέφονται σε σταθερές αξίες αυτό τον καιρό της κρίσης. Για έναν επιπλέον λόγο, αφού οι επίδοξοι αγοραστές έχουν μεγαλώσει, ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι 51 ετών.
Το νεο-ρετρό κατέκλυσε και το έπιπλο. Η Art Deco επανήλθε στα εργαστήρια. Η Ikea δεν δίστασε να βάλει στο εξώφυλλο του τελευταίου καταλόγου της μια πολυθρόνα με μπράτσα που χρονολογείται από το ...1951. Δίνοντας την αίσθηση ότι τα προϊόντα βγαίνουν απευθείας από τη σοφίτα της γιαγιάς, ότι είναι απλά και αυθεντικά, οι πωλήσεις ανεβαίνουν.