Οι νόμοι μπορούν να ρυθμίζουν αλλά όχι να περιορίζουν την απεργία, αναφέρει επί της ουσίας η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής στην Έκθεση που συνοδεύει το πολυνομοσχέδιο, αφήνοντας έτσι σαφή υπονοούμενα για τη συνταγματικότητα της επίμαχης διάταξης.
«Στο Σύνταγμά μας, όπως η συνδικαλιστική ελευθερία έτσι και η απεργία τελεί υπό την επιφύλαξη του νόµου. Η συνταγµατική αναγνώριση της απεργίας δεν επιτρέπει όµως στον νοµοθέτη να λάβει µέτρα τα οποία φθάνουν στην κατάργησή της ή θέτουν εµπόδια στην άσκησή της, όπως, π.χ., η καθιέρωση διοικητικών ή δικαστικών προδικασιών, η επιβολή στις οργανώσεις εσωτερικών διαδικασιών, οι οποίες ουσιαστικά τη δυσχεραίνουν, η επιβολή συγκεκριµένων µορφών απεργίας ή απεργιακής τακτικής που οδηγεί στον αποκλεισµό των υπολοίπων, ο έλεγχος των απεργιακών αιτηµάτων και της σκοπιµότητας της απεργίας», σημειώνει χαρακτηριστικά η Επιτροπή, τονίζοντας ότι οι µόνες συνταγµατικώς ανεκτές νοµοθετικές ρυθµίσεις είναι εκείνες που αποβλέπουν λειτουργικώς στον δηµοκρατικό τρόπο λειτουργίας των οργανώσεων, χωρίς να την παρακωλύουν ουσιαστικώς.
Και πάμε στο διά ταύτα, δηλαδή στην επίμαχη διάταξη, που έχει βγάλει τα συνδικάτα στους δρόμους. «Ιδιαίτερης σηµασίας είναι η, υπό την επίκληση της δηµοκρατίας, εξάρτηση της νοµιµότητας της απεργίας από διαδικασίες προηγούµενης επιδοκιµασίας από υψηλά ποσοστά του συνολικού αριθµού των εργαζοµένων της επιχείρησης, ή απαρτίας, πράγµα, βεβαίως, που θα µπορούσε θα καταλήγει σε µαταίωσή της. Συνεπώς, επιβάλλεται, εν προκειµένω, ιδιαίτερος προβληµατισµός. Ο προβληµατισµός αυτός εντείνεται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο αριθµός των µελών της οργανώσεως είναι µεγάλος και, µε τον τρόπο αυτό, δυσχεραίνεται η κήρυξη της απεργίας», αναφέρει η Επιτροπή ως εισαγωγική παρατήρηση, επισημαίνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι αν ο νομοθέτης απαιτεί ιδιαιτέρως αυξημένα ποσοστά συμμετοχής, αυτό συνεπάγεται φαλκίδευση της απεργίας.
Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία, για την άποψη της Επιτροπής επί της διάταξης, που ανεβάζει το ποσοστό απαρτίας στα πρωτοβάθμια σωματεία, η Έκθεση καταλήγει ως εξής: «ενώ σήµερα, προκειµένου να κηρυχθεί απεργία από τη Γενική Συνέλευση πρωτοβάθµιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, απαιτείται στην πρώτη συζήτηση απαρτία του 1/3 , στη δεύτερη απαρτία του ¼ και, στη συνέχεια, του 1/5 των οικονοµικά τακτοποιηµένων µελών, µε την υπό ψήφιση διάταξη προτείνεται απαρτία του 1/2 των οικονοµικώς τακτοποιηµένων µελών, δηλαδή σαφώς µεγαλύτερου αριθµού µελών».