Η έναρξη του ελληνικού συνοδεύεται πάντα από μια (και δύο και τρεις) φέτα καρπούζι.
Όσο πιο κόκκινο, τόσο πιο εντυπωσιακό και όσο πιο γλυκό και ζουμερό, τόσο πιο μεγάλη και η ικανοποίηση.
Ευτυχώς στην Ελλάδα τα καρπούζια αφθονούν. Δυστυχώς κάποιοι επιτήδιοι προκειμένου να ξεκινήσουν να πωλούν πιο γρήγορα την παραγωγή τους, δεν τα αφήνουν να ωριμάσουν όσο πρέπει, με αποτέλεσμα να φτάνει στο πιάτο μας, το γνωστό ροζ, άγευστο καρπούζι. Και τι δεν έχουμε δοκιμάσει... Χτυπήματα για να μας ανοίξει -αυτό με τα χτυπήματα λειτούργησε ποτέ άραγε; Διαπραγματεύσεις με τον πωλητή να μας πει πότε το έκοψε και από πού είναι...και τόσα άλλα.
Και είναι λογικό. Κανείς δεν θέλει καρπούζι με γεύση κολοκύθας. Τι πρέπει όμως να προσέξουμε για να μην μας βγει μάπα το καρπούζι;
Υπάρχει ένα μικρό, αλλά σημαντικό μυστικό και κρύβεται στη βάση του καρπουζιού...
Δείτε πώς θα ξεχωρίσετε ένα καλό καρπούζι από μια μικρή λεπτομέρεια, στο Bovary.gr