Εγκλωβισμένος σ’ ένα αδιέξοδο που εν πολλοίς ο ίδιος «έχτισε», βρίσκεται ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας.
Με πέντε, τουλάχιστον, ανοικτά μέτωπα, η ταυτόχρονη διαχείριση των οποίων αποδεικνύεται εξόχως προβληματική, και χωρίς να μπορεί να σημειώσει την παραμικρή «νίκη» σε κανένα.
Καμία κίνηση εκτόνωσης δεν του βγαίνει
Η εκτίμηση πολιτικών παρατηρητών (αλλά ακόμη και ψύχραιμων κύκλων εντός του ΣΥΡΙΖΑ) είναι ότι ο πρωθυπουργός έχει ν’ αντιμετωπίσει μια προβληματική και απαιτητική πραγματικότητα, την στιγμή που αποδεικνύεται ότι καμιά του κίνηση εκτόνωσης, καμιά προσπάθεια ανασυγκρότησης δεν «του βγαίνει».
Αδιέξοδο στο Σκοπιανό
Το Σκοπιανό, είναι το υπ’ αριθμόν ένα σοβαρότερο και δυσκολότερο πρόβλημα το οποίο καλείται να διαχειρισθεί, καθώς εξαντλούνται τάχιστα τα χρονικά περιθώρια «λύσης». Αθήνα και Σκόπια μπορεί να μιλάνε...με αισιοδοξία για λύση μέσα στον Μάρτιο (Απρίλιο το αργότερο), αλλά οι μέχρι στιγμής εξελίξεις και στις δυο πλευρές, μάλλον αδιέξοδο δείχνουν:
* Ο πρωθυπουργός Ζάεφ, εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο και κατά τον καλύτερο τρόπο την εφεκτικότητα της ελληνικής πλευράς να λυθεί το επί 25ετία χρονίζον πρόβλημα, καθώς και την ελλιπή και ασχεδίαστη τακτική που ακολούθησε ο κ. Τσίπρας ώστε να απομονώσει, για μικροκομματικούς λόγους, την αντιπολίτευση. Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ εξαπέλυσε, επιπλέον, μια «εκστρατεία γοητείας» εκ μέρους των Σκοπίων: Ανοίγματα στην αντιπολίτευσή του αλλά και σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, επισκέψεις «συμπαράστασης» σε Τουρκία και Βουλγαρία, συνεννόηση με την Αλβανία. Κατάφερε να πείσει τα κέντρα που (για δικούς τους λόγους) επείγονται να λυθεί το ονοματολογικό, για να ανοίξει ο δρόμος στην ευρώ-ατλαντική ένταξη των Σκοπίων, ότι αυτός είναι που κάνει όλες τις υποχωρήσεις, αλλάζει ονόματα αεροδρομίων και κατεβάζει... αγάλματα, ενώ η Αθήνα δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει κοινή θέση με την αντιπολίτευση, και οι «πλατείες» διαμαρτύρονται...
Και έχοντας δημιουργήσει αυτήν την εικόνα προς τα έξω ο κ. Ζάεφ, μιλάει προς όλες τις κατευθύνσεις... θετικά, ενώ την ίδια στιγμή αποδεικνύεται στις διαπραγματεύσεις του με την Αθήνα πολύ σκληρός και αδιάλλακτος: το «όνομα» να μην θίγει την εθνική ταυτότητα των Σκοπιανών, δεν συζητάει καν αλλαγή του Συντάγματος και θεσμική απάλειψη του «αλυτρωτισμού», με το ειρωνικό του σχόλιο... «λέτε να θέλουμε να καταλάβουμε τα νησιά της Ελλάδος;» και «τι μας εμποδίζει να... ξαναλλάξουμε το Σύνταγμα;»
*Από την πλευρά του, ο κ. Τσίπρας το μόνο που έχει... καταφέρει, είναι όχι μόνο να μην διαλύσει την αξιωματική αντιπολίτευση ενεργοποιώντας τους όποιους «εθνικιστικούς» πυρήνες της, αλλ’ αντίθετα να την συσπειρώσει! Και να την φέρει κοντύτερα (και) στο Σκοπιανό με τα άλλο κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία αρχικά είχαν φανεί διατεθειμένα να στηρίξουν την κυβέρνηση σε μια αποδεικτή «λύση» που θα έφερνε...
