Πάνε δυο χρόνια που ο Ουίλιαμ (Βασίλειος) Μαΐλλης, μάγευε το κοινό στην τελετή αποφοίτησής του από το λύκειο Penn-Trafford στο Πίτσμπεργκ απαγγέλλοντας στίχους από τη Βίβλο στα αρχαία Ελληνικά και εξηγώντας αποφθέγματα του Καρτέσιου.
Τότε ήταν μόλις εννέα ετών.
Το περασμένο Σάββατο ο μικρός ομογενής -παιδί θαύμα τον χαρακτήρισαν από την ηλικία των πέντε ετών- αποφοίτησε από το κολλέγιο Saint Petersburg στη Φλόριντα κι ετοιμάζεται τώρα να συνεχίσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα, όπως είπε σε τοπική εφημερίδα, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ελληνορθόδοξο Ιερό Ναό των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, την ενορία του ιερέα πατέρα του, π. Πέτρου Μαϊλλη, στην περιοχή Τάμπα Μπέι.
Από την ηλικία των επτά μηνών ο Ουίλιαμ -με καταγωγή από την Κάλυμνο- μιλούσε με ολοκληρωμένες προτάσεις. Έμαθε πρόσθεση και αφαίρεση πριν κλείσει τα δύο, γνώριζε το αλφάβητο τριών γλωσσών ένα χρόνο αργότερα και στα τέσσερα ο μεγαλύτερος αδελφός του του είχε ήδη διδάξει άλγεβρα. Όταν ήταν πέντε ετών, διάβασε ένα βιβλίο γεωμετρίας 209 σελίδων σε μία νύχτα και ξύπνησε την άλλη μέρα λύνοντας περίπλοκα προβλήματα.
«Έκανε τα πάντα να φαίνονται σαν παιχνίδι», είπε ο πατέρας του. Σ’ ένα βίντεο που ο ίδιος ανήρτησε στο ΥοuTube, το καμάρι του διακρίνεται σε ηλικία τεσσάρων ετών να λύνει εξισώσεις και στην ίδια ηλικία να εξηγεί την έλλειψη ζωής στον πλανήτη Άρη.
Ο ψυχολόγος Τζόαν Ρούθζατς του Πανεπιστημίου του Οχάιο, που ασχολήθηκε με τον Ουίλιαμ, είπε ότι παιδιά σαν κι αυτόν γεννιώνται μια φορά στα δέκα εκατομμύρια κι ότι έχουν μια έμφυτη τάση προς τον αλτρουϊσμό.
«Οι ιδιοφυίες έχουν αυτή την τάση να κάνουν το καλό. Εστιάζουν στην ευρύτερη εικόνα της ανθρωπότητας», λέει. Κι όπως επισημαίνει, ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που συναντούν στο δρόμο τους είναι ότι το επίπεδο της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσης δεν ικανοποιεί τα δυνατά μυαλά τους, ότι νιώθουν αποξενωμένοι από τους συνομηλίκους τους. Το κολλέγιο «φαντάζει πολύ καλύτερο μέρος για τα παιδιά-θαύματα. Οι άνθρωποι τα αποδέχονται… Έχουν πιο πολλά κοινά ενδιαφέροντα με μια οκτάχρονη ιδιοφυία απ’ ό,τι οι συνομήλικοί του».
Ανάλογα ήταν και τα έως τώρα βιώματα του μικρού ομογενή. Όταν πήγε στο κολλέγιο, οι συμφοιτητές του αναρωτιόντουσαν αν τους έκανε πλάκα.
«Πόσων ετών είσαι;», τον ρώταγαν. «Αλήθεια πας κολλέγιο;».
Σύντομα ανακάλυψαν ότι το παιδί όχι μονον τα κατάφερνε μόνο του, αλλά διακρινόταν και στα μαθήματα.
Ο πατέρας του θυμήθηκε μια συζήτησή του με έναν καθηγητή Ιστορίας, που του είπε πως ο γιος του ξεπέρασε όλους τους συμφοιτητές του σε μια συζήτηση για το γεγονός του 20ου αιώνα που είχε τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στην ανθρωπότητα. Ο Ουίλιαμ απάντησε ότι ήταν ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Κι εξήγησε το φαινόμενο ντόμινο που πυροδότησε: τη Μεγάλη Ύφεση στις ΗΠΑ, την άνοδο του ρατσισμού και του φασισμούς στην Ευρώπη, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Ψυχρό Πόλεμο… Ένα από τα χόμπι του 11χρονου είναι να στοχάζεται την εναλλακτική ιστορία: «Τι θα γινόταν αν κέρδιζε η Γαλλία τον Επταετή Πόλεμο, ή η Γερμανία τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;»
Αλλά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του προσελκύει το διάστημα. Τον Αύγουστο ο μικρός θα αρχίσει σπουδές Φυσικής, ώστε να κάνει αργότερα -στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον – καριέρα στην Αστροφυσική και να εργαστεί στη NASA. «Ο στόχος μου είναι να έχω πάρει το διδακτορικό μου μέχρι να κλείσω τα 18», λέει. Έχει μάλιστα συγκεκριμένα σχέδια για το πώς θα αξιοποιήσει τις γνώσεις του: «Θέλω να αποδείξω μέσω της επιστήμης την ύπαρξη του Θεού για να μπορεί να ξέρει ο κόσμος την αλήθεια».
Ο Ουίλιαμ έχει μάλιστα τη δική του θεωρία ότι η αθεϊα στηρίζεται εξίσου στην πίστη όσο και η θρησκεία κι ότι είναι πιθανότερο το σύμπαν να αποτελεί δημιούργημα μιας Ανώτερης Δύναμης παρά ένα τυχαίο περιστατικό. «Η Επιστήμη κι η Θρησκεία δεν διαφέρουν», λέει. «Η επιστήμη είναι ένα εργαλείο εξήγησης του κόσμου, δεν αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει Θεός»...
