Ανάκαμψη στην ευρωζώνη και άνοδο του πληθωρισμού προβλέπει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Παράλληλα ο Μάριο Ντράγκι, αγνοώντας την βούληση Σόιμπλε, ανακοίνωσε παράταση του QE και αναθεώρησε προς τα πάνω το ρυθμό ανόδου του ΑΕΠ στην ΕΕ.
Οπως δήλωσε ο Μάριο Ντράγκι στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, οι συνθήκες επιβάλλουν την ανάγκη να συνεχιστεί η πολιτική νομισματικής χαλάρωσης.
Στο πλαίσιο αυτό όπως διαβεβαίωσε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το τέλος 2017 με το μηνιαίο όριο αγορών ομολόγων να περιορίζεται στα 60 δισ. ευρώ μετά τον Απρίλιο. Σε κάθε περίπτωση η ΕΚΤ θα βρίσκεται σε ετοιμότητα ν΄ αυξήσει το μηνιαίο αυτό όριο ή ακόμη και να παρατείνει χρονικά το πρόγραμμα στην περίπτωση που επιδεινωθούν οι συνθήκες.
Παράλληλα, όπως ανέφερε ο ίδιος κατά γενική ομολογία το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ εκτιμά ότι η πολιτική της Κεντρικής Τράπεζας ήταν επιτυχημένη, γεγονός που αντανακλάται κατά κύριο λόγο στην υποχώρηση της ανεργίας στην ευρωζώνη.
Σχετικά με τις προβλέψεις της, η ΕΚΤ αναθεώρησε προς τα πάνω τον ρυθμό ανόδου του ΑΕΠ στην ευρωζώνη στο 1,8% για το 2017 (από 1,7% που ήταν η πρόβλεψη τον περασμένο Δεκέμβριο), στο 1,7% για το 2018 (από 1,6), ενώ διατήρησε την πρόβλεψη της για το 2019 στο 1,6%, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Ο πληθωρισμός εκτιμάται ότι θα «τρέχει» με ρυθμό 1,7% από 1,3% που ήταν η πρόβλεψη του Δεκεμβρίου. Για το 2018 ο ρυθμός του ανέβηκε στο 1,6% (από 1,5%), ενώ παρέμεινε αμετάβλητος στο 1,7% για το 2019.
Ο Μάριο Ντράγκι επισήμανε δε πως πως είναι αναγκαίο όλες οι χώρες της ευρωζώνης να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα διαμορφώσουν ένα πιο φιλικό προς την ανάπτυξη περιβάλλον.
Απαντώντας σε ερώτηση για τις προοπτικές του ευρώ ενόψει των κινδύνων που διαφαίνονται στον ορίζοντα, ο Μάριο Ντράγκι δήλωσε κατηγορηματικά ότι το ευρώ είναι «αμετάκλητο», προσθέτοντας ότι χωρίς το ευρώ δεν μπορεί να υπάρξει ούτε νομισματική ένωση αλλά ούτε και η Ευρωπαϊκή Ενωση.
«Το ευρώ ήρθε για να μείνει», δήλωσε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι το κοινό νόμισμα έχει λειτουργήσει ως μηχανισμός αλληλεγγύης κυρίως για τις χώρες που αντιμετώπισαν προβλήματα και ακολούθησαν προγράμματα προσαρμογής, ενώ τόνισε πως η συναλλαγματική του ισοτιμία διαμορφώνεται από τις συνθήκες της αγοράς.