Παρά τις ελπίδες για φως στο τούνελ της λιτότητας, η πραγματική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας παραμένει άπιαστη, αναφέρει ο Guardian.
Η βρετανική εφημερίδα επιχειρεί μία συνοπτική «ακτινογραφία» στις χώρες που χρειάστηκαν διάσωση- την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία- αλλά και εκείνες που βρέθηκαν πολύ κοντά σε αυτή την ανάγκη, την Ισπανία και την Ιταλία, χαρτογραφώντας την πορεία τους προς την ανάπτυξη.
Αναλυτικά γράφει η βρετανική εφημερίδα:
Ελλάδα
Με μία γρήγορη ματιά στην Ελλάδα, μπορεί να φανεί ότι η οικονομία είναι σε καλύτερη κατάσταση: τα εργοστάσια επεκτείνουν την παραγωγή, οι άνθρωποι βρίσκουν δουλειές. Αλλά μία πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ότι η χώρα έχει σημαδευτεί από την κρίση κατά την οποία η οικονομία της συρρικνώθηκε κατά 25%.
Πάνω από το ένα πέμπτο των ενηλίκων σε ηλικία εργασίας και 45% των νέων είναι άνεργοι. Το κολοσσιαίο χρέος της Ελλάδας βαραίνει την οικονομία, ενώ οι απαιτήσεις των δανειστών για υψηλότερα πλεονάσματα θεωρούνται μη ρεαλιστικά από πολλούς οικονομολόγους. Παρά τις ελπίδες για φως στο τούνελ της λιτότητας, φαίνεται ότι η πραγματική ανάκαμψη παραμένει άπιαστη.
Πορτογαλία
Αφήνοντας πίσω της την οδυνηρή ανάμνηση της διάσωσης ύψους 78 δισ. ευρώ το 2011, η Πορτογαλία είναι κοντά στην ταχύτερη οικονομική επέκταση των τελευταίων δύο δεκαετιών. Για την κεντροαριστερή κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντόνιο Κόστα, η οικονομική επιτυχία ήρθε μετά την απελευθέρωση από τον «ζουρλομανδύα» της λιτότητας που επέβαλαν η ΕΕ και το ΔΝΤ, από το 2011 έως το 2014. Οι μισθοί του δημοσίου και οι συντάξεις επέστρεψαν στα προ της κρίσης επίπεδα, αλλά η κυβέρνηση είναι πιθανό να συγκρουστεί μελλοντικά με την ΕΕ, καθώς οι Βρυξέλλες επιδιώκουν τη λήψη δράσεων για τη μείωση του χρέους της Πορτογαλίας.
Ιρλανδία
Παρά τα «σύννεφα» του Brexit στον ορίζοντα, η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας συνεχίζει να προβλέπει ανάπτυξη για την ιρλανδική οικονομία, αν και με χαμηλότερο ρυθμό. Ομως, δεν έχουν πειστεί όλοι για αυτό. Ο κεντροδεξιός πρώην πρωθυπουργός Εντα Κένι αποχώρησε επειδή δεν ένιωσαν την ανάκαμψη αρκετοί ψηφοφόροι. Η ώθηση στην ανάπτυξη της τάξεως του 26% το 2015 χαρακτηρίστηκε «οικονομικά των ξωτικών». Μεγάλες πολυεθνικές, που ήθελαν να προστατεύσουν τα κέρδη τους, μεταφέρθηκαν στην Ιρλανδία, χωρίς αλλαγή στην πραγματική οικονομία. Συνεχίζει να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από μερικές μεγάλες εταιρείες, κάτι που φέρνει την οικονομία σε ευάλωτη θέση.
Ισπανία
Η Ισπανία είναι από τα πιο «λαμπρά» σημεία της ευρωζώνης: τον Ιούλιο η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της νομισματικής ένωσης επέστρεψε στα προ κρίσης μεγέθη. Η ανεργία μειώνεται ραγδαία, αν και παραμένει σε υψηλό επίπεδο, στο 17%. Κάποιοι οικονομολόγοι επικαλούνται την Ισπανία ως μοντέλο για τη Γαλλία, καθώς οι μεταρρυθμίσεις του κεντροδεξιού πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι διευκόλυναν τις απολύσεις εργαζομένων, κάτι που θεωρείται έναυσμα για προσλήψεις από κάποιους ειδικούς. Ομως, η Ισπανία έχει ακόμη το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη, αν εξαιρεθεί η Ελλάδα. Η ανισότητα αυξήθηκε, ενώ παραμένει υποτονική η αύξηση των μισθών.
Ιταλία
Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης επωφελείται από την ανοδική πορεία συνολικά της Ευρώπης, αλλά δεν έχουν εξαφανιστεί οι ανησυχίες. Η ανεργία μειώνεται και τα εργοστάσια αυξάνουν την παραγωγή, χάρη στην ισχυρότερη ζήτηση. Στο μεταξύ, η διάσωση της παλαιότερης τράπεζας της Ιταλίας και η διάσωση άλλων δύο έχει ενισχύσει την εμπιστοσύνη. Ομως, παραμένει το βάρος από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, που φτάνουν συνολικά στα 174 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το Bloomberg. Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι αν στην Ιταλία, ενόψει των εκλογών το 2018, μπορεί να διαμορφωθεί πολιτική συναίνεση για να πραγματοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις, όπως για τη βελτίωση της παραγωγικότητας, τη μείωση των χρεών και την αύξηση των πόρων για τα πανεπιστήμια.