Ηθικό ζήτημα προκύπτει αναμφίβολα από τη μαζική συμμετοχή μεγάλων οφειλετών στη ρύθμιση των 100 δόσεων, καθώς αντί το υπουργείο Οικονομικών να εξαντλήσει τα νόμιμα μέσα που διαθέτει για να εισπράξει αυτά τα χρέη, έδωσε τη δυνατότητα όχι μόνο διακανονισμού αλλά και διαγραφής σχεδόν 190 εκατ. ευρώ σε 270 φυσικά και νομικά πρόσωπα με οφειλές άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ ο καθένας!
Τα στοιχεία που έδωσε ο Τ. Αλεξιάδης στη Βουλή, απαντώντας σε σχετική Ερώτηση του Γ. Βρούτση, είναι πραγματικά αποκαλυπτικά: με τη ρύθμιση των 100 δόσεων δεν διευκολύνθηκαν μόνο χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, επιτηδευματίες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και «βαριά» πορτοφόλια, που ξαφνικά βρήκαν αυτά που δεν είχαν και ρύθμισαν τα χρέη τους.
Πόσα είναι αυτά τα χρέη; 756.508.327,79 ευρώ!
Κι αν κάνει κανείς την αναγωγή στους 270 οφειλέτες που αξιοποίησαν στο έπακρο τη ρύθμιση των 100 δόσεων, τότε θα διαπιστώσει ότι κατά μέσο όρο ο καθένας από αυτούς ρύθμισε 2,8 εκατομμύρια ευρώ!
Το να μπει κανείς στη διαδικασία να αναλύσει τι είδους οφειλές είναι αυτές, είναι μάλλον λεπτομέρεια αλλά αξίζει να επισημανθεί ότι 187,4 εκατ. ευρώ είναι οφειλές ΦΠΑ, δηλαδή φόρος που εισπράχθηκε αλλά δεν αποδόθηκε ποτέ κι αυτό αν μη τι άλλο προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη δυσφορία.
Όσο για το κεφάλαιο και τις προσαυξήσεις που γλίτωσαν όλοι αυτοί οι μεγάλοι οφειλέτες, ανέρχονται στα 188.087.461,60 ευρώ, δηλαδή κάτι λιγότερο από αυτά που απαιτούνται για να μην «κοπεί» από του χρόνου το ΕΚΑΣ για χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους και κάτι παραπάνω για να παραμείνει ανέγγιχτο το κονδύλι για το επίδομα θέρμανσης που «ψαλιδίστηκε» κατά 105 εκατ. ευρώ.
Ο αντίλογος από το υπουργείο Οικονομικών είναι ότι με αυτή τη ρύθμιση μπήκαν στα κρατικά ταμεία πολλά εκατομμύρια ευρώ από αυτούς που σφύριζαν ως τώρα αδιάφορα, ωστόσο δεν υπάρχει πειστική απάντηση για τη διαχρονική αδυναμία ή απροθυμία των εισπρακτικών και ελεγκτικών μηχανισμών να πάρουν αυτά που πρέπει από αυτούς που πρέπει.