Η υπόθεση Novartis
Ο κ. Τσίπρας, την... έφερε κατεπειγόντως στο προσκήνιο (από το παρασκήνιο που τη επώαζε μεθοδικά επί ένα χρόνο...) ως κίνηση αποπροσανατολισμού και αλλαγής ατζέντας μετά τα εντυπωσιακά συλλαλητήρια για το Μακεδονικό. Παράπλευρος βασικός στόχος: η καταρράκωση της αντιπολίτευσης και συνολικά του «διεφθαρμένου παλιού συστήματος». Για να το εξασφαλίσει αυτό... παρέκαμψε Σύνταγμα, θεσμούς, νόμιμες διαδικασίες. Μια βιαστική μεθόδευση που του... γύρισε μπούμερανγκ, όπως αποδείχθηκε πανηγυρικά στην Βουλή, αναγκάζοντας τον ίδιο τον πρωθυπουργό να... φύγει από τις ποινικές ευθύνες των «διεφθαρμένων πολιτικών» και να το γυρίσει στις «πολιτικές ευθύνες»!
Μετά την τακτική του αυτή αναδίπλωση, ο πρωθυπουργός συνέχισε δι’ άλλων μεθόδων (διασπορά φημών για «στοιχεία φωτιά που θα έρθουν από το FBI...») προκειμένου να συντηρήσει την υπόθεση στην επικαιρότητα, και σε μια προοπτική... μακροημέρευσης της, προκειμένου να πάει μ’ αυτήν ως ατζέντα στις εκλογές.
Και ήρθε χθες το... μεγαλειώδες (όσο διπλωματικά και αν εκδηλώθηκε...) «άδειασμα» των κυβερνητικών μεθοδεύσεων από τον ίδιο τον Αμερικανό πρεσβευτή κ. Πάϊατ, ο οποίος είπε στον κ. Μητσοτάκη ότι « δεν υπάρχει καμιά έρευνα του FBI που ν’ αφορά Έλληνες πολιτικούς...», γκρεμίζοντας έτσι τις υπόγειες προσπάθειες της κυβέρνησης να δημιουργεί σκηνικό «μεγάλων αποκαλύψεων» από την αμερικανική υπηρεσία-αφού δεν μπόρεσε να πείσει για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους», βασιζόμενος στις ατελείς και παράνομες «στοιχειοθετήσεις» της πρόχειρης και μικροκομματικής στόχευσης ελληνική έρευνα...
Η περίπτωση Κουρουμπλή...
Ως να μην έφθανε το «άδειασμα» από αμερικανικής πλευράς, η υπόθεση της Novartis εστράφη τελικά εναντίον της ίδιας της κυβέρνησης και λόγω μιας... παράπλευρης αλλά συγκλονιστικής αποκάλυψης: ότι δηλαδή η όλη μεθόδευση, στήθηκε κατά τέτοιο τρόπο με... «τραβήγματα» και «ξεχειλώματα», ώστε να μείνει στο απυρόβλητο ο κ. Κουρουπλής (υπουργός Υγείας στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), ο οποίος ενέχεται στο «σκάνδαλο», τουλάχιστον όσο και οι άλλοι εμπλεκόμενοι, κάτι που αποδεικνύεται από την ανάγνωση και μόνο της δικογραφίας!
Και η υπόθεση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, αφού η ΝΔ, η οποία διέγνωσε το κενό στην υπόθεση, κατέθεσε την Τρίτη, 27 Φεβρουαρίου, αίτημα για σύσταση Προανακριτικής επιτροπής και για τους τρεις υπουργούς Υγείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Κουρουμπλής, Ξανθός και Πολάκης καλούνται τώρα από τη ΝΔ -αν συσταθεί προανακριτική- ότι είναι αθώοι!
