Η ανυπόστατη «διαμάχη» - προϊόν σύγχυσης και ανεξέλεγκτης εθνικοφροσύνης - που έχει ξεσπάσει εδώ και μέρες γύρω από την υπόθεση των «αρπαγέντων» φωνηέντων, ενδεικτική ενός δολερού σχεδίου υπονόμευσης της εθνικής ταυτότητας, αποδεικνύει κατ' ουσίαν ένα πράγμα: ότι, τελικά, το να μιλάς την ίδια γλώσσα με τον άλλο δεν σημαίνει επουδενί πως μπορείτε να συνεννοηθείτε κιόλας!
Για τους μη γνωρίζοντες, αφορμή για την ανάδειξη του θέματος υπήρξε το εμπνευσμένα «εθνεγερτικό» άρθρο μίας δασκάλας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στην περιοχή της Ραφήνας, της κυρίας Μαρίας Χρυσού, με τίτλο «Η ελληνική γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη», το οποίο δημοσιεύτηκε την 28η Ιουνίου 2012 στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Εκπαιδευτικών «Αλέξανδρος Δελμούζος».
Κεντρικό επιχείρημα του άρθρου της, η διαπίστωση-καταγγελία ότι η Γραμματική της Ε' και Στ' Δημοτικού – συνταχθείσα υπό Φιλιππάκη-Warburton Ειρήνης, Γεωργιαφέντη Μιχαήλ, Κοτζόγλου Γεωργίου και Λουκά Μαργαρίτας – καταργεί ορισμένα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας (η, υ, ω) και δύο σύμφωνα (ξ, ψ), εκφράζοντας επιπλέον το αίτημα να διεξαχθεί ψηφοφορία για την απόσυρση του βιβλίου.
Τη δημοσίευση ακολούθησε σωρεία αντιδράσεων στο διαδίκτυο (blogs και ειδησεογραφικοί ιστότοποι) που έκαναν λόγο για οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης της ελληνικότητας και και της πλέον ουσιώδους όψης της – της γλώσσας – όπως επίσης για εβραιομασωνικές συνωμοσίες.
Η απάντηση της επιστημονικής κοινότητας, δια στόματος 140 γλωσσολόγων, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, κ. Καζάζη, δεν στάθηκε ικανή να πείσει τους λάβρους πολιτικούς του τόπου, όπως τον κ. Β. Πολύδωρα, ο οποίος έσπευσε να αναζωπυρώσει την υπόθεση, εξεγειρόμενος ενάντια στους γλωσσολόγους, καλώντας τους πατριώτες Συνέλληνες να είναι σε εγρήγορση. Τα ηνία εν συνεχεία ανέλαβαν βουλευτές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι κατέθεσαν σχετική ερώτηση στη Βουλή.
Σε σημερινό άρθρο του στην εφημερίδα Το Βήμα, ο τέως πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής Γλωσσολογίας Γ. Μπαμπινιώτης ξεδιαλύνει το ζήτημα, αναφέροντας ότι το «ψευδοπρόβλημα που προέκυψε με τα φωνήεντα και η απίστευτη προέκταση που του δόθηκε..., είναι προϊόντα πολλαπλής σύγχυσης: α) σύγχυσης φθόγγων και γραμμάτων άρα και σύγχυσης προφοράς και γραφής, β) σύγχυσης φθόγγων της αρχαίας και της νέας Ελληνικής και γ) σύγχυσης προφοράς (φωνητικής) με τη λοιπή δομή της γλώσσας (γραμματική, σύνταξη και λεξιλόγιο)».
Συνεχίζει, επισημαίνοντας ότι η εν λόγω δασκάλα «συνέχυσε φθόγγους και γράμματα»: «Δεν γνωρίζει ότι οι φωνηεντικοί φθόγγοι, τα φωνήεντα της νέας Ελληνικής είναι πέντε (5) και ότι αυτά δεν πρέπει να συγχέονται με τα επτά (7) γράμματα και τα πέντε (5) διγράμματα που τα δηλώνουν στη γραφή. [...] Επομένως, άλλο φθόγγοι και άλλο γράμματα, άλλο προφορά και άλλο γραφή».
Κάθε έλλογη επεξήγηση ωστόσο μοιάζει να ασκείται στο κενό, όπως δείχνουν οι δηλώσεις της δασκάλας στις Νέες Εποχές του Βήματος, η οποία σε ερώτηση σχετικά με το αν θεωρεί ότι υπάρχει εθνικό σχέδιο καταστροφής της γλώσσας, εκείνη όχι μόνο απαντά καταφατικά, αλλά το προσδιορίζει και χρονικά: «Ναι, από το 1975 υπάρχει τέτοιο σχέδιο, από την εποχή της καθιέρωσης του μονοτονικού, και συνεχίζει ως σήμερα...».