Mε κόκκινο ζωηρό χρώμα, με πίσω πλατφόρμα για να κατεβαίνεις και μοναδικό στυλ, τα λεωφορεία Routemaster ανήκουν -όπως και τα κυλινδρικά γραμματοκιβώτια ή οι τηλεφωνικοί θάλαμοι του ιδίου χρώματος- στο θρυλικό ντεκόρ του Λονδίνου.
Δεν ανήκουν πιά, γιατί καταργήθηκαν το 2005. Αυτή η ιδιόμορφη ράτσα οχημάτων, αναγνωρίσιμη παγκόσμια, εξαφανίστηκε από τους δρόμους της πόλης και μαζί της χάθηκε και ένα ακόμη σύμβολο της βρετανικής ταυτότητας.
Σήμερα μένουν μόνο δύο γραμμές για να μεταφέρουν τουρίστες, η γραμμή 9 και η γραμμή 15 που κυκλοφορούν στην καρδιά της πόλης, για κάποιες ώρες την ημέρα.
Το Routemaster είναι το μόνο λεωφορείο στον κόσμο που έχει όνομα και αγαπήθηκε όσο κανένα. Σχεδιάστηκε στη δεκαετία του 1950 και διέθετε ανέσεις, ήταν ελαφρύ και εύκολο να επιδιορθωθεί, είχε υδραυλικά φρένα και δύο υπαλλήλους, με στολή και καπέλο.
Ο ελεγκτής πηγαινοερχόταν στο λεωφορείο φωνάζοντας Fares please! fares please! που σημαίνει «Εισιτήρια παρακαλώ!» και όποιος δεν διέθετε, μπορούσε να αγοράσει.
Καθρέφτες παντού επέτρεπαν στον οδηγό να έχει τον πλήρη έλεγχο των επιβατών. Μέσα στο όχημα υπήρχε ένα κορδόνι που το τραβούσες για να ζητήσεις τη στάση σου. Μια ειδική πλατφόρμα στο πίσω μέρος επέτρεπε στους βιαστικούς επιβάτες να κατέβουν απευθείας στο δρόμο, πράγμα που μπορούσε να είναι και επικίνδυνο.
Τα καινούρια είναι πάντα κόκκινα αλλά δεν έχουν πολλά κοινά με τα παλιά. Δεν διαθέτουν πλατφόρμα πίσω, για παράδειγμα.
Ο δήμαρχος Κεν Λίβινγκστον είχε την κακή ιδέα να τοποθετήσει στη θέση τους τα κόκκινα λεωφορεία με φυσούνα, μάρκας Mercedes Citaro. Ο διάδοχός του Μπόρις Τζόνσον τα κατήργησε και έβαλε στη θέση τους άλλα, σε νεο-ρετρό στυλ που θυμίζουν κάπως τα «Routemaster». Είναι πιο προσβάσιμα στα άτομα με ειδικές ανάγκες και στα καροτσάκια για παιδιά, είναι υβριδικά και έχουν ανοιχτή πλατφόρμα από πίσω.
Αυτά τα νέα Routemaster φέρουν βαριές υπογραφές: σχεδιάστηκαν από τον αρχιτέκτονα Norman Foster και από την Aston Martin που φτιάχνει τα αυτοκίνητα του Τζέημς Μποντ.
Το να πάρεις το κόκκινο λεωφορείο στο Λονδίνο είναι σχεδόν υποχρεωτικό, αλλιώς δεν έχεις την αίσθηση ότι ένιωσες τη γεύση της πόλης. Το καλύτερο είναι να πάρεις ένα Αυτοκρατορικό και να καθίσεις στα καθίσματα του 1ου ορόφου.
Το εκπληκτικό με τα λονδρέζικα λεωφορεία είναι ότι τα διαχειρίζονται Γερμανοί και η κρατική εταιρεία μεταφορών "Arriva" και γι'αυτό η λέξη είναι γραμμένη σε όλα τα διόροφα που κυκλοφορούν στην πόλη. Είναι πρωτότυπο: ένας γερμανικός όμιλος, ο οποίος φέρει ένα ισπανικό όνομα, διαχειρίζεται τα πιο εμβληματικά λεωφορεία του κόσμου τα οποία αποτελούν μέρος της γοητείας της βρετανικής πρωτεύουσας.
Οι Λονδρέζοι νοσταλγούν αυτά τα λεωφορεία με πλατφόρμα που όπως έγραψε ο σχολιαστής της Daily Telegraph, «σου έδιναν την ελευθερία να επιλέξεις τη στιγμή που θα κατέβεις και να νιώσεις την αίσθηση ότι μπορείς να πάρεις μια αιφνιδιαστική απόφαση».