Εκλογές την Κυριακή στη Βουλγαρία -Μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν το δίλημμα [εικόνες]

Οι Βούλγαροι θα προσέλθουν την Κυριακή, 26 Μαρτίου, στις κάλπες για να εκλέξουν νέα κυβέρνηση. Είναι η τρίτη φορά σε 4 χρόνια που γίνονται πρόωρες εκλογές.

Τα θέματα της προεκλογικής εκστρατείας ήταν πολλά στην πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης: μείωση της αγοραστικής δύναμης, ενδημική διαφθορά, μαζική οικονομική μετανάστευση, αναποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα. Αλλά τα μόνα που συζητήθηκαν ήταν τελικά τα θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Το θέμα των σχέσεων με τη Μόσχα, καταρχήν, κατέλαβε σημαντικό μέρος των συζητήσεων μεταξύ υποψηφίων. Μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης από το 2007, η Βουλγαρία παραμένει οικονομικά πολύ εξαρτώμενη από τη Ρωσία: 22% του ΑΕΠ της οφείλεται σε επιχειρήσεις που συνδέονται με τη Ρωσία, η οποία έχει σχεδόν το μονοπώλιο εφοδιασμού σε φυσικό αέριο. Το μοναδικό πυρηνικό εργοστάσιο της Βουλγαρίας είναι ρωσικής κατασκευής και η επεξεργασία ανήκει στην Lukoil, τον ρωσικό πετρελαϊκό γίγαντα. Και τουλάχιστον 320.000 Ρώσοι έχουν κατοικίες και ακίνητα στην Βουλγαρία.

Τα σημαντικότερα κόμματα που διαγκωνίζονται στις εκλογές επιθυμούν να ενισχύσουν την συνεργασία με τη Ρωσία, ειδικά στον ενεργειακό τομέα (το σχέδιο ενός δεύτερου πυρηνικού εργοαστασίου και ο άξονας South Stream εγκαταλείφθηκαν μετά από πιέσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ). Το Σοσιαλιστικό κόμμα (PSB), κληρονόμος του κομμουνιστικού κόμματος και παραδοσιακά συνδεδεμένο με τη Μόσχα φέρεται φαβορί για τις εκλογές αφότου ο υποψήφιός του Roumen Radev εξελέγη πρόεδρος της Βουλγαρίας, και μάχεται υπέρ της άρσης των κυρώσεων της ΕΕ εναντίον της Ρωσίας.

Επικεφαλής του Σοσιαλιστικού κόμματος είναι η Kornelia Ninova, την οποία αναπαριστούν σε καρικατούρα: εκείνη είναι ανεβασμένη σε ξύλινο άλογο, μπροστά στο κάστρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπαίνει ήσυχα στην κοιλιά του αλόγου, όπως είχε συμβεί στην άλωση της Τροίας.

Στα ίδια περίπου ποσοστά με το Σοσιαλιστικό κόμμα βρίσκεται και το συντηρητικό κόμμα Gerb του πρώην πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος πασχίζει πάση θυσία να στρέψει τη Βουλγαρία στην Ευρώπη, χωρίς να αποξενωθεί από τον ρωσικό παράγοντα. «Αγαπώ τη Ρωσία αλλά από την Ευρωπαϊκή Ενωση έρχονται τα δις ευρώ επιδοτήσεων», δηλώνει ο Μπορίσοφ.

Τρίτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις έρχεται η εθνικιστική συμμαχία «Ενωμένοι Πατριώτες», οι οποίοι είναι ανοιχτά υπέρ της Ρωσίας.

Ωστόσο, δεν υπάρχει φόβος ότι η Βουλγαρία θα εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ (μπήκε το 2004) ή την Ευρωπαϊκή Ενωση, γιατί οι Βούλγαροι παραμένουν στην πλειοψηφία τους ευρω-αισιόδοξοι, αναφέρουν οι παρατηρητές.

Και η Τουρκία θέλει να αναμειχθεί

Η Τουρκία είναι ισχυρός εταίρος της Βουλγαρίας, αλλά κατηγορείται ότι επιχειρεί να υπεισέλθει στην εσωτερική της πολιτική. Πρώην κέντρο της οθωμανικής αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια, η Βουλγαρία φιλοξενεί σήμερα μια τουρκική μειονότητα 700.000 ατόμων (σε σύνολο 7,4 εκατ. κατοίκων) ενώ 60.000 Τούρκοι έχουν την βουλγαρική υπηκοότητα και δικαίωμα ψήφου. Ιστορικά, οι Τούρκοι της Βουλγαρίας εκπροσωπούνται από το «Κίνημα για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες»του Moustafa Karadayi, ο οποίος δεν διάκειται φιλικά στον Ταγίπ Ερντογάν και δηλώνει πιστός στις εθνικές αξίες της Βουλγαρίας.

Αλλά ένα νέο κόμμα, το Dost, ανεβαίνει τελευταία στις δημοσκοπήσεις. Οι αρχές και τα βασικά πολιτικά κόμματα της Βουλγαρίας κατηγορούν την Τουρκία ότι στηρίζει ανοιχτά αυτό το φιλοτουρκικό κόμμα.

Και τα επεισόδια δεν άργησαν: εθνικιστές ακτιβιστές αποφάσισαν να κλείσουν τρία σημεία στα σύνορα με την Τουρκία για να εμποδίσουν το κύμα των Τούρκων ψηφοφόρων που ήθελε να ψηφίσει στις εκλογές της Κυριακής. «Περίπου 6-7.000 άτομα έφτασαν ήδη από την Τουρκία με δωρεάν μεταφορικό μέσο με εντολή να ψηφίσουν «το ένα από τα δύο κόμματα της τουρκικής μειονόητητας. Θα σταματήσουμε αυτόν τον εκλογικό τουρισμό», δήλωσε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων ένας από τους ηγέτες της εθνικιστικής συμμαχίας «Ενωμένοι Πατριώτες», ο Valeri Simeonov.

Αλλά και ο ρόλος της ακροδεξιάς μπορεί να είναι κρίσιμος στις εκλογές της 26ης Μαρτίου, αφού ο υποψήφιός της, Krassimir Karakatchanov, βγήκε τρίτος στις προεδρικές εκλογές, και επιθυμεί να παίξει τον ρόλο διαιτητή ανάμεσα στους σοσιαλιστές και τους συντηρητικούς.