Ενα μοναδικό στολίδι, διασώζεται ακόμα, καλά κρυμμένο στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Η κρήνη του Χασεκή ειναι οτι απέμεινε απο τις δεκάδες κρήνες που ξεδιψούσαν τους Αθηναίους.
Οι κρήνες που δρόσιζαν τους Αθηναίους, εκτός από τόπους συνάντησης, υπήρξαν και προσφιλές αντικείμενο παρατήρησης των περιηγητών, των ζωγράφων και βεβαίως των αθηναιογράφων από τον 17 αι. μέχρι και σήμερα, καθώς ήταν φτιαγμένες με πραγματικά ξεχωριστό τρόπο, αληθινά κομψοτεχνήματα που εμπνέουν τους διανοούμενους κάθε εποχής. Επιπλέον, εξασφάλιζαν το πολύτιμο νερό ειδικά τους ζεστούς θερινούς μήνες.
Ο Γρηγόριος Καμπούρογλου, ο γνωστός συγγραφέας και αθηναιογράφος αναφέρει πικραμένος: «Και πρέπει πράγματι να έχει κανείς μεγάλην δύναμιν αναισθησίας και απονιάς διά να καταστρέψει μίαν παλαιάν βρύσιν»
Η πόλη όμως είναι ζωντανός οργανισμός και η εξέλιξη της δυστυχώς οδήγησε στην εξαφάνιση τωνπολύτιμων και ιστορικών κρηνών αφού οι βρύσες γκρεμίστηκαν όταν πλέον είχε διευθετηθεί οριστικά η υδροδότηση της Αθήνας ανά κατοικία. Σήμερα απομένει μόνο η βρύση του Χασεκή στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, χωρίς όμως να είναι σε λειτουργία.
Στο iefimerida μιλα για την κρήνη του Χασεκή και την ιστορία της ο Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημιου Κρήτης, κ. Ηλίας Κολοβός, ο οποίος μελετά τα οθωμανικά μνημεία της Αθήνας στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος της Γαλλικής Σχολής Αθηνών "Ιστορίες, χώροι και κληρονομιές στη μετάβαση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στο ελληνικό κράτος".
Η Κρήνη του Χασεκή είναι ορατή σήμερα από την Ιερά Οδό, μέσα στον περιβάλλοντα χώρο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, σε βάθος ενός μέτρου κάτω από το σημερινό επίπεδο της σύγχρονης λεωφόρου. Κατασκευάστηκε από τον Χατζή Αλή Χασεκή στο β΄ μισό του 18ου αιώνα . Η μαρμάρινη πρόσοψή της περιβάλλεται από δύο παραστάδες, που στηρίζουν τόξα διπλής καμπυλότητας. Στη μνημειακότητα της κρήνης συμβάλλουν τα μετωπικά λαξευμένα διακοσμητικά ανάγλυφα, όπως και ο προσανατολισμός του μετώπου της προς την Ιερά Οδό. Κύριο στοιχείο του συστήματος ύδρευσης είναι η κλειστή στέρνα που διοχέτευε, όχι πλέον, το νερό μέσα στην ποτίστρα, στην πρόσοψη της βρύσης.
Το νερό της Κρήνης προερχόταν από υδραγωγείο που συγκέντρωνε τα αναβλύζοντα ύδατα της Γλυκότρυπας κοντά στις όχθες του Κηφισού και τα διοχέτευε δεξιά της κοίτης του ποταμού. Το νερό έρρεε παραπλήσια των υδρόμυλων του Κορομήλα, του Σκουντούπη και του Τσιλώνη, διέσχιζε πλησίον του χωριού Δερβίσαγου την κοίτη του Κηφισού και κατέληγε, περνώντας μέσα απο τον χώρο της Ακαδημίας, στο κτήμα Χασεκή.
Γύρω από τη σωζόμενη σήμερα κρήνη του Χασεκή, βρισκόταν το τσιφλίκι και η οχυρωμένη κατοικία του Χατζη Αλη Χασεκή Αγά. Σημερα σώζονται μόνο τα θεμέλια της κατοικίας σε ένα από τα νεότερα κτίρια του Γεωπονικού Πανεπιστημίου.
Στην Οθωνική περίοδο μετά την επανάσταση και την ίδρυση του ελληνικού κράτους δημιουργήθηκε δενδροκομείο, στην συνέχεια η Γεωπονική Σχολή (1920),που εξελίχθηκε στο σημερινό Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.
Χατζή Αλής Χασεκής
Ο Χατζή Αλής Χασεκής υπήρξε βοεβόδας, δηλαδή αντιπρόσωπος της Εσμά Σουλτάνας, που κατείχε τον μαλικιανέ των Αθηνών, εισέπραττε δηλαδή τη φορολογία της πόλης, μεταξύ 1774 και 1796. Είναι διάσημος στην ιστορία των Αθηνών για το τείχος που κατασκεύασε γύρω από την Αθήνα, που είχε μείνει ατείχιστη για αιώνες μετά την αρχαιότητα. Εκείνη την εποχή, οι επαρχιακοί κυβερνήτες όπως ο Χασεκής διεκδικούσαν μεγάλη ισχύ. Για το λόγο αυτό συγκρούστηκε έντονα με τους ισχυρούς Αθηναίους χριστιανούς προεστούς, μένοντας στην μνήμη ως "τύραννος", Οι τελευταίοι, εντούτοις, πέτυχαν την απομάκρυνσή του από την Αθήνα. Εν τέλει εξορίστηκε στην Κω και εκτελέστηκε με εντολή του σουλτάνου.
*Tα δύο σχέδια «Κρήνη του Χασεκή» και «Τοίχος του Κήπου», τα εκπόνησε το 1996-97 στο πλαίσιο ιστορικής αποτύπωσης του χώρου σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο αρχιτέκτων Μηχανικός Τοπίου κ. Αλέξανδρος Μποφίλιας.