Περικοπές στις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων που δεν θα ενταχθούν στην εφεδρεία, μολονότι πληρούν τις προδιαγραφές που ορίζει ο νόμος, προβλέπει εγκύκλιος που εξέδωσε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο εάν ένας δημόσιος υπάλληλος δεν μπει για οποιοδήποτε λόγο στην εφεδρεία αν και πληρεί όλες τις προϋποθέσεις του νόμου για να μπει σε καθεστώς προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας, τότε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους θα μπορεί όταν ο δημόσιος υπάλληλος συνταξιοδοτηθεί να διενεργήσει έλεγχο προκειμένου να του παρακρατήσει από την σύνταξή του ποσά που εισέπραξε το διάστημα που κανονικά θα έπρεπε να είχε τεθεί σε εφεδρεία. Το ποσό που θα παρακρατείται κάθε μήνα δεν θα μπορεί να υπερβεί το 1/4 της καταβαλλόμενης σύνταξης.
Αναλυτικά η εγκύκλιος:
1.Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 60 του Π.Δ. 169/2007 (κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων), σε περίπτωση που υπάλληλος αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης και έχει εισπράξει όταν ήταν στην ενέργεια αποδοχές που δεν δικαιούται, τα ποσά που καταβλήθηκαν χωρίς να οφείλονται παρακρατούνται συμψηφιστικά με δόσεις από τη σύνταξή του ή από τη σύνταξη των μελών της οικογένειάς του σε περίπτωση μεταβίβασης της σύνταξης σε αυτά.
Η παρακράτηση γίνεται με πράξη του αρμόδιου Διευθυντή Συντάξεων ύστερα από σχετική βεβαίωση του εκκαθαριστή αποδοχών για το ποσό που καταβλήθηκε επιπλέον.
Το ποσό που παρακρατείται κάθε μήνα δεν μπορεί να υπερβεί το 1/4 της σύνταξης που καταβάλλεται.
2. Κατόπιν των ανωτέρω, αυτονόητο είναι ότι, εάν υπάλληλος, παρότι πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 33 του ν. 4024/2011, δεν τεθεί για οποιονδήποτε λόγο σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα, η Υπηρεσία μας κατά τη συνταξιοδότησή του θα διενεργήσει αυτεπάγγελτα τον ανωτέρω έλεγχο και θα προβεί, σε συνεννόηση με τον εκκαθαριστή αποδοχών της Υπηρεσίας του, σε παρακράτηση από τη σύνταξή του των αχρεωστήτως εισπραχθέντων ποσών κατά τη διάρκεια που ο υπάλληλος αυτός έπρεπε να τελεί σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα.
3. Για τις ανάγκες εφαρμογής του άρθρου 33 του ν. 4024/2011 και μόνο, ως «πραγματική συντάξιμη δημόσια υπηρεσία» νοείται:
α) Η υπηρεσία που έχει παρασχεθεί στο Δημόσιο ή ΝΠΔΔ ή σε ΟΤΑ (α' και β' βαθμού) με οποιαδήποτε σχέση εργασίας καθώς και η υπηρεσία που αναγνωρίζεται ως πραγματική δημόσια, με βάση ειδικές διατάξεις (άρθρο 155 παρ. 4 του Υ. Κ.).
β) Η υπηρεσία που έχει διανυθεί στον ιδιωτικό ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, η οποία έχει ληφθεί υπόψη για τη μισθολογική εξέλιξη του υπαλλήλου και είναι συντάξιμη (μπορεί δηλαδή να αξιοποιηθεί ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά είτε με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης είτε εφόσον πρόκειται για υπηρεσία που έχει διανυθεί με ασφάλιση σε χώρα-μέλος της Ε.Ε., με την εφαρμογή των Κοινοτικών Κανονισμών).
Επισημάνσεις:
α. Προκειμένου για υπαλλήλους που έχουν επαναπατριστεί από πρώην «ανατολικές χώρες», μη μέλη της Ε.Ε., από την προϋπηρεσία τους σε αυτές, η οποία έχει αναγνωριστεί για τη μισθολογική τους εξέλιξη, θα ληφθεί υπόψη μόνο εκείνη που τυχόν έχει μεταφερθεί (ως χρόνος ασφάλισης) σε ασφαλιστικό φορέα της χώρας και θα αξιοποιηθεί ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά με τις διατάξεις της «διαδοχικής ασφάλισης».
β. Στις προαναφερόμενες υπηρεσίες της περ. β' δεν περιλαμβάνεται η προϋπηρεσία που αναγνωρίζεται ως συντάξιμη με τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 1405/1983 (δηλαδή με την καταβολή συμπληρωματικής εισφοράς εξαγοράς).