Στην Ελλάδα τουλάχιστον 600.000 άνθρωποι πάσχουν από ΧΑΠ, με τους 150.000 εξ αυτών να βρίσκονται σε πολύ μεγάλο κίνδυνο.
Καπνιστής, ηλικίας άνω των 45 ετών, με συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού, καθημερινό βήχα, έντονη απόχρεμψη, δύσπνοια και παροξυσμό: αυτό είναι το προφίλ του Έλληνα ασθενούς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), μία παθολογική κατάσταση που πλήττει σημαντικά την ποιότητα ζωής του πάσχοντος αλλά που δυστυχώς δεν διαγιγνώσκεται εγκαίρως ούτε και αντιμετωπίζεται συνήθως με τη σωστή θεραπεία.
Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι τουλάχιστον 600.000 άνθρωποι πάσχουν από ΧΑΠ, με τους 150.000 εξ αυτών να βρίσκονται σε πολύ μεγάλο κίνδυνο. Οι νόσοι που ανήκουν στην κατηγορία της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας είναι η χρόνια βρογχίτιδα, το πνευμονικό εμφύσημα και το χρόνιο άσθμα (βρογχεκτασίες και βρογχιολίτιδα). Ωστόσο, η έγκαιρη διάγνωση και η στοχευόμενη θεραπευτική προσέγγιση μπορούν να οδηγήσουν σε αισθητή βελτίωση των συμπτωμάτων όσων πάσχουν από ΧΑΠ και να εξοικονομήσουν πόρους από το σύστημα Υγείας.
Τις επισημάνσεις αυτές έκαναν οι πνευμονολόγοι στο πλαίσιο της επιστημονικής εκδήλωσης «Η σύγχρονη προσέγγιση της θεραπείας της ΧΑΠ, όπως αυτή προκύπτει από τις πρόσφατες κατευθυντήριες οδηγίες» που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, με την αιγίδα της Εταιρείας Μελέτης Πνευμονοπαθειών και Επαγγελματικών Παθήσεων Θώρακος (ΕΜΠΕΠΘ).
«Παραγωγικός βήχας και δύσπνοια σε καπνιστές, πρέπει να οδηγούν αμέσως σε ειδικό γιατρό προκειμένου να γίνει σπιρομέτρηση και κλινική αξιολόγηση. Το «στοίχημα» για τον ασθενή είναι να απομακρύνει το χρόνο εκδήλωσης της πρώτης παρόξυνσης της νόσου, η οποία οδηγεί σε περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής του», τόνισε ο κ. Κωνσταντίνος Ζαρογουλίδης, πρόεδρος της ΕΜΠΕΠΘ, καθηγητής Πνευμονολογίας, διευθυντής της Πνευμονολογικής Κλινικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου», προσθέτοντας πως «το 25% των ασθενών λαμβάνουν σήμερα ακατάλληλη θεραπεία για τη ΧΑΠ, το 35% είναι χωρίς θεραπεία και μόλις το 40% ακολουθεί την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή».
Η κυρία Μίνα Γκάγκα, συντονίστρια διευθύντρια ΕΣΥ, 7η Πνευμονολογική Κλινική του νοσοκομείου «Σωτηρία», τ. Επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρθηκε στην παθογένεια της ΧΑΠ και τη σημαντικότητα της έγκαιρης και σωστής θεραπείας η οποία έχει οφέλη τόσο για τον ασθενή όσο και το σύστημα Υγείας. «Οι παθογενετικοί μηχανισμοί άσθματος και ΧΑΠ δεν συνδέονται απόλυτα» ανάφερε, «αλλά υπάρχει σαφώς γενετική προδιάθεση και περιβαλλοντική έκθεση, προκειμένου να εκδηλωθούν κλινικά τα εν λόγω νοσήματα. Στους ασθενείς που χορηγείται τακτική θεραπεία, μειώνεται σημαντικά ο αριθμός των παροξύνσεων και η εξέλιξη της νόσου. Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό πως οι παροξύνσεις συνδέονται με την επιδείνωση της ΧΑΠ, άρα η μείωσή τους βελτιώνει την πρόγνωση του ασθενούς, μειώνοντας παράλληλα το κόστος της θεραπείας τόσο για τον ίδιο όσο και το σύστημα Υγείας».
Στον ορισμό και το κόστος των παροξύνσεων στη ΧΑΠ αναφέρθηκε ειδικότερα ο κ. Διονύσης Σπυράτος, Επίκουρος Καθηγητής Πνευμονολογίας, στην Πνευμονολογική κλινική του νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου». Ο κ. Σπυράτος εξήγησε ότι «παρόξυνση είναι ένα οξύ συμβάν, που χαρακτηρίζεται από επιδείνωση των αναπνευστικών συμπτωμάτων πέραν της «φυσιολογικής» ημερήσιας διακύμανσης και οδηγεί σε τροποποίηση της φαρμακευτικής αγωγής. Προκαλεί πάνω από το 50% του κόστους νοσηλείας της ΧΑΠ, ενώ οι ασθενείς αντιμετωπίζουν κίνδυνο 19,9% να υποστούν πνευμονική εμβολή, ποσοστό το οποίο αυξάνεται στο 24,7% στους νοσηλευόμενους. Όσοι εμφανίζουν σοβαρού βαθμού παρόξυνση, έχουν θνησιμότητα 50% έπειτα από 3,6 έτη».
Ο κ. Σταύρος Τρύφων, διευθυντής ΕΣΥ στην Πνευμονολογική κλινική του νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου» αναφέρθηκε στη θεραπευτική προσέγγιση της ΧΑΠ, χαρακτηρίζοντας ως θεραπεία πρώτης γραμμής τον συνδυασμό ινδακατερόλης και γλυκοπυρρονίου – «έναν συνδυασμό, ο οποίος μπορεί να αυξήσει κατά 35% το χρόνο εμφάνισης της πρώτης μέτριας έως σοβαρής παρόξυνσης και να έχει ως αποτέλεσμα την αισθητή βελτίωση της εικόνας του ασθενούς με ΧΑΠ. Ο συνδυασμός διπλής βρογχοδιασταλτικής δράσης ινδακατερόλης – γλυκοπυρρονίου βελτιώνει την αναπνευστική λειτουργία και μειώνει τα συμπτώματα του ασθενούς», επεσήμανε.