Με την προσφυγική κρίση να λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις τον τελευταίο χρόνο, ήρθαν στο προσκήνιο και εκείνοι που εθελοντικά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όσους αψηφούν κάθε κίνδυνο προσπαθώντας να φτάσουν στις ελληνικές ακτές.
Όταν μιλάμε για εθελοντισμό, όμως, έχουμε στο μυαλό μόνο όσους συμμετέχουν στις επιχειρήσεις διάσωσης ή εκείνους που μοιράζουν τρόφιμα και ρούχα και φυσικά τους γιατρούς που παρέχουν τις υπηρεσίες τους.
Τι γίνεται όμως με όσους δεν τα κατάφεραν; Ποιος φροντίζει ώστε οι σοροί όλων αυτών των χιλιάδων ανθρώπων που πνίγηκαν στα νερά του Αιγαίου να έχουν το κατευόδιο πους τους αρμόζει;
Το Channel 4 σε ρεπορτάζ του φέρνει και αυτή τη μορφή εθελοντισμού στην επιφάνεια, μιλώντας με τον άνθρωπο που ανέλαβε το σκληρό έργο να θάψει τους νεκρούς πρόσφυγες.
Πρόκειται για τον Sakeeb Khan, έναν νεαρό από το Χάντερσφιλντ της Βρετανίας, ο οποίος βρέθηκε στη Μυτιλήνη για να εργαστεί ως εθελοντής προσφέροντας όποια υπηρεσία μπορούσε. Στην αρχή ήταν ανάμεσα σε εκείνους που έκαναν τις διασώσεις, αργότερα όμως ανέλαβε την πιο δύσκολη δουλειά: να σκάβει τάφους για τους νεκρούς.
Ο ίδιος, αναφερόμενος στη σκληρότητα της δουλειάς του, περιγράφει πώς έπρεπε να στέκεται πολλές φορές μέσα στους τάφους για να τοποθετήσει σωστά το σώμα ώστε να κοιτάζει προς την Μέκκα.
Πριν συμβεί αυτό όμως, έπρεπε να πλύνει τις σορούς των μεταναστών και των προσφύγων μέσα σε μία σκηνή που είχαν στήσει μόνο για αυτή τη δουλειά. Για τον Sakeeb ήταν περίεργο να κοιτάζει τα πρόσωπα και τα σώματα όλων αυτών των νεκρών. «Προσπαθούσα να φανταστώ τι πέρασε αυτός ο άνθρωπος», λέει, ενώ εξηγεί ότι στο τέλος πάντα γνώριζε ότι προσφέρει ένα έργο γιατί προετοίμαζε όλους αυτούς τους ανθρώπους για το μέρος όπου θα αναπαύονταν.
Όπως εκμυστηρεύεται, ποτέ δεν κάθισε να αναλογιστεί τις πολιτικές που ακολουθούνται πάνω στο ζήτημα της προσφυγικής κρίσης, λόγω του χάους που επικρατούσε.
Στην ερώτηση αν αποφάσισε να γίνει εθελοντής επειδή πρόκειται για μουσουλμάνους, ο Sakeeb, που έχει καταγωγή από το Πακιστάν και η οικογένεια του οποίου μετανάστευσε στην Αγγλία το 1961, απαντά αρνητικά. «Για να είμαι ειλικρινής, πήγα εκεί μόνο επειδή πρόκειται για ανθρώπους», λέει.
Όσον αφορά στο γιατί επέστρεψε στην Αγγλία, ο ίδιος εξηγεί ότι η στιγμή που έπρεπε να πλύνει το κορμί ενός νεκρού παιδιού ήταν εκείνη που κατάλαβε ότι πρέπει να γυρίσει στο σπίτι του.