Μπορεί οι Ευρωπαίοι να έχουν βρεθεί σε δεινή θέση λόγω της κρίσης χρέους που ταλανίζει την ευρωζώνη ωστόσο φαίνεται πως η απειλή να ανατιναχθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα έχει φέρει πιο κοντά τη Γερμανία και την Πολωνία, αφήνοντας υποψίες ότι ο γαλλογερμανικός άξονας επεκτείνεται προς ανατολάς.
«Ιστορία μου, αμαρτία μου»
Οι δύο λαοί μόνο καλές μνήμες δεν έχουν ο ένας από τον άλλο. Η Πολωνία, μια βαθιά καθολική χώρα βρέθηκε ιστορικά μεταξύ της προτεσταντικής Πρωσίας και της ορθόδοξης Ρωσίας. Το πλούσιο μεσαιωνικό βασίλειο εξαφανίστηκε πρακτικά από την ευρωπαϊκή ιστορία το 1795 για να επανεμφανιστεί το 1918 με τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου με τα σύνορα του να μετατοπίζονται κάθε φορά πιο... δυτικά.
Τον Αύγουστο του 1939 η Σοβιετική Ρωσία και η ναζιστική Γερμανία μοίρασαν την Πολωνία υπό τα αδιάφορα βλέμματα των Συμμάχων, ενώ η χώρα υπέφερε τα πάνδεινα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η χώρα ήταν στο πλευρό των Συμμάχων, παραδόθηκε στη σοβιετική επιρροή, ένα τραύμα που οι Πολωνοί ακόμα διατηρούν παρά την ευρωατλαντική τους πορεία
Από την άλλη οι Γερμανοί βλέπουν την Πολωνία σαν μια «χαμένη πατρίδα», καθώς μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, η ηττημένη Γερμανία υποχρεώθηκε να παραδώσει στην Πολωνία τις ιστορικές επαρχίες της Σιλεσίας, της Πομερανίας, της Πρωσίας και του Πόσεν. Το αποτέλεσμα ήταν στην κατεστραμμένη Γερμανία να εισρεύσουν περί τα δύο εκατομμύρια πρόσφυγες και να χαθεί μια για πάντα ο «πυρήνας» της γερμανικής ενοποίησης.
Η νέα τρόικα της Ευρώπης
Όταν απαλλάχθηκε από τους Σοβιετικούς το 1990, η Πολωνία αισθανόταν ελεύθερη μεν αλλά εκτεθειμένη καθώς φοβόταν πως η ενωμένη Γερμανία θα διεκδικούσε τα χαμένα της εδάφη.
Κι όμως, το Βερολίνο προέκρινε την ενσωμάτωση των πρώην ανατολικών χωρών στους δυτικούς συνασπισμούς και ιδιαίτερα της Πολωνίας. Προκειμένου να εξομαλύνει πλήρως τις σχέσεις με τη Βαρσοβία απαίτησε το 2004 την είσοδο της Πολωνίας στην Ένωση των 25, κατά τον ίδιο τρόπο που η χώρα μας απαίτησε την είσοδο της Κύπρου.
Απ' ότι φαίνεται όμως το φλερτ των δύο χωρών εξελίσσεται σε... γάμο, με πολλούς αναλυτές να βλέπουν τον άξονα Παρισίων – Βερολίνου να επεκτείνεται προς τη Βαρσοβία ώστε να αποτελέσει τον πυρήνα της νέας ενοποιημένης Ευρώπης.
Πρότυπο για τους υπόλοιπους;
Πράγματι, η Πολωνία έχει ένα άκρως ενδιαφέρον προφίλ για το γερμανικό άξονα. Αποτελεί τη μεγαλύτερη οικονομία ανάμεσα στις «νέες χώρες» καθώς και τη μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν είδε την οικονομία της σε ύφεση από τότε που ξέσπασε η οικονομική κρίση. Με ρυθμούς ανάπτυξης στο 4% η Πολωνία επιθυμεί διακαώς να ενταχθεί στο ευρώ χωρίς να χάνει τον ενθουσιασμό της. Επιπλέον, η Πολωνία στηρίζει τη «σιδηρά πειθαρχία» της κ. Μέρκελ ενώ διατηρεί καλές σχέσεις με τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ αλλά και τη Σουηδία, που δε φέρεται να συμμετέχει στη νέα συμφωνία.
Άλλωστε η Πολωνία μπορεί να λειτουργήσει συμβολικά για να διασκεδάσει τις όποιες αναφορές σε «γερμανική κυριαρχία». Ιστορικές πλέον θεωρούνται οι δηλώσεις του Πολωνού υπουργού των Εξωτερικών, ο οποίος είχε πει προ ημερών πως «φοβάται πολύ περισσότερο την αδράνεια παρά τη δύναμη της Γερμανίας».