«Εφυγε» από τη ζωή ο ηθοποιός Μάνος Σταλάκης. Σεμνός «υπηρέτης» του θεάτρου που τόσο αγαπούσε.
Την δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή μέσω της προσωπικής του σελίδα στο facebook ο ηθοποιός Κώστας Βασαρδάνης.
Οι φίλοι του θεάτρου θυμούνται πως είχε «κλέψει» την παράσταση στον ρόλο του Τελιέγκιν στον «Θείο Βάνια» του Τσέχοφ που είχε ανεβάσει ο Γιάννης Χουβαρδάς στο Εθνικό.
Γράφει ο Κώστας Βασαρδάνης για τον χαμό του Μάνου Σταλάκη.
-Ο Μάνος Σταλάκης συνήθιζε -όσοι τον ήξεραν πιο προσωπικά το γνωρίζουν- να μελετάει τους ρόλους του δουλεύοντας το λόγο με το χρονόμετρο που χρησιμοποιούν οι μουσικοί.
Ένα από τα κείμενα πάνω στα οποία εξασκούσε τη φωνή του λοιπόν,για να διατηρεί τη φόρμα του όταν δεν έπαιζε στο θέατρο, ήταν το “Πεθαίνω σαν χώρα” του Δημήτρη Δημητριάδη. Το οποίο αν δεν κάνω λάθος ήθελε και κάποια στιγμή να παίξει.
Από ένα άλλο κείμενο του ίδιου συγγραφέα, το θεατρικό μονόλογο “Μετάνοια”, του αφιερώνω ένα μικρό απόσπασμα αποχαιρετώντας τον με βαριά καρδιά για το αναπότρεπτο της εξαφάνισής του.
«Ανθρωποπρέπεια. Αυτή είναι η αλήθεια του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Αυτή είναι η ανθρωποπρέπεια. Ο άνθρωπος ζει ανθρωποπρεπώς, ο άνθρωπος πεθαίνει ανθρωποπρεπώς. Ανθρωποπρεπέστατα. Τίποτα άλλο. ‘Ο,τι κι αν είναι ο άνθρωπος, ο άνθρωπος είναι ανθρωποπρεπής. Αυτό είναι. Εξω από τον τάφο και μέσα στον τάφο. Τίποτα πιο πέρα απ’ αυτό. Μόνον αυτό. Αυτό που είναι ο άνθρωπος. Είναι τόσο απλό. Τίποτα πιο απλό δεν υπάρχει. Το πιο αβάστακτο, το πιο τρομερό, αλλά το πιο απλό».
