Μία από τις αξέχαστες εικόνες στην τελετή έναρξης των Αγώνων της Αθήνας ήταν η περίφημη βαρκούλα που έπλεε στο κέντρο του Σταδίου. Ο Μιχάλης Πασατζής, 11 χρονών τότε, ήταν ο επιβάτης σε εκείνο το υπερμεγέθες χάρτινο καράβι. Οκτώ χρόνια μετά μιλά για τις καλύτερες μέρες που ονειρευόταν και ακόμα δεν έχουν έρθει.
Ο Μιχάλης Πασατζής μίλησε στο «Πρώτο Θέμα» για το πως είναι η ζωή του σήμερα 8 χρόνια μετά. «Δυσκολευόμαστε, όπως όλοι, με τα νέα μέτρα και τις περικοπές. Ο πατέρας μου είναι γραφίστας και η μητέρα μου συνταξιοδοτήθηκε από το δημόσιο», λέει κι εξομολογείται πως σκέφτεται να φύγει στο εξωτερικό. «Να βρεθώ σε ένα περιβάλλον όπου θα υπάρχουν καλύτερες προοπτικές για το αντικείμενό μου», λέει στο «Πρώτο Θέμα».
Το μεγάλο του πάθος είναι ο αθλητισμός και ειδικά το ποδόσφαιρο. «Παίζω ποδόσφαιρο στην Α.Ε. Χαλανδρίου αλλά θα ήθελα να εξελιχθώ και να παίξω σε μία μεγαλύτερη ομάδα. Ως φίλαθλος υποστηρίζω τον Παναθηναϊκό και πρότυπο παίκτη για μένα είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Προτεραιότητά μου είναι όμως να γίνω ένας καλός φυσικοθεραπευτής τελειώνοντας τη σχολή στην οποία φοιτώ. Όπως είναι λογικό επέλεξα τη φυσιοθεραπεία γιατί είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον αθλητισμό που είναι το πάθος μου. Ελπίζω ότι τελειώνοντας θα μπορέσω να βρω δουλειά ώστε να σταματήσω να επιβαρύνω οικονομικά την οικογένειά μου».
Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών της Αθήνας έχει βέβαια χαραχτεί στη μνήμη του. «Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν η στιγμή που βγήκα στο στάδιο. Όλα γύρω μου έγιναν λευκά καθώς τα φλας των φωτογράφων έπεφταν σαν αστραπές από παντού. Ήταν μία μοναδική στιγμή. Κάναμε πρόβες επί σχεδόν τρεις μήνες ώστε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, αφηγείται στην εφημερίδα.