Το παράδοξο του πολέμου στη Συρία -Γιατί οι γυναίκες γίνονται λεσβίες [εικόνες]

Η απουσία νέων ανδρών στις μεγαλουπόλεις της Συρίας είναι ολοφάνερη. Στα καφέ, στα σούπερ μάρκετ, στους δρόμους υπάρχουν πολλοί λιγότεροι σε σχέση με το παρελθόν.

«Ρώτα τους μπαρμπέρηδες», λέει η Σουκράν στον Τζέιμς Χάρκιν του Pulitzer Center, «και θα σου πουν ότι έχουν χάσει τα τρία τέταρτα της δουλειάς τους».

Την ίδια στιγμή όμως, το χάος του πολέμου επέτρεψε σε ορισμένες γυναίκες να ξεκινήσουν λεσβιακές σχέσεις, σε μία χώρα στην οποία η ομοφυλοφιλία είναι τουλάχιστον τεχνικά απαγορευμένη.

Η Σουκράν

Στη μεγάλη έλλειψη ανδρών έχουν συμβάλει τρεις παράγοντες. Το ότι πολλοί έχουν πάει στρατιώτες, το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των νεκρών του πολέμου είναι νεαροί και ο τρίτος παράγοντας είναι η μετανάστευση, καθώς πολλοί αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους για να μην έχουν κάποια μοιραία κατάληξη. Ταυτόχρονα, όμως, υπολογίζεται ότι αρκετές χιλιάδες ανδρών βρίσκονται κρατούμενοι στις φυλακές της συριακής κυβέρνησης.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των καταστάσεων είναι να έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο δημογραφικό κενό στον συριακό πληθυσμό, με τις γυναίκες που είναι σε ηλικία γάμου να είναι εκείνες που έχουν απομείνει πίσω στη χώρα. Σύμφωνα μάλιστα με μία πρόσφατη έρευνα, το ποσοστό των ανύπαντρων γυναικών στη Συρία έχει φτάσει στο 70%.

Μία από αυτές είναι και η Σουκράν, η οποία στα 32 της χρόνια έχει μείνει ανύπαντρη, χωρίς σχέση και με πολύ λιγότερους άντρες φίλους. «Είναι δύσκολο να βρεις αυτό που όπως εσείς το λέτε, ο κ. Σωστός», λέει η 32χρονη, που αν και είχε σχέση, χώρισε γιατί εκείνη ανήκει στους δρούζους μουσουλμάνους και ο πρώην φίλος της ήταν χριστιανός. Όπως σημειώνεται στο άρθρο, η δημιουργία μίας σχέσης πλέον στη Συρία γίνεται ακόμα πιο δύσκολη και λόγω των βίαιων σεχταρισμών που έχουν ξεσπάσει με τους πιστούς μίας θρησκείας να μην επιθυμούν να ενωθούν με άτομα που πιστεύουν σε κάποια διαφορετική.

Η οικονομική κατάσταση είναι ένας ακόμα παράγοντας που λαμβάνεται πλέον σοβαρά υπόψιν. Η πλήρης απουσία επικερδούς απασχόλησης για τους άντρες τα προηγούμενα χρόνια αποτέλεσε ένα από τους λόγους που οδήγησαν σε εξέγερση, με το εθνικό νόμισμα πια να έχει υποτιμηθεί στο ένα πέμπτο της αξίας του και τους μισθούς να έχουν πέσει στα 50 δολάρια περίπου τον μήνα.

Την κατάσταση δυσκολεύουν και οι παραδόσεις της περιοχής που θέλουν τους νέους άντρες να έχουν χρυσό για να παντρευτούν. Με το ένα γραμμάριο χρυσού να κοστίζει περίπου 34 δολάρια και ένα δαχτυλίδι να ζυγίζει 18 γραμμάρια είναι σχεδόν αδύνατο για ένα νεαρό να αγοράσει το δαχτυλίδι στη μέλλουσα σύζυγό του. Επιπλέον, η προίκα είναι ένα έθιμο που συνεχίζεται στη Συρία και πολλοί αναφέρουν ότι η απουσία της έχει οδηγήσει στη ματαίωση αρκετών γάμων.

