Τι κι αν πέρασε το Πάσχα; Η πραγματική Σαρακοστή ξεκινά τώρα για την κυβέρνηση, με την Ανάσταση να αναμένεται τον Ιούνιο αφενός με την ψήφιση του 'οδικού χάρτη' στη Βουλή, αφετέρου με τις αποφάσεις που θα ληφθούν στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής και θα αφορούν την Ελλάδα. Ο 'Γολγοθάς', που για τον Γιώργο Παπανδρέου 'επιμηκύνεται' επικίνδυνα σε όλο το ενδιάμεσο διάστημα, έχει να κάνει με μία σειρά από 'αγκάθια' που πρέπει να ξεπεράσει.
Πρώτο και καλύτερο, το διαχρονικό -όπως τείνει να εξελιχθεί- ενδοκυβερνητικό του πρόβλημα. Με τις προθεσμίες να τον πιέζουν ασφυκτικά, ο πρωθυπουργός πρέπει να βρει τον κατάλληλο τρόπο να 'χειριστεί' τους υπουργούς που διαφωνούν ουσιαστικά με το περιεχόμενο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, η Λούκα Κατσέλη και η Τίνα Μπιρμπίλη. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να πείσει τους διαφωνούντες με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, μεταξύ των οποίων διακρίνονται οι κ.κ.Χρήστος Παπουτσής, Τίνα Μπιρμπίλη, Λούκα Κατσέλη και Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και να αντιμετωπίσει εκείνους που προτείνουν διαφορετική στρατηγική επ' αυτών, όπως ο Δημήτρης Ρέππας και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Έσχατο επεισόδιο στο σίριαλ των ενδοκυβερνητικών διενέξεων, αποτελεί αυτό μεταξύ των υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, με αφορμή τη ρύθμιση για την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, η τοποθέτηση επί του οποίου της κ.Μπιρμπίλη ενόχλησε σφόδρα τον Γιώργο Παπανδρέου και η ενόχληση αυτή μεταβιβάστηκε ...αρμοδίως. Την ίδια στιγμή, δεν έχουν κοπάσει πάγια 'μέτωπα' όπως αυτά του Γιάννη Ραγκούση με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου ή τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ενώ μόνιμη 'απειλή' για τη συνοχή της κυβέρνησης αποτελεί ο απρόβλεπτος Θόδωρος Πάγκαλος. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι λεγόμενοι 'δελφίνοι' του κόμματος, στρέφουν αίφνης το βλέμμα στην 'επόμενη μέρα' διαπιστώνοντας πως αυτή έρχεται ολοένα και πιο κοντά, ακριβώς τη στιγμή πάντως που δημοσίως διαμηνύουν πως η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει προσωπικές στρατηγικές. Ήδη, κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης διαφοροποιούνται από την ακολουθούμενη πολιτική, με πρώτο τον Ευάγγελο Βενιζέλο που κατέθεσε δική του 'πλατφόρμα' στο υπουργικό συμβούλιο προ εικοσαημέρου, ή κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης, με πρόσφατο παράδειγμα την τοποθέτηση της Άννας Διαμαντοπούλου στην αντίστοιχη συνεδρίαση της Πέμπτης. Διακριτικές αποστάσεις τέλος, κρατούν ο Γιάννης Ραγκούσης και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο πρωθυπουργός καλείται να καταρτίσει ένα αξιόπιστο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα πρέπει να γίνει δεκτό από τους δανειστές μας, αλλά και από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και το ποιο από τα δύο εγχειρήματα έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας να παραμένει αδιευκρίνιστο. Το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, με τον κ.Παπανδρέου πάντως να του προσφέρει προς το παρόν πλήρη κάλυψη, τουλάχιστον ως προς τις πιέσεις προς τους υπουργούς για αποδοχή του περιεχομένου του. Όσο για τις αναμενόμενες αντιδράσεις στο εσωτερικό της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και αν προς το παρόν εκτιμώνται ως ...ελεγχόμενες, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει νέα αναταραχή, δεδομένης της κριτικής που ασκούν δημοσίως 'πράσινοι' βουλευτές στο μνημόνιο και την ακολουθούμενη πολιτική, κυρίως δε στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων με τελευταίο κρούσμα τον Αλέξανδρο Αθανασιάδη, που διεμήνυσε χθες μέσω της ΕΡΤ 3 ότι δεν προτίθεται να ψηφίσει τη ρύθμιση για τη ΔΕΗ, ακόμα και αν αυτό σημάνει την αποπομπή του από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, την οποία και περιμένει, όπως είπε. Σε περίπτωση καταψήφισης πάντως, του 'οδικού χάρτη', ο Γιώργος Παπανδρέου φέρεται αποφασισμένος να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές, κίνηση στην οποία δε θα διστάσει να προχωρήσει ακόμα και πριν απο την ψήφισή του στη Βουλή, αν αντιληφθεί την ύπαρξη απροσπέλαστων ενστάσεων.
Έτερο μεγάλο 'αγκάθι' στην πορεία προς τον Ιούνιο αποτελούν οι αναμενόμενες από το Μέγαρο Μαξίμου κοινωνικές αντιδράσεις, που δεν αποκλείεται όμως να εξελιχθούν σε τεράστια κοινωνική ένταση που δεν θα επιτρέπει να αντιμετωπιστεί αψήφιστα. Οι αποκρατικοποιήσεις (κυρίως της ΔΕΗ) αλλά και άλλα μέτρα που θα συνοδεύσουν την ανακοίνωση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος εκτιμάται ότι θα προκαλέσουν απεργιακές κινητοποιήσεις, ενώ 'βαρόμετρο' για τις κοινωνικές διαθέσεις θεωρείται η απεργία που έχουν προκηρύξει ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ για την 11η Μαΐου. Η Αστυνομία φοβάται εκτεταμένες συγκρούσεις στους δρόμους της Αθήνας και η κυβέρνηση τρέμει στην ιδέα τυχόν 'εκτρόπων' που συν τοις άλλοις θα πλήξουν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, ακριβώς τη στιγμή που θα ξεκινά η τουριστική περίοδος.
Ακόμα όμως και αν όλα πάνε κατ' ευχήν για την κυβέρνηση, τα προβλήματα στην οικονομία παραμένουν. Ενόψει δε του ελέγχου της τρόικας τις επόμενες εβδομάδες, και με τη θεωρία που θέλει τους δανειστές μας να μην εξαντλούν την αυστηρότητά τους να μην επιβεβαιώνεται, η κυβέρνηση φοβάται τις 'κίτρινες' κάρτες των ελεγκτών που διαπιστώνουν -ως φαίνεται- σοβαρή υστέρηση στην υλοποίηση των δεσμεύσεών μας. Και όλα αυτά, εν μέσω μίας συζήτησης για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που ξεκίνησε ως διαψευδόμενη φημολογία και εξελίχθηκε σε βασικό θέμα του διεθνούς και εγχώριου Τύπου, τη στιγμή που ναι μεν η κυβέρνηση την επιδιώκει -με συγκεκριμένους όρους- στο παρασκήνιο, αλλά κάνει τα πάντα για να την κρατήσει -ανεπιτυχώς- σε αυτό.