Δημοσιογράφος σταμάτησε να ξοδεύει χρήματα για 1 χρόνο -Μια απίστευτη ιστορία, με μεγάλα οφέλη [εικόνες]

Mόνο λίγα τρόφιμα, λογαριασμούς και προϊόντα υγιεινής. Μόνο αυτά αγόρασε η Michelle McGagh, μια Λονδρέζα δημοσιογράφος, η οποία υποσχέθηκε στον εαυτό της να μην ξοδέψει τίποτα επί 12 μήνες.

Η σταθερή απόφαση που πήρε η δημοσιογράφος του οικονομικού ρεπορτάζ ήταν να ξοδεύει μόνο 60 λίρες (85 ευρώ) την εβδομάδα για εκείνη και τον σύντροφό της, που τη συνόδευσε σε αυτή την πρωτότυπη εμπειρία.

Η Michelle McGagh αφηγήθηκε την απίστευτη ιστορία της στο προσωπικό της μπλογκ, έγραψε την εμπειρία της στον βρετανικό Guardian και την έκανε βιβλίο.

«Γιατί δεν αγόρασα τίποτα για 1 χρόνο - Ούτε ρούχα, ούτε διακοπές, ούτε καφέ» ήταν ο τίτλος του άρθρου της στον Guardian, όπου γράφει:
«Εμπνεύστηκα από το κίνημα της Black Friday που λέγεται Buy Nothing Day ("Μέρα για να μην αγοράσεις τίποτα") και θέλησα να δω αν μπορώ να το κρατήσω για ολόκληρους 12 μήνες, χωρίς να ξοδεύω παρά μόνο για λογαριασμούς και φαγητό.

Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έτρωγα πια έξω, ότι δεν πήγαινα σινεμά, ότι δεν θα έκανα διακοπές, δεν θα έβγαινα σε μπαράκια, δεν θα αγόραζα καινούργια ρούχα, δεν θα έπινα καφέ. Καταλαβαίνετε το σχέδιο... Αυτή η απόφαση σήμαινε επίσης ότι δεν θα αγόραζα ούτε εισιτήρια για το λεωφορείο ή το μετρό και θα έκανα όλες τις μετακινήσεις μου με το ποδήλατο. Και επειδή δεν ήθελα να κάνω τους γονείς ή τους φίλους μου να πληρώνουν για μένα, και μάλιστα τους απαγόρευσα να μου κάνουν δώρα, αποφάσισα πραγματικά να μην ξοδέψω τίποτα για έναν χρόνο.

Δεν είμαι ο πρώτος άνθρωπος που το επιχειρεί αυτό. Υπάρχει ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που προσπαθούν να γυρίσουν την πλάτη στην κατανάλωση και αναζητούν εμπειρίες ταξιδεύοντας στον κόσμο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, οι Minimalists ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να ζουν με λιγότερα πράγματα, ενώ στον Καναδά υπάρχει το κίνημα Cait Flanders -άνθρωποι που εξοικονομούν χρήματα μην αγοράζοντας τίποτα. Ακόμη και στο Ηνωμένο Βασίλειο η Kath Kelly έζησε επί έναν χρόνο με μόνο 1 λίρα έξοδα, με στόχο να αγοράσει ένα υπέροχο δώρο για τον γάμο του αδελφού της.

Οι άνθρωποι που ενθάρρυναν κι εμένα να προσέχω τι ξοδεύω και να ελέγξω τα χρήματά μου, μου έδωσαν ελπίδα λέγοντας ότι εγκαταλείποντας τις σπατάλες δεν σημαίνει ότι ζεις σαν ερημίτης για ένα χρόνο. Είχαν βρει νέους τρόπους για να διασκεδάζουν, βγήκαν από τις εύκολες ζώνες του κομφόρ και άλλαξαν κυριολεκτικά τη ζωή τους», γράφει η δημοσιογράφος.

Στόχος της Michelle McGagh ήταν να μαζέψει χρήματα για να αποπληρώσει το δάνειό της (είχε βάλει υποθήκη το σπίτι της) αλλά και να σκεφτεί καλύτερους τρόπους να καταναλώνει κάποιος τα λεφτά του. Το στοίχημα μπήκε για το 2015-2016 και στο τέλος της χρονιάς η δημοσιογράφος είχε γίνει ήδη διάσημη και έδινε συνεντεύξεις. Στο άρθρο της στον Guardian εξήγησε, μάλιστα, πώς κατόρθωσε να περάσει τις γιορτές των Χριστουγέννων χωρίς να ξοδέψει ούτε 1 λίρα.

Αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι δεν ήταν εύκολο και ότι πολλές φορές θέλησε να εγκαταλείψει την ιδέα. Θυμάται, μάλιστα, με στενοχώρια τις στιγμές που πήγαινε σε σπίτια φίλων να φάει χωρίς να παίρνει ως δώρο ούτε ένα μπουκάλι κρασί. Ή όταν την καλούσαν σε εστιατόριο και αρνιόταν γιατί δεν ήθελε να πληρώσει. Αλλά στην τελική, νιώθει «πιο πλούσια και πιο σοφή», όπως γράφει.

Σεβάστηκε όλες τις αποφάσεις της; Ναι. Όπως γράφει, μόνο δύο φορές αναγκάστηκε να βάλει το χέρι στην τσέπη για απρόβλεπτες δαπάνες. Τη μία για να πληρώσει τη γειτόνισσά της που έβαλε έναν σκεπά να διορθώσει ένα κεραμίδι ανάμεσα στα σπίτι τους (50 λίρες) και μια άλλη φορά που αγόρασε ένα πακέτο πατατάκια (1,95 λίρες).

Το λιωμένο τζιν της δημοσιογράφου και η τρύπια κάλτσα της:

«Οι μηδενικές δαπάνες για έναν ολόκληρο χρόνο έκαναν θαύματα στο πορτοφόλι μου» έγραψε η ίδια. «Ακούγεται ακραίο, αλλά αν είχα ρυθμίσει καλύτερα τα σχέδιά μου και τους προϋπολογισμούς μου κατά το παρελθόν δεν θα είχα πέσει έξω», πρόσθεσε. Η McGagh πέρασε ακόμη και την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων χωρίς να αγοράσει ή να λάβει κάποιο δώρο, αλλά εξομολογήθηκε ότι την είχε κουράσει να περιτριγυρίζει μεθυσμένη σε κλαμπ κατά τη διάρκεια του χειμώνα σε διάφορα κέντρα διασκέδασης με τους φίλους της.

Είπε επίσης ότι, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε τον χειμώνα, την άνοιξη ήταν όλα διαφορετικά, καθώς υπήρχαν περισσότερες δραστηριότητες τις οποίες μπορούσε να απολαύσει δωρεάν. «Άρχισα να περιπλανιέμαι με τους φίλους μου σε γκαλερί, μουσεία και να κάνουμε βόλτες σε πάρκα. Αυτές οι απλές απολαύσεις με έκαναν πιο ευτυχισμένη από οποιοδήποτε ακριβό δείπνο σε ένα πολυτελές εστιατόριο», έγραψε. Αλλά και η σχέση της με τον σύντροφό της βελτιώθηκε και τότε εκείνη άρχισε να συνειδητοποιεί την αληθινή έννοια του ρητού «τα χρήματα δεν αγοράζουν την ευτυχία».

Σήμερα είναι πλουσιότερη κατά 27.000 ευρώ χάρη σε αυτήν της την απόφαση. Και όταν την ρωτούν τι θα ήθελε να αγοράσει το 2017, απαντά: «Ειλικρινά, δεν έχω πια διάθεση να κάνω shopping». Οι μόνες δαπάνες που επέτρεψε στον εαυτό της, μετά το τέλος του στοιχήματος, ήταν ένα κέρασμα στους φίλους της, «για να τους ευχαριστήσω για την υποστήριξή τους», καθώς και ένα αεροπορικό εισιτήριο για να πάει να γιορτάσει τα γενέθλια του παππού της στην Ισλανδία.

«Θέλω επίσης να αντικαταστήσω κάποια πρακτικά πράγματα, όπως το τζιν και τα μπάσκετ μου. Επίσης, θα επιδιορθώσω το ποδήλατό μου, αλλά τέλος», γράφει η δημοσιογράφος.

«Ο ένας χρόνος χωρίς να ξοδεύω μου έμαθε ότι αυτά που πραγματικά χρειάζομαι δεν είναι πολλά. Κατάλαβα ότι η κοινωνία της κατανάλωσης μας αλυσοδένει στα γραφεία μας, μας ωθεί να δουλεύουμε περισσότερο για να μπορούμε να αγοράζουμε πράγματα που πιστεύουμε ότι θα κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Αλλά επειδή αυτά τα πράγματα δεν μας κάνουν πιο ευτυχισμένους, δουλεύουμε περισσότερο για να αγοράσουμε κι άλλα πράγματα. Οι 12 τελευταίοι μήνες μου επέτρεψαν να βγω από αυτόν τον κύκλο και είμαι πιο ευτυχισμένη τώρα», γράφει.

Κατά περίεργο τρόπο, στη χρονιά που πέρασε χωρίς έξοδα, κάποια μικροπράγματα της καθημερινότητας της έλειψαν μόνο: ένα φαγητό με κάρι που λάτρευε, τα φρέσκα λουλούδια στο σπίτι, ενυδατική κρέμα για το πρόσωπο, ένα άρωμα και το λεωφορείο για τις κρύες ή βροχερές ημέρες όταν εκείνη έπαιρνε το ποδήλατό της.