Γερμανοί εξπρεσιονιστές, στο Ινστιτούτο Goethe Θεσσαλονίκης ως τη Δευτέρα [εικόνες]

«Τέχνη και εξέγερση» ομομάζεται η ομαδική έκθεση των Georg Baselitz, A.R. Penck, Markus στο Γερμανικό Ινστιτούτο.

«Ο εξπρεσιονιστής επιθυμεί πάνω από όλα να εκφράσει τον εαυτό του» είχε γράψει το 1910 ο Τσέχος ιστορικός τέχνης Antonin Matejcek.

Η απόδοση αυτής της εσωτερικής αλήθειας με αυθόρμητο έως βίαιο τρόπο είναι ίσως το πλέον εγγενές και αναλλοίωτο στοιχείο της εξπρεσιονιστικής συνθήκης είτε πρόκειται για τον εξπρεσιονισμό ως ιστορική πρωτοπορία των αρχών του εικοστού αιώνα, είτε για ύστερες εκδοχές του, οι οποίες εμφανίζονται κυρίως από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και είναι γνωστές ως νέο-εξπρεσιονισμός ή neue wilde (nouveaux fauves) στη Γερμανία, figuration libre στη Γαλλία, trans-avanguardia στην Ιταλία, ή bad painting στις ΗΠΑ.

Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τους Baselitz (1938), Penk (1939), Lupertz (1941), Immendorf (1945-2007), τους τέσσερις αυτούς Γερμανούς καλλιτέχνες, που γεννήθηκαν μέσα στον πόλεμο και έζησαν τη διχοτόμηση και την επανένωση της χώρας τους, ως μια ομάδα, τα μέλη της οποίας συχνά συντονίζονταν εν μέσω κλίματος κοινωνικών συγκρούσεων και αναταραχών. Ετσι παρ’ όλες τις προσωπικές τους διαφορές προέβαλαν πάντα τις αισθητικές τους προτάσεις μέσα στο πλαίσιο της νέο-εξπρεσιονιστικής αντίληψης.

Θέλοντας να εντοπίσουμε τα κοινά χαρακτηριστικά της ζωγραφικής πράξης των τεσσάρων αυτών εικαστικών θα λέγαμε πως πρόκειται αναμφίβολα για μια δυναμική και βίαιη ζωγραφική εξέγερση ενάντια σε ό,τι θα ονομάζαμε ευγενές αστικό στυλ.

Οι καμβάδες τους είναι ζωηρόχρωμοι και συνήθως έχουν τεράστιες μορφές που τις καλύπτουν συχνά με άγριες πινελιές. Τα έργα τους είναι εκφραστικά, παραστατικά, υπερμεγέθη, με επιλεκτική έμφαση σε κάποιες λεπτομέρειες, αλλά επίσης και αφαιρετικά, παρόμοια με κόμικς, ακόμη γεμάτα με αναφορές και παραθέματα παρμένα από την ιστορία της τέχνης ή με φράσεις που δηλώνουν εσώτερα και μύχια συναισθήματα σχετικά με τις φοβίες του ανθρώπου ή τη σεξουαλικότητα.

Τέλος και οι τέσσερις ενδιαφέρονται για την πολιτική μέσω της τέχνης, κάποτε μάλιστα παρουσιάζουν έναν έντονο καλλιτεχνικό ακτιβισμό, ενώ δεν λείπει και ένα ενδιαφέρον για τη μεταφυσική ή το μυστικισμό.

Η έκθεση
«Τέχνη και εξέγερση», των Baselitz, Penk, Lupertz, Immendorf
Ινστιτούτο Goethe Θεσσαλονίκης: λεωφ. Βασιλίσσης Όλγας 66, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 889610
Διαρκεί: ως 21 Δεκεμβρίου 2015
Λειτουργεί: Δευτέρα-Παρασκευή (10.00-21.00), Σάββατο (10.00-14.00), Κυριακή κλειστά
Είσοδος ελεύθερη