«Χαμένη γενιά»

Μία 23χρονη δασκάλα, η Γιάρα υπολογίζει ότι στον κύκλο της 4 γυναίκες αντιστοιχούν σε έναν άντρα. «Ο κόσμος που γεννήθηκε στο τέλος του 1980 και στις αρχές του 1990 είναι μία χαμένη γενιά», λέει η 23χρονη που αναφέρεται και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και στον χώρο εργασίας της όπου οι περισσότεροι συνάδελφοί της είναι γυναίκες.

Η Γιάρα

«Δεν υπάρχουν πια άντρες. Και είναι πραγματικά δύσκολο για μία γυναίκα να βρει έναν καλό σύζυγο. Και αν βρεις έναν άντρα φοράει στρατιωτικά ρούχα. Και ακόμα και αν γνωρίσεις έναν άντρα, σκέφτεσαι τι θα γίνει μετά. Θα ταξιδέψει θα κάνει τη στρατιωτική θητεία», λέει η 23χρονη θίγοντας πολλούς ακόμα λογους που προβληματίζουν τις γυναίκες στη Συρία.

Τι συμβαίνει όμως με τους άντρες που ζουν στη Συρία; Σύμφωνα με ένα ντοκιμαντέρ, οι περισσότεροι είναι έφηβοι, πολύ νέοι και κυρίως παιδιά που πάνε ακόμα σχολείο.

Η επιστροφή της πολυγαμίας

Μια άλλη συνέπεια του πολέμου είναι το γεγονός ότι οι νέες γυναίκες έχουν μετατραπεί πια σε εύκολη λεία για τους μεγαλύτερους άντρες οι οποίοι βλέπουν την κατάσταση αυτή ως μία ευκαιρία για να επωφεληθούν είτε κάνοντας μαζί του απλά μία σχέση είτε ακόμα με το να παντρευτούν. «Μερικές γυναίκες λένε ναι. Οι γυναίκες έχουν επιθυμίες», λέει η Σουκράν τονίζοντας ότι μερικοί από τους λόγους που συνηγορούν σε μία σχέση ή έναν γάμο με ένα μεγαλύτερο σύζυγο είναι το ότι δεν θέλουν να μείνουν μόνες ή χωρίς παιδιά. Παράλληλα όμως σημειώνει και την ανάγκη να κάνουν σεξ και να διασκεδάσουν.

Τι συμβαίνει όμως στις απομακρυσμένες και εξαθλιωμένες από τον πόλεμο περιοχές της Συρίας, μερικές από τις οποίες δεν είναι υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης; Εκεί οι επιλογές που έχουν οι ανύπαντρες γυναίκες είναι πολύ πιο τραγικές από μία παράνομη σχέση. Πολλές, ακόμα και όσες είναι χήρες καταλήγουν είτε να είναι εξαρτημένες από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, είτε να παντρευτούν κάποιον άλλο άντρα πιθανότατα ήδη παντρεμένο. Στο παρελθόν η πολυγαμία ήταν κάτι που συνηθίζονταν στις αγροτικές περιοχές της Συρίας, σήμερα όμως αυτό που κάποτε ήταν απλά μία πολιτισμική παράδοση έχει μετατραπεί σε αναγκαιότητα με πολλούς άντρες να καταλήγουν παντρεμένοι ακόμα και με 4 συζύγους και πολλές γυναίκες να παντρεύονται για να σώσουν τις οικογένειές τους.

Οι λεσβιακές σχέσεις

Μερικές γυναίκες της μεσαίας τάξης όμως έχουν βρει άλλους τρόπους να ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Ο διαρκής πόλεμος και η απουσία των αντρών έχει οδηγήσει πολλές να γίνουν λεσβίες, να βγαίνουν σε γνωστά μπαρ και να χορεύουν ανοιχτά μεταξύ τους.

Φωτογραφίες: Daily Mail