Πώς ένας καλλιτέχνης του δρόμου βοηθά το Παρίσι να επουλώσει τις πληγές του [εικόνες]

Ο Φρεντ λε Σεβαλιέρ ήταν εκτός Παρισιού το βράδυ που οι τζιχαντιστές χτύπησαν την πόλη. Επιστρέφοντας το επόμενο πρωί, βρήκε στη γειτονιά του σπασμένα γυαλιά και σφαίρες. Μένει κοντά στο μπαρ Carillon, όπου οι ένοπλοι πυροβολούσαν ανθρώπους που περπατούσαν στους δρόμους.

Αμέσως ξεκίνησε να δημιουργεί.

«Αρχισα να κόβω και να κολλάω επειδή οι άνθρωποι χρειάζονταν κάτι να τους επουλώσει τις πληγές. Δεν μπορούσα να κάτσω με σταυρωμένα χέρια», τονίζει ο Φρεντ.

«Κολλάω μόνο συνθήματα αγάπης. Είπα στον εαυτό μου πως αυτό -η επίθεση- είναι πλέον μέρος της καθημερινότητάς μας, δεν μπορούμε να κρυφτούμε για 20 χρόνια. Διαφορετικά μένουμε με ένα τίποτα», συμπληρώνει.

Δεκάδες καλλιτέχνες μετά το αιματοκύλισμα του Παρισιού μοιράστηκαν εικόνες αλληλεγγύης και ειρήνης μέσω τον social media. Ενα από τα πιο ισχυρά μηνύματα ήταν αυτό του Φρεντ, ο οποίος με το χαρακτηριστικό του στιλ, τα άσπρα και τα μαύρα είδωλα δηλαδή, γέμισε τους τοίχους στα σημεία των επιθέσεων.

Ο ίδιος περιγράφει στην ιστοσελίδα του τα σχέδιά του ως «εικόνες του νέου Street Art», μετά τις επιθέσεις. Τα μεγάλα κεφάλια με τα ευγενικά μάτια απεικονίζονται σε διάφορες φάσεις αγάπης και ευτυχίας. Αλλος κρατά ένα κερί, άλλος παίζει μουσική, άλλος τρέχει. Μερικές φορές, ο καλλιτέχνης δίνει στους «ήρωές» του φτερά αγγέλου.

Ο Φρεντ τονίζει πως η γειτονιά του ήταν αγνώριστη, όταν επέστρεψε το Σάββατο της 14ης Νοεμβρίου. Οι δρόμοι ήταν έρημοι.

Ωστόσο, «την Κυριακή πολλοί άνθρωποι ήταν έξω. Νομίζω πως ήθελαν να δουν τι έχει συμβεί, δεν ήθελαν να είναι μόνοι τους»,

Ενιωσε όπως τότε με τη σφαγή στο Charlie Hebdo. «Πήγα στην Place de la République γιατί δεν ήθελα να 'μαι μόνος. Αλλά τον Νοέμβριο δεν είχα ανάγκη να πάω πουθενά. Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων εβδομάδων, η τηλεόραση ήταν συνέχεια εκεί. Δημοσιογράφοι και πολλοί άνθρωποι, ήταν αγχωτικό», θυμάται ο Φρεντ.

Η αδελφή ενός εκ των θυμάτων του μακελειού, τον πήρε τηλέφωνο και του ζήτησε να σχεδιάσει το φέρετρό της. Δεν μπορούσε να αρνηθεί. «Ηταν μια μάλλον όμορφη στιγμή».