Με ένα πολύ συγκινητικό ποστ αποχαιρέτησε ένας πατέρας την κορούλα του, η φωτογραφία της οποίας την έκανε παγκόσμιο σύμβολο για τα παιδιά που δίνουν τη μάχη με τον καρκίνο.
Μια φωτογραφία της Τζέσικα Γουίλαν να κάνει γκριμάτσες πόνου εξαιτίας ενός νευροβλαστώματος, μιας σπάνιας και άγριας μορφής καρκίνου που επιτίθεται στο νευρικό σύστημα, συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη.
Η 4χρονη Τζέσικα διαγνώστηκε με νευροβλάστωμα τον Σεπτέμβριο του 2015 και «έφυγε» χθες, 20 Νοεμβρίου, το πρωί. Ο πατέρας της, Αντι Γουίλαν, που τράβηξε και δημοσιοποίησε την ασπρόμαυρη φωτογραφία της, έγραψε σήμερα στο Facebook ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα στην κορούλα του.
Στο μήνυμά του για την Τζέσικα, που γράφτηκε ώρες μετά τον θάνατό της, ο πατέρας της αναφέρει: «Δεν είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις, Τζέσικα. Είσαι η μικρή μου πριγκίπισσα. Είσαι το πιο θαυμάσιο, δυνατό και γενναίο κορίτσι και νιώθω ευλογημένος που είμαι ο μπαμπάς σου. Ποτέ δεν θα σε ξανακούσω να φωνάζεις “μπαμπά!!!” όταν μπαίνω από την πόρτα, ποτέ δεν θα σε ξανακούσω το γέλιο σου όταν σκαρφάλωνες πάνω μου και με έβαζες κάτω όταν παλεύαμε. Εχω τόσο πολλές υπέροχες αναμνήσεις, κι όμως τόσο λίγες γιατί έφυγες πολύ μικρή. Τώρα θα έπρεπε να σχεδιάζω το επόμενο οικογενειακό ταξίδι μας, όχι την κηδεία σου. Θα έπρεπε να τραγουδάω δίπλα σου τα αγαπημένα σου τραγούδια, όχι να τα προσθέτω σε αυτά που θα ακουστούν όταν θα σε αποχαιρετάμε.
Ο δεσμός που μοιραστήκαμε ήταν πραγματικά απίστευτος, πάντα ήσουν το κορίτσι του μπαμπά. Σου ζητώ συγγνώμη που δεν μπόρεσα να σε προστατέψω από αυτόν το σατανικό κόσμο, κοριτσάκι μου, σου ζητώ συγγνώμη που έπρεπε να υποφέρεις έτσι. Λυγίζω όταν σκέφτομαι τι τράβηξες για το ένα τέταρτο της σύντομης ζωής σου και αυτό θα είναι η αιτία για τους εφιάλτες μου για τα χρόνια που έρχονται. Μου λείπεις τόσο πολύ, κοριτσάκι μου, μου λείπει η φωνή σου, μου λείπει το χαμόγελό σου, μου λείπει να απλώνεις τα χέρια σου γύρω από τον λαιμό μου και να με αγκαλιάζεις. Μου λείπει το αυθόρμητο “σ' αγαπώ, μπαμπά”, που μου έλεγες πολλές φορές μέσα στην ημέρα. Μου λείπεις, Τζέσικα. Δάκρυα κυλούν στο πρόσωπό μου όταν σε σκέφτομαι και το δέσιμο που μοιραστήκαμε. Καληνύχτα, όμορφε άγγελέ μου, σε παρακαλώ έλα και πάρε με αγκαλιά όπως θα κοιμάμαι».