Στην Παλαιά Διαθήκη, Γένεση 2, 21, 22, γράφει ότι «O Θεός έριξε τον άνθρωπο σε βαθύ ύπνο και, ενόσω αυτός κοιμόταν, πήρε ένα από τα πλευρά του και κατόπιν έκλεισε τη σάρκα πάνω από αυτό. Και ο Θεός κατασκεύασε από το πλευρό που είχε πάρει από τον άνθρωπο μια γυναίκα και την έφερε στον άνθρωπο».
Ετσι περιγράφει η Βίβλος τη δημιουργία της Εύας από το πλευρό του Αδάμ. Αυτή η θεωρία δεν φαίνεται να αρέσει, όμως, στον καθηγητή Βιολογίας του Swarthmore College Σκοτ Γκίλμπερ, στην Πενσυλβάνια. Ο εν λόγω καθηγητής βρίσκει περίεργο να χρησιμοποιείται ένα οστό χωρίς καμιά συμβολική αξία για τη δημιουργία της γυναίκας και μάλιστα υπό γενική αναισθησία ! Σύμφωνα με τον Γκίλμπερτ η χρήση του εν λόγω οστού θα έπαιρνε κάποια αξία αν υπήρχε διαφορά στα οστά ανδρών και γυναικών, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Τις θέσεις του δημοσιεύει στο American Journal of Medical Genetics και το ερώτημά του αναμένεται να περάσει στην ιστορία : «κι αν έγινε μεταφραστικό λάθος και ο Θεός δεν πήρε το οστό από τα πλευρά του Αδάμ ;»
Ο Σκοτ Γκίλμπερτ στην έρευνά του ζήτησε τη βοήθεια του επιστήμονα Ziony Zevit, ειδικού της Βίβλου και των σημιτικών γλωσσών στο American Jewish University του Λος Ατζελες. Ο Zevit του εξήγησε ότι η εβραική λέξη που χρησιμοποιείται στη Βίβλο για να περιγράψει την βιβλική εγχείριση σημαίνει πραγματικά το «πλευρό» αλλά μπορεί να πάρει και τη σημασία της λέξης «καδρόνι», «κολόνα». Με άλλα λόγια, η βιβλική λέξη έχει και το νόημα ενός εργαλείου κατασκευής, υποστήλωσης, υποστήριξης. Αυτή ακριβώς την έννοια έψαχνε και ο Σκοτ Γκίλμπερτ γιατί κάτι είχε στο νου του για ένα οστό που ο Θεός αφαίρεσε από τον άνδρα και που του λείπει έκτοτε.
Αυτό το οστό εξηγεί ο Γκίλμπερτ ονομάζεται baculum, λατινική λέξη που σημαίνει «μπαστούνι». Πολλά θηλαστικά αρσενικά το έχουν και ειδικά τα κοντινά ξαδέλφια μας μαιμούδες και γορίλλες. Πρόκειται για ένα οστό το οποίο στη συνουσία εισέρχεται στο πέος και βοηθά ώστε η στήση να είναι ταχύτατη. Κάποιοι συλλέκτες το αναζητούν και με 65 δολάρια μπορείτε να αγοράσετε ένα baculun μήκους 60 εκατοστών. Το 2007, μάλιστα, ενός οστό πέους (baculum) παλαιολιθικού ζώου πουλήθηκε 8.000 δολάρια και μετρούσε 1,4 μέτρα.
Ο άνθρωπος που πιθανότατα κατείχε το ίδιο οστό στο βαθύτατο παρελθόν, το έχασε στο πέρασμα των αιώνων. Αυτή η απώλεια δεν πέρασε απαρατήρητη από τους ανθρώπους της αρχαιότητας που ζούσαν κοντά στον κόσμο των ζώων. Ο Σκοτ Γκίλμπερτ και ο Ziony Zevit πιστεύουν ότι η δημιουργία της Εύας είναι ένας μύθος που επεξηγεί αυτή τη μυστηριώδη απώλεια.
Η εβραική γλώσσα που χρησιμοποιείται στη Βίβλο δεν έχει κανέναν τεχνικό όρο για το ανδρικό μόριο και το περιγράφει με διάφορες περιφράσεις. Επομένως, συμπεραίνουν οι δυο επιστήμονες, μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι το «καδρόνι» ή η «κολόνα» του Αδάμ ήταν άλλο πράγμα από ένα απλό πλευρό. Εξάλλου, όπως σημειώνουν, το να δημιουργείς ένα άλλο ανθρώπινο όν από το όργανο αναπαραγωγής είναι συμβολικά πιο δυνατό από το να χρησιμοποιείς ένα οποιοδήποτε οστό που βρίσκεις κατά δεκάδες μέσα στο ανθρώπινο σώμα.
Για να ολοκληρώσει την ανάλυσή του ο Σκοτ Γκίλμπερτ αφήνει για το τέλος το πιο φίνο επιχείρημά του. Το κείμενο της Γένεσης, όταν λέει ότι ο Θεός «έκλεισε τη σάρκα πάνω από αυτό» μόλις τελείωσε το χειρουργείο του αφήνει να εννοηθεί ότι υπάρχει μια πληγή με ραφές, πάνω στο σώμα του Αδάμ. Οσο και να κοιτάξουμε το ανθρώπινο σώμα δεν βρίσκουμε πουθενά ίχνη πληγής που έχει κλείσει. Μόνο ο αφαλός στην κοιλιά θα μπορούσε πιθανόν να θεωρηθεί ως τέτοιο αλλά βρίσκεται πολύ μακριά από τα πλευρά που υποτίθεται ότι χειρουργήθηκαν.
Αντίθετα, υπάρχει μια μεγαλοπρεπής ραφή σε όλο το μήκος του ανδρικού μορίου, η ραφή περινέου, μια γραμμή που διαπερνάει όλο το πάνω μέρος του οργάνου.
Αν η υπόθεση του Γκίλμπερτ και του Zevit είναι σωστή καταλαβαίνουμε ακόμη καλύτερα γιατί ο Θεός αποκοίμησε τον Αδάμ πριν τον εγχειρίσει.