Είναι ίσως η χειρότερη περίπτωση για έναν sportcaster. Ο Σίγκουρντσον, στον Γκούναρσον και αυτός στον Μπόντβαρντσον. Ολα τα ονόματα τελειώνουν σε «σον». Πως προέκυψαν όμως τα επίθετα των Ισλανδών με την ίδια κατάληξη;
Σε αντίθεση με τους περισσότερους δυτικούς λαούς, οι Ισλανδοί έμειναν πιστοί στα ήθη των Νορμανδών. Εχοντας επηρεαστεί πάρα πολύ από τους Δανούς, στους οποίους ανήκε η Ισλανδία πριν ανεξαρτητοποιηθεί, διατήρησαν τις καταλήξεις στα ονόματά τους.
Πως όμως προκύπτει το επίθετο;
Τα μέλη μιας ισλανδικής οικογένειας δεν έχουν το ίδιο επίθετο. Αν ο πατέρας λέγεται Αρναρ Γκούναρσον, τότε ο γιος θα έχει όποιο όνομα επιλέξουν οι γονείς (για παράδειγμα Γκίλφι) και επίθετο το μικρό όνομα του πατέρα τους με την κατάληξη «-σον» η οποία σημαίνει ο γιος. Εν προκειμένω θα λέγεται Γκίλφι Αρναρσον, δηλαδή ο γιος του Αρναρ.
Το επίθετο κάθε παιδιού, προκύπτει από το όνομα του πατέρα ενώ σε ελάχιστες εξαιρέσεις προκύπτει από το όνομα της μητέρας. Κυρίως αν οι γονείς έχουν χωρίσει σε κοντινή ημερομηνία με τη γέννηση του παιδιού και η επιμέλεια του παιδιού έχει μείνει στη μητέρα.
Για τα κορίτσια δεν ισχύει φυσικά η ίδια κατάληξη. Οι κόρες των οικογενειών έχουν άλλη κατάληξη στα επίθετά τους. Συγκεκριμένα, την «ντότιρ». Στο παραπάνω παράδειγμα δηλαδή, η κόρη θα είχε επίθετο Αρναρντότιρ ενώ ο γιος θα λεγόταν Άρναρσον.
Πάντως η νομοθεσία της Ισλανδίας, επιτρέπει σε υπήκοο της χώρας να διατηρήσει όποιο επίθετο επιθυμεί χωρίς αυτό να έχει τις δύο συγκεκριμένες καταλήξεις, με την προϋπόθεση να είναι εύκολο στην προφορά και να περιλαμβάνει δύο συγκεκριμένα γράμματα της ισλανδικής αλφαβήτου.
