Βίαιες συγκρούσεις ξέσπασαν χθες στα σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ μεταξύ των μεταναστών και της αστυνομίας και του στρατού της γείτονος χώρας.
Τα επεισόδια ξεκίνησαν όταν οι μετανάστες που έχουν «κολλήσει» στην περιοχή της Ειδομένης εδώ και εβδομάδες, προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορα και να περάσουν στην ΠΓΔΜ.
Εξαγριωμένοι από την αναμονή, πέταξαν πέτρες και μπουκάλια την αστυνομίας της ΠΓΔΜ και κατέστρεψαν τον φράχτη που ορίζει τα σύνορα των δύο χωρών.
Αρκετοί από τους μετανάστες κατάφεραν να περάσουν τις αστυνομικές γραμμές, αλλά πολλοί από αυτούς πιάστηκαν από την αστυνομία που τους επέστρεψε στην Ειδομένη.
Η Telegraph πάντως στο σχετικό ρεπορτάζ της σχολιάζοντας την στάση της ελληνικής αστυνομίας, επισημαίνει ότι αν και τις προηγούμενες μέρες κατέβαλλε προσπάθειες για να διατηρηθεί η τάξη στην περιοχή με το να αναπτύσσεται μπροστά από τις αστυνομικές δυνάμεις της ΠΓΔΜ, χθες στάθηκε πίσω και επέτρεψε στους μετανάστες να κινηθούν απευθείας στα σύνορα.
Η κατάσταση αυτή στην Ειδομένη είναι αποτέλεσμα της άρνησης της ΠΓΔΜ να επιτρέψει στους οικονομικούς μετανάστες να περάσουν στα εδάφη της. Έτσι οι μόνοι που έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τον δρόμο τους προς την Ευρώπη είναι οι Σύροι, οι Αφγανοί και οι Ιρακινοί με αποτέλεσμα μετανάστες των υπολοίπων εθνικοτήτων να εξαγριώνονται και να προχωρούν σε διαμαρτυρίες. Κάποιοι από αυτούς έχουν ράψει τα στόματά τους, ενώ χθες, οι συγκρούσεις με την αστυνομία έφτασαν για πρώτη φορά σε τόσο έντονο επίπεδο.
«Είναι σκέτος ρατσισμός να επιτρέπουν τη διέλευση σε κάποιες εθνικότητες και σε άλλες όχι», λέει στην Telegraph, ο 25χρονος Francis που κατάγεται από την Νιγηρία. «Θέλουμε οι ηγέτες της ΕΕ να ενημερωθούν, να σου πως κοιμάται ο κόσμος εδώ, πως ζει. Ο καιρός γίνεται πιο κρύος μέρα με τη μέρα. Ο κόσμος πραγματικά βασανίζεται. Προσπαθούν να εκφράσουν τον θυμό τους, το πως αισθάνονται», συνεχίζει.
«Είμαι θυμωμένος με την αστυνομία», λέει ο Μοχάμεντ Σαμπούλ ένας 33χρονος Μαροκινός, δείχνοντας τις μελανιές στο σώμα του από τα χτυπήματα με τα γκλομπ που του επέφεραν οι αστυνομικοί. «Ο φίλος μου έχασε το δόντι του. Είμαι πολύ θυμωμένος και ταυτόχρονα πολύ στενοχωρημένος. Θέλω μόνο να πάω στη Γαλλία που ζει η οικογένειά μου, που είναι η ζωή μου», καταλήγει.