Εδώ και καιρό μια αρκετά μεγάλη ομάδα βουλευτών -λέγεται ότι ξεπερνούν τους 40- έχει αρχίσει σχεδόν χωρίς προφύλαξη να εξετάζει το ενδεχόμενο της αποχώρησης από την πρωθυπουργία του Γιώργου Παπανδρέου. Κάποιοι από αυτούς που προέρχονται και από το λεγόμενο «προεδρικό» στρατόπεδο συνειδητοποιούν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει εξελιχθεί πλέον σε πρόβλημα για την κυβέρνηση αφού η κοινωνία πλέον δείχνει να μην τον εμπιστεύεται.
Εκτιμούν δηλαδή ότι ακόμα κι όταν καταφέρνει να αποσπάσει από τους εταίρους μας συμφωνίες που δίνουν στην χώρα τη δυνατότητα να ανακάμψει, όπως η τελευταία στη Σύνοδο Κορυφής, οι πολίτες αντιδρούν αρνητικά. Δεν είναι τυχαίο οτι σε δημοσκόπηση του «Βήματος» που δημοσιεύθηκε χτες η πλειοψηφία των ερωτηθέντων έκρινε την απόφαση του κουρέματος αρνητικά, όταν λίγους μήνες νωρίτερα μια χειρότερη συμφωνία όπως αυτή της 21ης Ιουλίου οι ερωτηθέντες την είχαν κρίνει θετικά για το μέλλον της χώρας.
Όλοι αυτοί λοιπόν οι βουλευτές αλλά και στελέχη του ΠΑΣΟΚ εκτιμούν ότι η κοινωνία έχει «τραβήξει χειρόφρενο» και θα αντιδρά σε κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης της χώρας όσο ο Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται στην πρωθυπουργία της χώρας. Θεωρούν ότι οι αντιφατικές πολιτικές που ακολούθησε ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του, οι καθυστερήσεις, τα λάθη επιλογής προσώπων, τα πισωγυρίσματα και η αδράνεια έχουν εξαντλήσει το κεφάλαιο του Γιώργου Παπανδρέου με αποτέλεσμα να έχει εξελιχθεί πλέον σε βαρίδι για την παράταξή τους. Οι ίδιοι αυτοί βουλευτές φοβούνται ότι αν δεν υπάρξει εκτόνωση της κρίσης, το κοινωνικό κλίμα θα οξυνθεί με κίνδυνο να οδηγηθεί η χώρα σε έναν ιδιότυπο «εμφύλιο πόλεμο» με άγνωστες και απρόβλεπτες για την ώρα συνέπειες. Πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ και η πλειοψηφία θα πρέπει συντεταγμένα και μεθοδικά και με τη συναίνεση του πρωθυπουργού να πάνε σε αλλαγή ηγεσίας προκειμένου να υπάρξει μια κοινωνική εκτόνωση ώστε να μπορέσει η χώρα σταδιακά να δρομολογήσει όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις οι οποίες κάποια στιγμή θα την βγάλουν από το σημερινό αδιέξοδο.
Αντιλαμβάνονται βέβαια ότι ένα τέτοιο εγχείρημα είναι εξαιρετικά σύνθετο και εγκυμονεί κινδύνους. Πρώτον, αν θα δεχτεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός να αποχωρήσει συναινετικά. Δεύτερον, ποιος θα τον διαδεχτεί με δεδομένες τις φιλοδοξίες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ και, τρίτον, με ποιες διαδικασίες και ισορροπίες θα γίνει μια βελούδινη μετάβαση σε μια νέα ηγεσία χωρίς να κινδυνεύσει το ΠΑΣΟΚ με διάσπαση.
Υπάρχουν κι άλλα διλήμματα και άλλοι προβληματισμοί. Ποια θα είναι λόγου χάρη, η στάση του Ευάγγελου Βενιζέλου, αν θα συμφωνήσει ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός των «βαρώνων» του κυβερνώντος κόμματος και κυρίως πως μια τέτοια διαδικασία θα ήταν συνταγματικά νόμιμη και πολιτικά διαφανής.
Όλα αυτά και πολλά άλλα ζητήματα φαίνεται να προβληματίζουν κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης που βλέπουν τα αδιέξοδα να ορθώνονται μπροστά στην πλειοψηφία. Τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων 24ώρων όπου κατελύθη ουσιαστικά η κρατική εξουσία ίσως είναι ο προάγγελος νέων τυφλών συγκρούσεων και ανυπακοής των πολιτών που μπορεί να οδηγήσουν τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες.
Υπάρχουν κι άλλοι προβληματισμοί και επιφυλάξεις αλλά σημασία έχει ότι η κουβέντα αυτή έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος και ίσως προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις. Βεβαίως, ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσπαθεί να διερευνήσει τη δυνατότητα πολιτικών ελιγμών για να εκτονώσει την κατάσταση αλλά είναι αβέβαιο αν έχει πλέον τα περιθώρια εκείνα που θα του προσδώσουν τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια σειρά από πρωτοβουλίες που θα τον βγάλουν από το σημερινό αδιέξοδο. Το σίγουρο είναι ότι οι εξελίξεις εφεξής θα είναι ραγδαίες και επίσης θα επιταχυνθούν από την πίεση της κοινωνίας που βρίσκεται στον ασφυκτικό κλοιό της βαθιάς οικονομικής κρίσης.