Μόνο... ονειρική δεν θα είναι η επόμενη ημέρα του τρέχοντος Μνημονίου, καθώς ακόμα και στο καλύτερο δυνατό σενάριο, η κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας αποκλειστικά από τις αγορές φαντάζει σχεδόν απίθανη και σίγουρα εξαιρετικά κοστοβόρα.
Το... κλειδί βρίσκεται στον πυρήνα του τρέχοντος χρηματοδοτικού προγράμματος, καθώς όπως αναφέρουν πηγές με άμεση γνώση των όσων συζητιούνται σε ανώτατο επίπεδο για τη διαχείριση του ελληνικού Χρέους, τα αδιάθετα από την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως «μαξιλάρι» έως ότου η Ελλάδα μπορέσει να επιστρέψει στην κανονικότητα, δηλαδή σε επιτόκια ανεκτά, που δεν θα καθιστούν ασύμφορη την άντληση κεφαλαίων από τις αγορές.
Επί της ουσίας πρόκειται για τα περίπου 20 δισ. ευρώ, που «περίσσεψαν» από την τελευταία κεφαλαιακή «ένεση» προς το εγχώριο τραπεζικό σύστημα και που σύμφωνα με τις ίδιες πηγές μπορούν να εκταμιευθούν από τον ESM, ως «γέφυρα» για τη σταδιακή πρόσβαση στις αγορές. Η λύση αυτή έχει ως προϋπόθεση να έχει ολοκληρωθεί εγκαίρως η διαβούλευση για το ελληνικό Χρέος και να έχει ενταχθεί η Ελλάδα στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης, με λίγα λόγια πρόκειται για το τελευταίο στάδιο, πριν από την εκπνοή του ισχύοντος Μνημονίου τον Αύγουστο του 2018.
Το πρώτο ερώτημα είναι αν αυτά τα 20 δισ. ευρώ μπορούν να εκταμιευθούν χωρίς νέους όρους. Οι ίδιες πηγές, εκφράζοντας μια μάλλον αισιόδοξη άποψη, υποστηρίζουν ότι δεν θα τεθούν νέες προϋποθέσεις, ωστόσο η εμπειρία των τελευταίων ετών δείχνει ότι όλα τα κεφάλαια που κατευθύνονται προς την Ελλάδα, έρχονται με πολύ αυστηρούς όρους, πόσο μάλλον στη συγκεκριμένη περίπτωση όπου ουσιαστικά αυτά τα 20 δισ. ευρώ θα παίξουν το ρόλο μιας πιστωτικής γραμμής. Κι ως γνωστόν πιστωτική γραμμή δεν χορηγείται χωρίς νέο Μνημόνιο και χωρίς εποπτεία.
Το δεύτερο ερώτημα είναι αν αυτά τα 20 δισ ευρώ είναι αρκετά για να «καλύψουν» τις δανειακές ανάγκες της χώρας για ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Οι λήξεις ως το τέλος του 2021 είναι περίπου σε αυτά τα επίπεδα:
• Από τον Αύγουστο του 2018 ως το τέλος του χρόνου: 614 εκατ. ευρώ
• 2019: 11,9 δισ ευρώ
• 2020: 4,2 δισ ευρώ
• 2021: 4,2 δισ ευρώ
Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι αν στο μεταξύ έχουν πάει όλα... κατ’ ευχήν, δηλαδή έχει ολοκληρωθεί το τρίτο Μνημόνιο χωρίς προβλήματα και ΔΝΤ- Βερολίνο- ΕΚΤ έχουν ανάψει «πράσινο» φως για τη βιωσιμότητα του ελληνικού Χρέους, προαναγγέλλοντας πραγματικά μέτρα ελάφρυνσης και όχι... ασπιρίνες, τότε με τη βοήθεια αυτών των 20 δισ. ευρώ η επιστροφή στις αγορές μπορεί να γίνει ομαλά. Σημειωτέον ότι από το 2022 και μετά, αναμένονται μεγάλες επιμηκύνσεις και νέες μεγάλες περίοδοι χάριτος, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τα σενάρια εργασίας του ΔΝΤ και του ESM κι ως εκ τούτου το κρίσιμο χρονικό διάστημα είναι αυτή η περίοδος 2018- 2021.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι με βάση το καλό σενάριο και τα έως τώρα δεδομένα, η άντληση κεφαλαίων από τις αγορές στο πρώτο χρονικό διάστημα υπολογίζεται ότι θα κοστίζει στην καλύτερη περίπτωση γύρω στο 5%, όπως παρατηρούν οι ίδιες πηγές, αν και το ΔΝΤ στην τελευταία του ανάλυση «βλέπει» ως σημείο εκκίνησης το 6% κι αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι χωρίς τη «γέφυρα» των 20 δισ. ευρώ ή οποιαδήποτε άλλη «ομπρέλα», η αποκλειστική χρηματοδότηση από τις αγορές κρίνεται απαγορευτική.