Η Τουρκική επιθετικότητα
Στο... στραβό για τον κ. Τσίπρα σκηνικό των συγκυριών της επικαιρότητας, προστίθεται, φυσικά, και η πρωτοφανής προκλητικότητα και επιθετικότητα (μέχρι σημείου σύρραξης) της Τουρκίας. Η οποία, λόγω των ασυλλόγιστων και επικίνδυνων επιλογών της στην Συρία που την έφεραν αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και εν προοπτική ακόμη και με την «φίλη» της την Ρωσία, περιθωριοποιημένη και απομονωμένη από τις εξελίξεις στην περιοχή, με βαρύτατες στρατιωτικές ήττες στο Αφρίν, δεν διστάζει να καταφύγει σε επικίνδυνη κλιμάκωση στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Διαψεύδοντας έτσι την ... αισιόδοξη πεποίθηση του κ. Τσίπρα ότι το πρόχειρο, ασχεδίαστο, ανεπεξέργαστο «άνοιγμά» του στον κ. Ερντογάν (μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο...) θα πετύχαινε να «παρασύρει» τον Σουλτάνο σε μια πιο διαλλακτική και ήπιων τόνων θεώρηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ο βαθμός της «προετοιμασίας» της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα, φάνηκε λίγη ώρα μετά την προσγείωση του αεροπλάνου του, από τον ιταμό, προκλητικό, διεκδικητικό τόνο που μίλησε μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο, σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση!
Το ενοίκιο της Ράνιας!
Και σ’ όλο αυτό το... καφκικό κλίμα για τον κ. Τσίπρα, ήρθε ως «κερασάκι», στην πιο δύσκολη περίοδο της διακυβέρνησης του, να προστεθεί η περίπτωση του ενοικίου με το οποίο επιδοτείτο (νομίμως, αλλά όχι και ηθικώς-ιδίως όταν πρόκειται περί αριστερών με...«ηθικό πλεονέκτημα») η υπουργός κ. Ράνια Αντωνοπούλου και ο επίσης υπουργός σύζυγός της κ. Παπαδημητρίου. Με το ετήσιο εισόδημα των περίπου 600.000 ευρώ, και την περιουσία τους να ξεπερνά τα 3 εκατομμύρια ευρώ...
Ακόμη και αυτή την υπόθεση (η οποία στο επίπεδο των εντυπώσεων, κάνει ίσως περισσότερο κακό στην κυβέρνηση από όλα τα προαναφερθέντα), το Μέγαρο Μαξίμου την χειρίσθηκε με αμηχανία και πανικό. Αντί να ζητηθεί από την πρώτη στιγμή η παραίτηση του υπουργικού ζεύγους (για το «μη ηθικό», όχι το «νόμιμο», αφού τον σχετικό νόμο για επιδότηση ενοικίου και στους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς ο... ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ τον ψήφισε το 2015), άφησε το σούσουρο να σέρνεται επί 4 μέρες, επέτρεψε στην κ. Ράνια να αντιδράσει «αγέρωχα» πριν εξαναγκασθεί η ίδια και ο σύζυγός της σε απόλυση!
Και το μέτωπο ανοίγει ακόμη πιο χαοτικά, αφού τα στοιχεία που προκύπτουν από την «Διαύγεια» αναφέρουν ότι τουλάχιστον άλλοι τρεις εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί (Σγουρίδης, Φωτάκης, Μάρδας) είχαν κάνει αίτηση για να λάβουν το επίδομα ενοικίου. Αρα δεν είναι μόνο η Ράνια Αντωνοπούλου που πρέπει να εκπαραθυρωθεί...
Αν προσθέσει κανείς σ’ όλα τα παραπάνω, την διάψευση (από όλες τις πλευρές) του αφηγήματος περί «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια, χωρίς μέτρα και επιτήρηση (ήδη συζητείται η μείωση του αφορολογήτου να ισχύσει από το ‘19, αντί του 2020...), την μη προσέλκυση ξένων επενδύσεων (με τέτοιο πολιτικό κλίμα και αβεβαιότητα, ποιος θα βάλλει τα λεφτά του στην Ελλάδα;) μέσω των οποίων και μόνο θα επιτευχθεί ανάπτυξη και πτώση της ανεργίας, και το...πολεμικό κλίμα που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση με την Δικαιοσύνη, το μόνο που θα εύχεται είναι... να μην ήταν στην θέση του Αλέξη Τσίπρα!