Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά 45 ολόκληρα χρόνια στην... απομόνωση έχει περάσει ένας 60χρονος -πλέον- άνδρας από την Ταϊλάνδη εξαιτίας της εμφάνισής του.
Ο Shiti Charoenrattanaprapa γεννήθηκε στην πρωτεύουσα της Ταϊλάνδη, Μπανγκόκ, ωστόσο στα 15 του χρόνια διαγνώστηκε με μια σπάνια πάθηση που ονομάζεται νευροϊνωμάτωση και η οποία προκάλεσε ογκώδεις «φούσκες» σε ολόκληρο το κορμί του.
Έκτοτε η ζωή του μετατράπηκε σε ένα μοναχικό ταξίδι. Αρχικά εκδιώχθηκε από την Μπανγκόκ και βρέθηκε στη Μιανμάρ, μέρος από το οποίο απελάθηκε.
![Ο άνδρας που έζησε 45 χρόνια κλεισμένος σπίτι του [εικόνες] | iefimerida.gr 0](/sites/default/files/styles/in_article/public/2016-11/apomonosi.jpg?itok=2XgotdVR)
Μη μπορώντας να δουλέψει εξαιτίας της σπάνιας πάθησής του βρέθηκε να μένει σε μια καλύβα νότια της πρωτεύουσας της Ταϊλάνδης. Με την οικογένειά του απούσα, η μοναδική βοήθεια του τα τελευταία 45 χρόνια ήταν ο Ερυθρός Σταυρός.
Μπορεί ο Charoenrattanaprapa να απομονώθηκε από τα 15 έως τα 60 του έτη, ωστόσο ο θάνατους του βασιλιά της Ταϊλάνδης Μπουμιμπόλ Αντουλιαντέ τον έκανε να επιθυμεί να επιστρέψει στην πρωτεύουσα της χώρας για να αποτίσει φόρο τιμής στον εκλιπόντα.
Όπως αναφέρει η Daily Mail μετά από αυτό το ταξίδι, ο 60χρονος θέλει να επιστρέψει στην καλύβα του και να συνεχίσει τη μοναχική ζωή του.
Τι είναι η νευροϊνωμάτωση
Η νευροϊνωμάτωση 1 είναι μια αυτοσωματική επικρατής διαταραχή που προσβάλλει άτομα όλων των πληθυσμιακών ομάδων. Τα συμπτώματα της νόσου εντοπίζονται συχνότερα στο δέρμα, τους οφθαλμούς, τα οστά και το νευρικό σύστημα. Η NF1 προκαλείται από μεταλλάξεις του γονιδίου της νευροϊνωμίνης (neurofibromin, NF1). Η νόσος έχει συχνότητα 1 ανά 3.500 άτομα και η συχνότητα αυτή την καθιστά μια από τις πιο συχνές αυτοσωματικές επικρατείς γενετικές διαταραχές. Οι μισοί περίπου από τους ασθενείς έχουν νέες μεταλλάξεις.
Ο ρυθμός μετάλλαξης του γονιδίου NF1 είναι ένας από τους ταχύτερους που έχουν προσδιοριστεί για οποιοδήποτε γονίδιο του ανθρώπου και ανέρχεται σε περίπου 1 μετάλλαξη ανά 10.000 ζώντα νεογνά/ περίπου 80% των νέων μεταλλάξεων προέρχονται από τον πατέρα, δεν υπάρχει όμως απόδειξη ότι ο ρυθμός μεταλλαξιγένεσης αυξάνεται όσο αυξάνει και η πατρική ηλικία.