Περισσότεροι από 600 Έλληνες ασθενείς παρακολουθούνται το τελευταίο διάστημα στα Εξωτερικά Ιατρεία Ψυχικής Υγείας της δημοτικής κλινικής Humboldt στη συνοικία Wittenau του Βερολίνου.
Τρεις στους τέσσερις είναι άνθρωποι που μετανάστευσαν στη Γερμανία μετά το 2010. Κυνηγημένοι από την άγρια κρίση που μαστίζει την Ελλάδα αναζήτησαν εκεί μια καλύτερη τύχη, όχι όμως πάντοτε επιτυχώς.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μένουν άνεργοι για καιρό ή υφίστανται άγρια εκμετάλλευση δουλεύοντας αδήλωτοι, με εξευτελιστικές αμοιβές, υπό άθλιες συνθήκες που ενίοτε αγγίζουν τα όρια της σύγχρονης δουλείας.
Κάποιοι μέσα από αυτές τις διαδρομές καταλήγουν εξαντλημένοι να αναζητούν τον εαυτό τους στα αντικαταθλιπτικά και στην ψυχανάλυση. Οι Ελληνες ασθενείς αποτελούν το 15% όσων επισκέπτονται τα Εξωτερικά Ιατρεία Ψυχικής Υγείας ΙΙ του Humboldt, τα οποία δέχονται σχεδόν τους μισούς ψυχικά ασθενείς ολόκληρου του Βερολίνου.
Οπως εξηγεί μιλώντας στο «Εθνος» η Δέσποινα Παπαδημητράτου, ψυχολόγος στα εξωτερικά ιατρεία ΙΙ, οι Ελληνες ασθενείς εμφανίζουν προβλήματα όμοια με ανθρώπους που αφήνουν πίσω τους μια εμπόλεμη χώρα. «Είναι η ίδια εικόνα που παρουσιάζουν πρόσφυγες πολέμου. Πάσχουν από μετατραυματικό σύνδρομο το οποίο εκφράζεται με κατάθλιψη, φοβίες, κρίσεις πανικού και νευρώσεις».
Και προσθέτει: «Αυτό συμβαίνει γιατί οι περισσότεροι έχουν υποστεί μια εξαναγκαστική μετανάστευση, το αισθάνονται ως βίαιο ξεριζωμό από την πατρίδα, έρχονται στη Γερμανία με μαύρη καρδιά όχι ως αποτέλεσμα επιλογής. Είναι τόσο σπρωγμένοι από την ανάγκη που πολλοί δεν έχουν καν την ευκαιρία να προετοιμαστούν για τη μετανάστευση. Ερχονται χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα και αντιμετωπίζουν πρόβλημα ρατσισμού».